ပန္းသီးတစ္လံုးလို႔တင္စား
တေယာက္ကခြံ႔ရင္ တေယာက္ကစား
မေအာင့္အီးနိုင္တဲ့အခါ
ႏွစ္ေယာက္အတူစား။
နံရံမ်ားစြာ ပိတ္ေလွာင္ကာထား
ခ်စ္ျခင္းခြန္းတု႔ံရင္း
လက္တြဲရုန္းထြက္ေတာ့
နံရံမ်ားစြာဟာ
အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ျပီ။
အမုန္းလြင္ျပင္မွာ
အာဃာတျမက္ပင္ေတြျပည့္ႏွက္ေနေပမယ့္
ခ်စ္ျခင္းနံရံနဲ႔
ပိတ္ကာထားရင္
ပံုရိပ္ေယာင္ အလွတရားေတြကို
ျမင္ရမတဲ့လား။
ခိုင္ျမဲတဲ့ဒီနံရံမွာ
တေယာက္ကအဂၤေတဆို
တေယာက္ကအုတ္ေပါ့
ဒါေပမယ့္ထူးျခားတာက
ခ်စ္ျခင္းနံရံဟာ
အခ်စ္ေတြနဲ႔သာတည္ေဆာက္ထားသတဲ့။
သိပ္လွတဲ့ဒီနံရံကို
ႏွစ္ေယာက္ရဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႔
အျမဲမြမ္းမံေနေတာ့
အမုန္းလြင္ျပင္က အာဃာတျမက္ပင္ေတြကို
မျမင္ရေတာ့ဘူးေပါ့။
Sunday, September 27, 2009
ခ်စ္ျခင္းနံရံ
အမွတ္တရ
ေနာက္ကြယ္ရာမွာ အျပင္းစားဆူးေတြနဲ႔
တစိမ့္စိမ့္စူးေစတတ္တဲ့
ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာေတြက
ကူးစက္ေရာဂါေလာက္ေတာ့
ငါ့အျပစ္ကမျပင္းတာအေသခ်ာပဲ.....
ဒါေပမယ့္
မခံစားႏိုင္ဘူးဟာ.....
ေမးခြန္းေတြသိပ္မ်ားသြားျပီလား?
မရည္ရြယ္ပါဘူး
ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ ဂိုးမရရွိဘဲ
ျပီးဆံုးသြားမယ့္ ေဘာပြဲလိုလည္း
တစ္ဖက္ဆယ္ေယာက္ဆီကန္ေနတာလည္းမဟုတ္ေတာ့
ေျပာရေတာ့အခက္သား.....
တက်င္းတည္းကို အတူစိမ္ေနၾကတဲ့
ေဂါက္သမားေတြျဖစ္ေနေတာ့
တခ်ိန္တည္းမွာ တက်င္းတည္းကို ျပိဳင္တူဝင္ဖို႔
အဲဒီက်င္းက က်ယ္ရဲ့လားလို႔
ေမးမိေတာ့
မိုက္ရိုင္းလိုက္တာတဲ့
ျပိဳင္တူလိုလိုေျပာၾကတာ ၾကားရတဲ့ေနာက္
အဲဒီအခ်ိန္ကေနစျပီး အျပစ္တစ္ခုလုပ္မိသြားတယ္လို႔
မွတ္ခ်က္ေပးခံလိုက္ရတာ
ဒီေန႔အထိမို႔
အမွတ္တရပါပဲဟာ........
Subscribe to:
Posts (Atom)