အေဝးဆံုးကိုၾကည့္
ျမင္ရသမွ်က ေမွာင္ေနတဲ႔တိုက္တာေတြ...............ခ်ည္း။
က်င္တင္တင္ဒီအသည္းက
အျမဲနာေနရတဲ့အခါ...........
နာက်ည္းတယ္ဆိုတဲ႔စကားကို
အာဃာတတရားေတြကျမဴဖံုးသလိုဖံုးသြားေတာ့။
အေရာင္တင္ဆီမလိုပဲ
တလက္လက္ထြက္လာတာက
ေမွ်ာ္မိတဲ့အလြဲေတြထဲမွာ
သူသူကိုယ္ကိုယ္ေမ်ာမိေတာ့။
နာက်င္မႈေတြခဝါခ်တဲ့ေန႔
တိမ္တိုက္ၾကားမွာ အိမ္ေဆာက္နိုင္ေအာင္
ျပိဳက်သြားတဲ႔ ေရႊျမိဳ႔ေတာ္လဲ
ကဗ်ာဆန္တဲ႔ဒီအျဖစ္သနစ္ေတြနဲ႔
ထာဝရပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကို
နင္ေရာငါေရာသူတို႔မပါလဲ
ပိုင္ဆိုင္ခံစားစံစားခ်င္တာ
နင္ေစစားတဲ႔ အိပ္မက္ပါ.......................။။
No comments:
Post a Comment