ေန႔ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးတစ္ရက္ေပါ့ မွတ္မိေနေလာက္ေအာင္ကိုသာယာလိုက္တာ
လည္းလြန္ေရာ အဲဒီေန႔ကေလးကေပါ့ လမ္းေပၚမွာပ်ားပန္းခတ္မွ်စည္ကားေနတာက ေနေရာင္ျခည္အလင္းတန္းေတြ
ဟိုတေကြ႔ဒီတေကြ႔ေဖာက္ထားတဲ့လမ္းကလည္း ျငိမ္သက္စြာနဲ႔ေလ အင္း အပ်င္းေျပလို႔ေျပာရမလားပဲ ဟိုေငးဒီေငးလုပ္ေနတာ
ေဟာေတြ႔ပါျပီစိတ္၀င္စားစရာ အဘြားအိုတစ္ေယာက္ဆြဲျခင္းစုတ္ကေလးေဘးခ် ပိန္လွီတဲ့ေနေလာင္ဒဏ္တေပြ႔တပိုက္နဲ႔
က်ံဳ့က်ံဳ့ကေလးထိုင္ မႈိင္ေတြေတြနဲ့ သဘာ၀တရားကိုေငးေမာ လက္အစံုကဟိုရွာဒီရွာ ရသမွ်ေလးျခင္းစုတ္ထဲေကာက္ထည့္
ေက်နပ္ေလာက္ေတာ့မွ မနုိင္႔တနိုင္ထ မတ္တပ္ကရပ္မိျပန္ေတာ့ ခါးကမမတ္နိုင္ ခပ္ကုန္းကုန္းသူ႔ခါးေလးကိုအသာပြတ္
ေခါင္းေပါင္းတဘက္ကအေရာင္လြင့္လြင့္ရယ္ ေနပူဒဏ္ကိုအံတုေပးေနတာကိုက အဘြားအိုအတြက္ေက်းဇူးရွင္ပမာပါ
တေရြ႔ေရြ႔ထြက္သြားတဲ့အဘြားအိုရဲ့ျခင္းေလးထဲမွာ ဘာေတြပါသြားတယ္မွတ္သလဲ တ၀မ္းတခါးအတြက္တတ္နိုင္တဲ့အားေလးနဲ့
ၾကိဳးစားပမ္းစားရွာထားတဲ့ အမႈိက္ပံုထဲကေရာင္းလို့ရတဲ့စြန့္ပစ္ပစၥည္းေတြေလ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တယ္ ေၾသာ္ ဒါေလးကိုေရာင္း
သူမအတြက္ထမင္းေလးတနပ္စာေတာင္၀ယ္နိုင္ပါ့မလားရယ္လို့ပါ.သူမဟာတခ်ိန္က လူသားတခ်ိဳ့အတြက္ ပုခက္လႊဲေသာ လက္တစံုျဖစ္ခဲ့ပံုပါအင္းခုေတာ့အဲဒီလက္တစံုက သူမ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ အမႈိက္ပံုထဲကေရာင္းစားစရာရွာတဲ့လက္တစံုျဖစ္ေနရျပီေလ
သူပုခက္လႊဲေပးခဲ့တဲ့လူသားေတြကသက္ရွိထင္ရွားမရွိေတာ့တာလား အဲဒီလိုဘဲျဖစ္ပါေစလို့ဆႏၵျပဳလိုက္မိတယ္..
No comments:
Post a Comment