ရန႔ံမျပယ္တဲ႔ကမၻာ

အဆင္သင့္ပဲေလ
ေကာ္ဖီပူပူေလးတခြက္
ေခ်ာကလက္ခါးခါးရယ္............

အားျပင္းတဲ႔ရွရွတတအနမ္းေလးနဲ႔အတူ
ဆက္ေလွ်ာက္မယ့္ဒီလမ္းအတြက္
သိထားေစခ်င္ဆႏၵတစ္စံုကို
အာဒံမဟုတ္တဲ႔ ရင္ျဖစ္အခ်စ္ေတြနဲ႔................

သိပ္ခ်စ္ရသူ ဧဝမဟုတ္တဲ႔အျဖစ္ကို
အရာအားလံုးေပၚတလြဲေတြခံစားေနလဲ
ပန္းခင္းလမ္းမဟုတ္တဲ႔
ရန႔ံမျပယ္တဲ႔ကမၻာေလးတခုမွာ
နားခိုေတာ့မယ္အစဥ္သာ...............

ၾကားခြင့္ရခဲ႔ခ်ိန္

ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံေပါ့။

အခ်ိန္ကညဥ့္နက္ေနျပီ။
ဇနီးသည္ရဲ႔လိုအင္မျပည့္မႈတခုအတြက္ခင္ပြန္းသည္ရဲ႔လ်ပ္တျပက္ပြင့္အန္က်လာတဲ႔စကား
ေလးတခ်ိဳ႔ေပါ့.......။

ၾကားခြင့္ရခ်ိန္ကမွတ္သားထားခဲ႔တာေလးေတြေနာ္......။

အသံအေနထားေလးကႏွစ္ကိုယ္ၾကားေလးေပါ့ ။

ဇနီးျဖစ္သူကေညာင္ေစာင္းအစြန္းေလးမွာထိုင္ေနသူခင္ပြန္းရင္ခြင္ထဲမွာေခါင္းေလးဝွက္ကာ၊
မ်က္ႏွာေလးကခင္ပြန္းရင္ခြင္ထဲမွာအေငြ႔အသက္တစံုတရာကိုသူမႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးနဲ႔တို႔ထိ
ေနတုန္း။

“မုန္းမယ္ဆုိတဲ႔စကား လံုးဝမၾကားခ်င္ဘူးေနာ္”

“ဟုတ္”

“အိုေက...........အခ်စ္ေတြအားလံုးေပးထားလိုက္ျပီေလ။ေနာက္ထပ္ခြ်ဲႏြဲ႔တာေတာ့အခ်ိန္အခါ
ကိုၾကည့္ျပီးလုပ္ကြာ၊

အလုပ္ပ်က္အကိုင္ပ်က္တဲ႔အထိေတာ့မလုပ္နဲ႔ေပါ့၊စိတ္ေကာက္တာထိုင္ေခ်ာ့ေနရေလာက္ေအာင္၊
မဟုတ္တဲ႔ေမးခြန္းေတြထိုင္ေျဖေနရေလာက္ေအာင္ထိခ်မ္းသာတဲ႔တေန႔(မီလ်ံနာ)ျဖစ္တဲ႔တေန႔က်၊
လုပ္.......ဟုတ္ျပီလား”

“ဟုတ္”

“ဘာလို႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္မေနတာလဲ၊ေမာင့္ကိုၾကည့္၊ခ်စ္တယ္ေနာ္.........သိပ္ခ်စ္တာေပါ့၊အရမ္း
...........ခ်စ္တယ္၊ေမာင္အလုပ္မအားေသးဘူး၊ ကဲသြားလုပ္လိုက္အံုးမယ္၊ အိပ္ေတာ့ေနာ္”

“ဟုတ္”

ေျပာဆိုရင္းကေနခင္ပြန္းကသူ႔အလုပ္အတြက္လိုအပ္တာေတြသယ္ေဆာင္ျပီး အခန္းျပင္
ထြက္ခြာသြား။

ဇနီးသည္သူမေလးကေညာင္ေစာင္းတြင္ခင္ပြန္းသိပ္သြားသည့္အေနအထားအတိုင္းမလႈပ္
မယွက္ေလး။

သူမမ်က္ႏွာေလးၾကည့္မိေတာ့ မတင္မက်ခံစားမႈမ်ားစြာကိုျမိဳသိပ္ေျဖေဖ်ာက္လိုက္ပံုနဲ႔.........
ခပ္ေငးေငးေလးရယ္။

ဒီအျဖစ္ေလးကိုေငးရင္းေတြးမိတာက“ဘယ္အခ်ိန္မွာမ်ားအခ်စ္ေတြလြတ္လြတ္လပ္လပ္ခ်စ္
နိုင္ၾကမလဲ”ဆိုျပိးေတာ့ေပါ့...........။

အမွတ္တရခ်စ္သူမ်ားည

ႏွင္းဆီေတြမပါဘူး

ပကာသနလဲမပါဘူး

ခဝါခ်စရာမာနလဲမရွိပါဘူး...............

အခ်စ္ေတြသာဗရပြနဲ႔

အနႏၱစၾကာဝဠာတစ္ခုလံုးကို

အျပံဳးေတြနဲ႔ေမာ္ၾကည့္

အနမ္းေတြကိုရႈိက္ဖိုမိရင္း

ၾကည္နူးခဲ႔ၾကေပါ့

ျပီးခဲ႔တဲ႔ခ်စ္သူမ်ားညမွာေလ.............

ခုတခါလာျပန္တဲ႔

ဒီလိုညမ်ိဳးမွာ

အေဝးေရာက္အနမ္းေတြနဲ႔အတူ

ပို႔လာတဲ႔ e ေခ်ာကလက္ေတြ

ႏွင္းဆီေတြတပံုတပင္နဲ႔

ခပ္မဆိတ္ခ်စ္ျခင္းလက္ေဆာင္ကို

အနမ္းတစ္ရာနဲ႔သာ

ရမလားရယ္လို႔

အင္တာနက္ကေဖးတခုခုမွာ

ငံ့လင့္ေစာင့္စားေနမိတာ

ကာရံလဲမပါဘူး

မာယာဟန္လဲမညာပါဘူး

ခရီးသြားဟန္လႊဲလည္းမဟုတ္ဘူး

ယံုၾကည္ရသူခ်စ္သူအတြက္

ပံုအပ္ထားတဲ႔အခ်စ္ေတြကို

သူ႔ေနာက္ကြယ္သစၥာျပဳတယ္

ျမန္ျမန္နီးဖို႔ရင္ဆိုင္မယ္အလြမ္းေတြ

ျပန္ေရာက္မယ့္ခ်စ္သူမ်ားညလို

ေပ်ာ္ေမြ႔ဖြယ္အခ်စ္ႏႈတ္ခမ္းေလး

တမ္းတရင္းေဆြး.................

အဆံုးမဲ႔ရွင္းတမ္း

အမွတ္တရပါခ်စ္သူ
အျပစ္မယူရက္သူရယ္လို႔ထာဝရတမ္းတေနမွာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့...................
ၾကင္နာခ်င္စမ္းပါရဲ႔လို႔
တဒဂၤႏြမ္းလ်ေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ ................
မ်က္မေျပေအာင္သက္ေဝေဖာင္ဖြဲ႔ရာေနာက္လဲ
မဟားဒယားအေျပးလိုက္မွာလဲမဟုတ္ဘူးေပါ့....................
ျမတ္နိုးမႈကိုအသျပာေလာင္ခ်ိဳင့္ေအာက္
ဝမ္းလ်ားေမွာက္စေတးလိုက္မွာလဲမဟုတ္ဘူးေပါ့.......................
အာသာငမ္းငမ္းမရမကေျဖရွင္းခ်င္တာ
မင္းအတြက္ငါ့အခ်စ္တစ္ခုတည္းဆိုတာေတာ့
ခယညႊတ္တြားေဝမွ်ခံစားေပးမွာလဲမဟုတ္ဘူးေပါ့....................

စေတးမိသူေတြအတြက္

အေဝးဆံုးကိုၾကည့္
ျမင္ရသမွ်က ေမွာင္ေနတဲ႔တိုက္တာေတြ...............ခ်ည္း။
က်င္တင္တင္ဒီအသည္းက
အျမဲနာေနရတဲ့အခါ...........
နာက်ည္းတယ္ဆိုတဲ႔စကားကို
အာဃာတတရားေတြကျမဴဖံုးသလိုဖံုးသြားေတာ့။
အေရာင္တင္ဆီမလိုပဲ
တလက္လက္ထြက္လာတာက
ေမွ်ာ္မိတဲ့အလြဲေတြထဲမွာ
သူသူကိုယ္ကိုယ္ေမ်ာမိေတာ့။
နာက်င္မႈေတြခဝါခ်တဲ့ေန႔
တိမ္တိုက္ၾကားမွာ အိမ္ေဆာက္နိုင္ေအာင္
ျပိဳက်သြားတဲ႔ ေရႊျမိဳ႔ေတာ္လဲ
ကဗ်ာဆန္တဲ႔ဒီအျဖစ္သနစ္ေတြနဲ႔
ထာဝရပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကို
နင္ေရာငါေရာသူတို႔မပါလဲ
ပိုင္ဆိုင္ခံစားစံစားခ်င္တာ
နင္ေစစားတဲ႔ အိပ္မက္ပါ.......................။။

ေမေမ............အေမ

သာယာလွတဲ႔ညေနခင္းေလးတခုမွာပါ....................။
အရိပ္ေပ်ာက္လူတစုခိုလႈံရာေဒသရပ္ဝန္းထဲက လဖၻက္ရည္ဆိုင္ငယ္ေလးထဲဝင္ထိုင္ေနမိတယ္။
ေဘးမွာကခ်စ္သူနဲ႔ေလ.............။

ေတြးခ်င္တာမေတြးမိေပမယ့္  မ်က္ဝန္းအစံုကေတာ့ျမင္ကြင္းတူရူမွာေတြ႔ရတာေတြကိုေငးလိုက္ရင္း
အေတြးစေလးအမွ်င္တန္းသြားတယ္။
ညစ္စုတ္စုတ္ခံုေလးေပၚက မိသားစုတခုကိုလွမ္းေငးေနမိတယ္.........။
ရင္ထဲမွာလဲဟိုးအေဝးမွာရွိေနတဲ႔ ေမေမ့မ်က္ႏွာျပင္ေလးကိုအေျပးလွမ္းျမင္မိတယ္။
လြမ္းေမာေနမိတဲ႔ရင္အစံုက အသံမဲ႔ေၾကကြဲဝမ္းနည္းေနမိတာေပါ့.............။
ျမင္ကြင္းကေဝဝါးသြားလိုက္ နီးလာလိုက္ေလးေပါ့...........။

အနီးဆံုးမွာရွိေနတဲ႔မိခင္ကိုေငးၾကည့္မိေတာ့ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ႔ရာသီဥတုဒဏ္ခါးစည္းခံထားရပံုနဲ႔ ခပ္တိုတိုဆံပင္ကနီေၾကာင္ေၾကာင္ရယ္...............။
ေခါင္းပါးလွတဲ႔ကံၾကမၼာကိုပိုင္ဆိုင္ထားရသူမို႔ ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းကေတာ့ ပံုစံခြက္တခုထဲကျမင္ေနက်ပံု
စံနဲ႔ေပ့ါ.....................။

မိသားစုေလးက အၾကင္နာတရားအျပည့္လႊမ္းျခံဳထားပံုက ျမင္တာနဲ႔ခံစားစီးေမ်ာခြင့္ရနိုင္တယ္...........။
စားပြဲေပၚမွာ သူတို႔ရဲ့ညစာျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိတဲ႔ Tea ႏွစ္ခြက္၊ ၾကက္ဥပလာတာေလးတစ္ပြဲကို အငမ္းမရ
စားေသာက္ေနၾကတယ္.............။
မိခင္ကရင္ေသြးငယ္ေလးကို သူ႔ရဲ႔အားအင္အျပည့္ရွိေနတဲ႔အစာရွာလက္တစ္စံုနဲ႔ ၾကက္ဥပလာတာကို စနစ္တက်
ခြံ႔ေကၽြးေနတယ္........။
နဂိုရွိရင္းစြဲအသက္ထက္ပိုျပီးရင့္တယ္ထင္ရဟန္ရွိတဲ႔ဝမ္းစာရွာမိခင္ျဖစ္သူရဲ့မ်က္ႏွာျပင္မွာ သူမဘဝကိုလွစ္ျပေနသေယာင္................။

ကေလးငယ္ကိုခြ႔ံေကၽြးတိုင္း ကေလးပါးစပ္ေလးဟျပီး အစာကိုလွမ္းအစားမွာ မိခင္ကလဲ သူ႔ပါးစပ္ေလးကို
သားငယ္ဟတဲ့အတိုင္းလိုက္ဟ၊ သားငယ္ကအစာကိုဝါးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူကိုယ္တိုင္ကအဲဒီအစာေလးကိုစားလိုက္ရဟန္
နဲ႔ ပါးစပ္ေလးမပြင့္တပြင့္အေနထားနဲ႔ သားငယ္အငမ္းမရစားေနတာကိုေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးစိုက္ၾကည့္ေနေလရဲ႔.........။
သူမမ်က္ႏွာဟာ ပင္ပန္းတဲ႔ဒဏ္ေၾကာင့္ညွိဳးေလ်ာ္ေနဟန္ရွိေပမယ့္ သားငယ္ေလးအားပါးတရစားေသာက္ေနတာကို
ၾကည္နူးရိပ္နဲ႔ အားအင္ျပည့္ျပီးရႊင္လန္းဟန္ျဖစ္ေနတာပါ................။

သူမလက္ခံုေဘးမွာ အျပာေရာင္နဲ႔ ပန္းေရာင္ အထက္ေအာက္ေရာင္စဥ္တန္းကေလး။
အေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ေဆးလံုးေဆးျပားေလးေတြထည့္ထားတဲ႔ပလတ္စတစ္ဘူးေလးျဖစ္ေနတယ္..........။
သားငယ္ေလးကေနမေကာင္းျဖစ္ေနပံုရတယ္ေလ............။

စားျပီးေသာက္ျပီးေတာ့သားငယ္ကို ေဆးျပားေလးလွမ္းတိုက္ေနတယ္...........။ေခ်ာ့ေမာ့ျပီးတိုက္ေနတဲ႔
သူမမ်က္ႏွာက အရာအားလံုးထက္သားငယ္ကိုသာ အာရုံစိုက္ထားပံုပါ.........။

သူမနဲ႔သူမခင္ပြန္းတို႔ဟာ တေနကုန္ဝမ္းစာအတြက္ရုန္းကန္ထားရျပီး အခုလိုေနဝင္မိုးခ်ဳပ္တဲ့ညေနခင္းေလးမွာ
အိမ္ျပန္ဖို႔အတြက္ ဝမ္းမီးကိုျငိမ္းတဲ့အေနနဲ့ ဒီဆိုင္ေလးမွာတေထာက္နားျပီး ေနမေကာင္းတဲ့သားငယ္ေလးအတြက္
ရွိသမွ်လုပ္အားခေလးထဲက ျဖစ္ညွစ္ျပီးဒီဆိုင္ေလးမွာ အစားအေသာက္မွာယူစားေသာက္ၾကပံုပါ...........။

ဒီရပ္ဝန္းမွာရွိေနၾကတဲ႔လူတန္းစားက ထမင္းနပ္မွန္ေရးကို ခြန္အားမတရားစိုက္ထုတ္ျပီး ၾကိဳးပမ္းေနၾကရတာေလ။
အမ်ားစုက အေဝးကအသိုက္မွာက်န္ရစ္ေစာင့္စားေနၾကတဲ႔ မိသားစုေတြအေနွာင္ဖြဲ႔ေတြကို ျခိဳးျခံေခၽြတာျခစ္ျခစ္ ကုပ္ကုပ္နဲ႔  ေထာက္ပံ့ေနရရွာသူေတြပါ..............။
ဒီမိသားစုေလးကေတာ့ အဲဒီလိုဘဝတူေတြပဲေပ့ါ...............။

ခဏၾကာေတာ့ မိခင္လုပ္သူက သူမကိုင္ထားတဲ႔ ညစ္ေထးေထးအညိဳေရာင္ရွံ႔အိတ္ေလးထဲက ေငြအသျပာေစ့ေလးေတြ
ကို အေသခ်ာေရတြက္ရင္းနဲ႔ ပိုက္ဆံက်သင့္ေငြကိုရွင္းဖို႔လုပ္ပါေတာ့တယ္..........။
သားငယ္ေလးကိုခ်ီပိုးျပီး ဆိုင္ကေလးကိုေက်ာခိုင္းထြက္ခြာသြားတဲ႔ မိသားစုေလးကိုေငးရင္း ကၽြန္မဟိုးအတိတ္ကို
ျမင္ေယာင္လာတယ္ေလ............။

ေမေမေပါ့............ေမေမ့မ်က္နွာေလ....................။ကၽြန္မေမေမကိုျမင္ေယာင္လာတယ္.............။

ခ်ဴခ်ာလြန္းတဲ႔ကၽြန္မက အျမဲတမ္းႏွာေစးေခ်ာင္းဆိုးခံစားရတယ္..........
ေမေမကကၽြန္မကိုအျမဲေဆးေသာက္ဖို႔ အစာခြ႔ံဖို႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္လုပ္ေပးတတ္တာ...........
ကၽြန္မကဂ်ီတိုက္တာေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ကေလး...................
ေမေမက ကၽြန္မဂ်ီတိုက္တာစိတ္ရွည္လက္ရွည္ခံျပီး ေဆးေတြကၽြန္မပါးစပ္ထဲေရာက္ေအာင္ဝမ္းထဲေရာက္ေအာင္
ၾကိဳးပမ္းေလ့ရွိတယ္.............
.
ထမင္းဆိုခြ႔ံေပးမွစားတတ္တဲ႔ကၽြန္မကို ေမေမက သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔အျမဲတမ္းခြ႔ံေကၽြးတတ္တယ္.......
ကၽြန္မကိုထမင္းခြ႔႔ံေကၽြးရင္းနဲ့ပဲ ေမေမ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ တျဖည္းျဖည္းရွံ႔တြလာၾကတာပါ.................
ကၽြန္မပါးစပ္ထဲထမင္းလုတ္ဝင္သြားတိုင္း ပါးစပ္လိုက္ဟတတ္တဲ႔ ေမေမ့ႏႈတ္ခမး္သားေလးေတြဟာလဲတျဖည္းျဖည္း
တြံ႔ရွံ႔လာၾကတာပါ...................

ဒါေပမယ့္ ေမေမ့အၾကင္နာေမတၱာအျပည့္ရွိတဲ့မ်က္ဝန္းအစံုကအၾကည္ဓာတ္ကေတာ့ အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းေတြေနာက္
လိုက္ပါမသြားခဲ႔ပါဘူး............

ကၽြန္မအေတာင္အလက္စံုလို႔ အပ်ံသင္ဖို႔ထြက္ခြာလာခ်ိန္မွာ ေမေမရဲ႔ ဇရာဖမ္းစားမႈကအေတာ့ကို ခိုင္ျမဲေနျပီေလ........
အရင္လိုအားမာန္ေတြနဲ႔ ဝမ္းစာကိုရွာေနရတုန္းျဖစ္တဲ့ကၽြန္မေမေမဟာ ကၽြန္မအေပၚမွာအျမဲတမ္းယံုၾကည္ခ်စ္ခင္တဲ့
ေမတၱာစိတ္ေတြအျပည့္နဲ႔ ရွင္သန္ေနတာပါ..............

အဲဒီအတြက္ ေမေမရဲ႔ ကၽြန္မပုခက္ကိုလႊဲခဲ့တဲ႔ သူ႔လက္အစံုအတြက္ ကၽြန္မအတတ္နိုင္ဆံုးေပးဆပ္ရမယ္ဆိုတဲ႔အသိက
ေမေမ့မ်က္ႏွာ ေမေမ့အမူရာေတြ လႊမ္းျခံဳထားတဲ႔ ကၽြန္မဘဝတသက္တာမွာ အေရးအပါဆံုးကဗ်ာတပုဒ္ပါ...............
ေမေမေပးတဲ့အသက္နဲ႔ ရွင္သန္ခြင့္ရခဲ႔တဲ့ေနာက္ ရွင္သန္ျခင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈအျပည့္နဲ့ခံစားနိုင္ခဲ့တာဟာ
ေမေမရဲ႔ေက်းဇူးပါ.........................။

ဒီေန႔ဆို ကၽြန္မျမင္မိတဲ႔ မိသားစုေလးေၾကာင့္ ကၽြန္မဘဝကိုေမေမေဖေဖနဲ႔စတင္ပ်ိဳးေထာင္လာခဲ့တဲ႔အခ်ိန္ေတြအားလံုး
အတြက္ လႈိက္ဖိုမိေလာက္ေအာင္ ခံစားရပါတယ္................

ကေလးဘဝ အရြယ္ငယ္ငယ္က ေဖေဖနဲ့ေမေမ ပိုက္ဆံရွာျပီးအိမ္ျပန္လာခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္မတို႔ညီအမအတြက္ စားစရာ
ဖြယ္ဖြယ္ရာရာမပါတဲ့ေန႔ရယ္လို႔ မရွိသေလာက္ပါဘဲ............

ကၽြန္မဖ်ားျပီဆို ေဖေဖေကာေမေမေကာ အလုပ္ရႈပ္ၾကျပီေပါ့...................

ေႏြးေထြးမႈအျပည့္ေပးစြမ္းခဲ့တဲ့ ေမေမရဲ႔လက္အစံုကိုတမ္းတလိုက္ေတာ့ လံုျခံဳသြားသလိုပါပဲ............

စိတ္အစဥ္လြင့္ေမ်ာေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာတယ္မသိဘူး တင္းက်ပ္တဲ့အသိေလးခံစားလိုက္ရေတာ့မွ
ကၽြန္မလက္ကေလးကို ေမေမကမ်ား လာဆုပ္သလားအထင္နဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရင္းႏွီးဆံုးရင္ခုန္လႈိက္ေမာ
တတ္တဲ႔ခံစားမႈေတြေပးျပီး ပန္းသီးနီနီေလးတလံုးကို မွ်ေဝစားသံုးခြင့္ေပးခဲ႔သူ ကၽြန္မဘဝလက္တြဲေဖာ္ ခ်စ္သူရဲ႔
စိုးရိပ္မႈသန္းေနတဲ႔မ်က္ဝန္းကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္........။

အဲဒီအခါမွာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႔လက္ရွိအခ်ိန္ဆီ ျပန္ျပီးထပ္တူက်သြားခဲ႔ျပန္ေတာ့ ခ်စ္သူစိတ္မပူေအာင္ အျပံဳးေလးယွက္
ျပီး ျပန္ေျပာျဖစ္လိုက္တာက ေငးျပီးေတြးေနတာ လို႔ပါ..................။

ကမၻာေပၚကသက္ရွိေတြအားလံုးမွာ အေမဆိုတာရွိၾကတယ္............
ဘယ္အေျခေနမွာျဖစ္ျဖစ္ အေမဆိုတဲ႔စကားကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရထားၾကသူအားလံုး ေႏြးေထြးၾကင္နာမႈေတြနဲ႔အင္အားသစ္
ေတြ ထာဝရပိုင္ဆိုင္ၾကရမယ္............

ထာဝရေမတၱာရွင္ျဖစ္တဲ႔ေမေမကို သတိတရက်န္းမာေစေၾကာင္းအေမမ်ားေန႔မွာ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္..........။

 

သင့္ေတာ့္တဲ့အခါ

ခပ္စိမ္းစိမ္းေလးပါပဲ

မသိၾကတဲ႔ႏွစ္ဦးသားရင္ကို

ဆက္သြယ္ေပးတာ

Available ပါတဲ႔...............။

ဖိတ္ေခၚမယ္ၾကည္ျဖဴစြာနဲ႔

အမွတ္တရေျမာက္ျမားစြားကို

ထာဝရခ်ည္ေႏွာင္ေပးတာ

Yes ပါတဲ႔...............။

ပံုမွန္ေလးပဲ

တသိမ့္သိမ့္ဒီရင္အစံုကို

နာၾကားမယ္ေဇာ္ဂ်ီနဲ႔

Answer ႏွိပ္ကာတဲ႔............။

မၾကင္နာေရွာင္ခြာခ်င္ေတာ့

လႊဲေရွာင္မယ္ပတၱျမားေရာင္နဲ႔

မခ်ိတင္ကဲခြင့္ျပဳမိန္႔မရတာ

Busy ပံုပါတဲ႔...............။

ေဆြးေႏြးခြင့္မရွိေတာ့ရင္ေတာ့

ပုန္းကြယ္မယ္တိတ္တိတ္ေလးေပါ့

က်န္သူရင္မနစ္နာေစဖို႔

Invisible ေလးနဲ႔တဲ႔.............။

မျမင္နိုင္ကိုယ္မပိုင္ခ်င္ေတာ့ရင္

မပူပင္ခပ္ေအးေအးေလးေပါ့

လြန္ကဲစြာပူေဆြးေနသူကို

ေပးလိုက္မယ္ရက္စက္စြာေလ

Block လိုက္ျပီတဲ႔............။

အၾကင္နာလႊတ္ကာေပးေတာ့

မညိဳျငင္ဆက္ကာကမ္းမယ္

ေပဖူးလႊာ mailing စနစ္နဲ႔

ထပ္ျပီးသာေလွ်ာက္လွဲခ်င္ေပမယ့္

သူမုန္းကာစိမ္းခါးေနေတာ့

ေပဖူးလႊာsetting change တယ္

Delete Forever နဲ႔......................။

လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကရန္ ေဆာ္ၾသလိုက္သည္

ဒီေန႔မနက္ေမးလ္စစ္မိေတာ့ကိုပီေကရဲ႔စာေလးတေစာင္ကိုဖတ္မိပါတယ္။
သိပ္ေကာင္းတဲ႔ေစတနာေလးအတြက္တတ္အားသမွ်လွဴဒါန္းနိုင္ၾကဖို႔
ထပ္ဆင့္ေဆာ္ၾသေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။
၂၀၀၈ ခုနစ္ ခရစၥမတ္ေန႔ က ဘလာေဂါက္တုိ႔ ဦးစီးၿပီး လုပ္တဲ့ My Web My
Style ပြဲေလးမွာ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒကို စၿပီး ခင္မင္ခဲ့ရပါတယ္။ စကားလက္စံု
က်ရင္း ဦးဇင္းရဲ႕ ပညာဒါန အလွဴေတြအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ့အေနနဲ႔ ေလးစားမိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အားက်မိတာက တစ္ေၾကာင္း၊
ကူညီေပးခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ က်ေနာ္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ အမ်ားအေနနဲ႔
မုဒိတာ ပြားႏုိင္သလို၊ တတ္စြမ္းသေလာက္ ဝုိင္းဝန္းေဖးမေပးဖို႔
ကုသုိလ္ယူရန္ လက္တို႔လိုက္ရပါတယ္။

ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သာသနာအထြန္းကားဆံုး
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ သီတင္းသံုးပါတယ္။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သာသနာ အႏြယ္ဝင္ သံဃာေတာ္
အမ်ားဆံုး သီတင္းသံုးတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ဆိုတာလည္း လူတုိင္း သိမွာပါ။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ ဆိုရင္ သံဃာေတာ္၊ သီလရွင္ေတြ အတြက္ ပရိယတ္အျဖစ္
ဗုဒၶစာေပ သင္ၾကားရာ တကၠသိုလ္၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြ အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္သလိုပဲ ပဋိပတ္အျဖစ္ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ရာ ရိပ္သာ၊
တရားစခန္း အမ်ားဆံုး ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပ အဓိက
ျဖန္႔ခ်ီရာ ေဒသလည္း ျဖစ္တဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကို အနယ္နယ္ အရပ္က သံဃာေတာ္ေတြ
အေနနဲ႔ လက္လြတ္မခံဘဲ လာေရာက္ ဆည္းပူးၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း
သာသနာႏြယ္ဝင္ အမ်ားစု မွီတင္းရာ ေဒသအျဖစ္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ ကမ႓ာမွာ
ထင္ရွားတာ လူတိုင္း သိၿပီးသားပါ။

၂၁ ရာစုမွာ လူသားအျဖစ္နဲ႔ အသက္ရွင္တဲ့ လူေတြအတြက္ ကြန္ျပဴတာ၊ အင္တာနက္
ဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုလို မရွိမျဖစ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
သံဃာေတာ္ေတြ အတြက္လည္း ခၽြင္းခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာ ျပန္႔ပြားဖို႔
ႀကိဳးပမ္းတဲ့ အခါမွာ ဟုိး ေခတ္ဦးပိုင္းက သံဃာေတာ္ေတြ သက္ဆုိင္ရာ ေဒသ
တစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္​ ႂကြေရာက္ၿပီး သာသနာျပဳရပါတယ္။ ဒီထက္
လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းလာတဲ့အခါမွာ စာေပေတြ ေရးသား ျဖန္႔ေဝၿပီး
သာသနာျပဳပါတယ္။ နည္းပညာ တိုးတက္လာေတာ့ ေလလႈိင္းေပၚကေန ၿဂိဳလ္တု၊ တီဗီ၊
ေရဒီယိုကတဆင့္ တရားေတာ္ေတြ ထုတ္လႊင့္ၿပီး သာသနာ ျပဳႏုိင္ခဲ့တယ္။ အခု
အင္တာနက္ ေခတ္ ေရာက္လာေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ သာသနာေတာ္
ျပန္႔ပြားဖို႔၊ တည္တန္႔ဖို႔ အြန္လိုင္းကို အသံုးခ်ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့
အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အေတာ္ေလးကို အားနည္းေနတာ
ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ အင္တာနက္နဲ႔
အထိအေတြ႕ မေျပာပါနဲ႔ ကြန္ျပဴတာကို ထိေတြ႕ဖို႔ဆိုတာေတာင္ အေတာ္ေလး
ခက္ေနပါေသးတယ္။ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ မႏၲေလးမွာေတာင္
ခက္ခဲေနတာပါ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဆိုရင္ေတာ့ ေတြးၾကည့္စရာေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။

အဲဒီ ေခတ္ရဲ႕ ေရစီးနဲ႔ အခက္အခဲကို သိတဲ့အျပင္ ကူညီေျဖရွင္းဖို႔
တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ႀကိဳးစား အားထုတ္ေနသူကေတာ့ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒပါ။
ဦးဇင္းက စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နဲ႔ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ တစ္လွည့္စီ
ကြန္ျပဴတာပညာရပ္ေတြကို သူ တတ္သေလာက္ ပညာဒါနအေနနဲ႔ ျဖန္႔ေဝေပးေနတာပါ။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေစတနာအလွဴရွင္ေၾကာင့္ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ အြန္လိုင္း
သင္ၾကားခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ မန္းက အင္တာနက္ ကေဖးတစ္ဆိုင္က ဦးဇင္းကို
သင္ၾကားဖုိ႔ လွဴဒါန္းတာေၾကာင့္ မန္းက သံဃာေတာ္တခ်ဳိ႕ကို ပညာဒါနအေနနဲ႔
အင္တာနက္သင္တန္းအျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာလည္း သင္တန္းခန္းမတစ္ေဆာင္ အေနနဲ႔ သီးသန္႔ လုပ္ထားၿပီး
ကြန္ျပဴတာအေၾကာင္းကို သင္တန္းအေနနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြအတြက္ ပညာဒါန ေဝမွ်
ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္းခန္းမရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ကိုလည္း ညီလင္းဆက္ရဲ႕
အကူအညီနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွ လွဴဒါန္းေငြေၾကာင့္ မၾကာခင္က ၾကမ္းခင္းထားပါၿပီ။
သင္တန္းမွာ ကြန္ျပဴတာ (၆) လံုးပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကြန္ျပဴတာေျခာက္လံုး
နဲ႔ပဲ အခု သင္တန္းသစ္တစ္ခု စတင္ဖို႔ ၾကံေဆာင္ေနတယ္လို႔ ဦးဇင္းက
မိန္႔ပါတယ္။

သင္တန္းသစ္စမယ္လို႔ သတင္းရတာနဲ႔ စစ္ကုိင္းၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာ
နည္းပညာ ငတ္မြတ္သူ၊ အင္တာနက္ ငတ္မြတ္သူေတြ ဝိုင္းၿပီး စာရင္း ေပးလိုက္တာ
ေၾကျငာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေလွ်ာက္လႊာတင္သူ ၅၀ ေက်ာ္သြားလို႔
ရပ္ဆိုင္းထားရပါတယ္။ ရပ္ဆိုင္းထားဆို ကြန္ျပဴတာက (၆) လံုးတည္း
ရွိတာဆိုေတာ့ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါတဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို
ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အေနနဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီး
ေကာင္းေကာင္းရဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လွ်ပ္စစ္မီး အခ်ိန္မ်ားမ်ား
ရဖို႔ေတာင္ ဆုေတာင္းဖို႔ မလြယ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ျပဴတာရဲ႕ အသက္ျဖစ္တဲ့
လွ်ပ္စစ္မီးက ရွိဖို႔ အေရးႀကီးေနျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းအေနနဲ႔လည္း
မီးစက္ဝယ္ဖို႔ စိုင္းျပင္းေနရျပန္တယ္။ ပညာဒါန အလွဴလုပ္ဖို႔
သင္ၾကားတယ္ဆိုေတာ့ ပစၥည္းပစၥယ ဝယ္ဖို႔ ေငြေၾကးဆိုတာ အလွဴရွင္ကိုပဲ အဓိက
တည္မွီေနရေတာ့မွာပါ။ ဦးဇင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့ မီးစက္ဝယ္ဖို႔ က်ပ္ေငြ (၁၇)
သိန္း ေလာက္ လ်ာထားရမယ္လို႔ မိန္႔ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သင္တန္း အရွိန္ရဖို႔
ကြန္ျပဴတာ အလံုးေရ မ်ားဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးျပန္ေတာ့
ကြန္ျပဴတာအလွဴရွင္ကလည္း လိုအပ္ေနျပန္ပါတယ္။

ဒီအခက္အခဲေတြ ၾကားက ဘာကိုမွ မမႈဘဲ သူ႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေစတနာကို
အေကာင္အထည္ ေပၚဖို႔ပဲ အျမဲ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဇြဲကို
က်ေနာ္ မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ အားက်တယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းရဲ႕ ပညာဒါန သင္တန္းေတြ အျမဲ အဓြန္႔ရွည္
တည္တန္႔ေစႏိုင္ဖို႔ အလွဴရွင္ေတြ လိုအပ္ေနတာ အမွန္ပါ။ ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့
သာမာန္ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေငြ တစ္ေသာင္း လွဴဖို႔ဆိုတာ အခက္အခဲ
ရွိေပမယ့္ ျပည္ပ ေရာက္ေနသူေတြအတြက္ အခက္အခဲ သိပ္မရွိေလာက္လို႔ အကူအညီ
ေတာင္းလိုက္ရပါတယ္။ တကယ္လို႔ ျပည္တြင္းက လူေတြအေနနဲ႔လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္
တစ္ေထာင္ ႏွစ္ေထာင္ကအစ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဦးဇင္း ဦးေကာဝိဒရဲ႕
သင္တန္းေက်ာင္းအတြက္ လက္တေလာ လိုအပ္ေနတဲ့ ပစၥည္းေတြကေတာ့

၁။ ကြန္ျပဴတာ (လက္ရွိ ေျခာက္လံုးသာ ရွိသည္)
၂။ သင္တန္းခန္းမ မ်က္ႏွာက်က္ (လံုးဝ မရွိေသးပါ)
၃။ ၾကမ္းခင္းအုတ္ခင္း (ခန္းမ အေရွ႕ပိုင္းကို ညီလင္းဆက္ကူညီေသာ အလွဴနဲ႔
အုတ္ခင္းၿပီး)
၄။ ၁၀ ကီလိုဝပ္ထြက္ မီးစက္တစ္လံုး (မီးမရွိလွ်င္ လံုးဝ သင္မရပါ။ လက္ရွိ
လွ်ပ္စစ္မီးမွာ ပ်က္တလွည့္ မလာတလွည့္)
၅။ နည္းပညာပိုင္း ဆိုင္ရာ ပညာဒါန သင္ၾကားေပးႏိုင္သူ (မန္း သို႔
စစ္ကိုင္းတြင္ သင္ၾကားေပးႏိုင္သူ ျဖစ္ရန္လိုသည္)
၆။ အင္တနက္ သင္တန္း သင္ၾကားႏိုင္ရန္ အြန္လိုင္း သံုးစြဲခြင့္ (အင္တာနက္
ကေဖးဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွ သူ႔ဆိုင္တြင္ သင္ၾကားႏိုင္ရန္ အခ်ိန္ပိုင္း
လွဴဒါန္းထားသည္။ ထိုအလွဴရွင္ကဲ့သို႔ လွဴဒါန္းႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းမည္။
သုိ႔မဟုတ္ တစ္နာရီ သံုးစြဲခ ေလွ်ာ့ေစ်းျဖင့္ ညိႇႏႈိင္းေပးပါကလည္း
အဆင္ေျပပါမည္။ သို႔မဟုတ္ပါက အလွဴေငြျဖင့္ အင္တာနက္ သံုးစြဲဖုိ႔
စီမံရပါမည္)
၇။ ေရေအးစက္ (အင္မတန္ပူေသာ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕အတြက္ လိုပါသည္)
၈။ အလွဴေငြ (တျခား သင္တန္းအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား စီမံေဆာင္ရြက္ရန္)

လွဴဒါန္းလိုသူမ်ား ဆက္သြယ္ရန္
၁။ ဦးေကာဝိဒ @mailto: kovida9@gmail.com
၂။ ပီေက @mailto: pikay@myanmarbloggers.org
၃။ ညီလင္းဆက္ @site: http://blog.nyilynnseck.com
၄။ မ်က္လံုး @mailto: thethtoo@gmail.com
၅။ မင္းယြန္းသစ္ @mailto: minnyoonthit@gmail.com
၆။ အ႐ုပ္ကေလး @mailto: idulize@gmail.com

ဘုန္းဘုန္းဆီ ျပည္တြင္းမွ လႊဲခ်င္သူမ်ား အေနနဲ႕ ဒီကိုလႊဲလို႔ရပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

မႏၱေလး ရိုးမဘဏ္ (ရတနာပံု)၊
ဦးေကာ၀ိဒ -၉/ပဥလ(သ)၀၀၀၅၂၆
ဦးရဲ၀င္းေနာင္ 09-2028917

ႏုိင္ငံျခားမွ လွဴဒါန္းလိုသူေတြအတြက္ PayPal ႏွင့္ UK Bank Account
ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးနဲ႔ လွဴဒါန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဦးဇင္း href="http://kovida.multiply.com/">ဦးေကာဝိဒရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္
ဘေလာ့ဂ္ကိုလည္း သြားေရာက္ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ ဦးဇင္း ဘေလာ့ဂ္မွာ
က်ေနာ္ အေပၚမွာတင္ျပခဲ့တဲ့ ဦးဇင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ဓါတ္ပံုနဲ႔တကြ
အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
က်ေနာ္အေနနဲ႔ ေတာင္းဆိုခ်င္တာက အလွဴေငြမွ မဟုတ္ဘဲ ကူညီတဲ့အေနနဲ႔
ဒီပို႔စ္ေလးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖန္႔ေဝေပးေစခ်င္ပါတယ္။

အားလံုးကို ေလးစားေသာအားျဖင့္
ပီေက

ေမအတြက္

အင္အားကုန္ခမ္း

မစိမ္းလန္းလဲ

အသက္ဆက္ကာေမြးခဲ႔တယ္

ခ်စ္သူမုန္းသူ ႏွစ္သြယ္လံုးရယ္

အၾကင္နာအင္အားၾကီးမားမယ္

အျမင္က်ဥ္းေမွာင္တိမ္တိုက္ၾကားက

ၾကာညိဳန႔ံေလးသင္းနိုင္တယ္

အခ်စ္ခ်င္းျပိဳင္ သူနိုင္မလားလို႔

ဘယ္သူမွေတာ့မေမးဘူးတကယ္

လေရာင္ေနေရာင္အာကာသကို

သူ႔လက္မ်ားနဲ႔အုပ္မိုးတယ္

အက်ဥ္းခ်ေတာင္ေနမယ္စိတ္က

မုဒိတာတရားအျပည္႔နဲ႔ကြယ္

ေမာင္ေမခ်စ္သူ ဘယ္သူ႔မ်ားမွ

သူ႔အားတသက္မေမ႔ရက္တယ္

အမ်ားသူငါ ရင္ခြင္ထဲလဲ

မညွိဳးပန္းတပြင့္ သူျဖစ္မယ္........

ခ်စ္မယ္ ခ်စ္ၾကတယ္.......

လာမယ့္ေန႔ရက္ၾကိဳတြက္တယ္

အေမမ်ားေန႔ မေမ႔ဖို႔ကြယ္....................

ရသခ်စ္သူ

ၾကင္နာစြာနဲ႔ ထာဝရေဖးမသူ............

ခင္မင္မွာလဲ အမ်ားနဲ႔အတူ ခိုင္ျမဲနားလည္သူ.................

ကူညီမယ္အခက္ခဲ ပုစၦာမ်ားစြာကို လက္တြဲအတူေျဖရွင္းသူ......................

အနီးဆံုးေသာသူစိမ္းေပမယ့္ ရင္းႏွီးမႈအေပါင္းသရဖူေဆာင္းထားသူ..................

လွ်ိဳ႔ဝွက္ကြယ္ကာ အနာမ်ားလဲ အားပါးတရဖာေထးေပးသူ.................

ျဖဴစင္စြာလဲ အျမင္မွာမစဲ သည္းသည္းလႈပ္ခ်စ္မယ့္သူ...........

စည္းျခားမႈမ်ားကို သံေယာဇဥ္ခဲဖ်က္နဲ႔ တယုတယပယ္ဖ်က္ေပးသူ..........

ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေမတၱာရင္ခြင္ထဲ ေမွးစက္ေျခြးသိပ္ေစေသာသူ..............

ဒီလိုရသပိုင္ဆိုင္မိတာ ငါ႔ရဲ႔ခ်စ္သူနဲ႔အတူ.....................

ငါ့ကိုခ်စ္ေသာ ငါကခ်စ္ရတဲ႔သူ အျမဲတူတူ ရသေျမာက္ခ်င္ေသာ ခ်စ္သူ...............


ေနနီနီ

ပရီဗ်ဴး

အားပါးတရ
ခဝါခ်ေတာ့
ေမာမိတယ္ ေရွ့ဆက္ဖို႔ကြယ္.........။
ေရႊရင္ကိုအသာျပင္ခ်င္လို႔
မယ္မဒီခဏေဝးမယ္
အျဖစ္သနစ္ေထြေထြကို
မခယပါနဲ႔ဆို............။
အျပစ္ထိုထို မႈိလိုလို
ဘယ္သူဆိုဆို
ပယ္မယ္ဒီလို
မစဲပဲသည္းမယ့္မုိး
ေမတၱာျဖည့္လို႔
ကာရံရွိဳး..................။
ႏႈတ္ဆက္သူ
မ်က္ရည္မသမ္းဖို႔
ၾကည့္လိုက္ေပါ့
ငါ့အတိတ္ဆိုးကို
နင့္အတြက္ပရီဗ်ဴး......................။


.

ေမွ်ာ္ေမာ

ကမူးရွဴးထိုးဟုတ္မယ္မထင္
အျမင္ၾကည္လင္မိ
မျမင္ရတဲ႔ပံုရိပ္ကို.............။

ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳအေတြးေလးစုစည္း
ရႈမျငီးတဲ႔ဒီခရီးကို
ပံုရိပ္ေယာင္ကဖမ္းစား...........။

လွ်ပ္စစ္အသံေတြၾကား တဝါးဝါးပြဲဖြဲ႔ေလာက္ေအာင္
ေတာင္ေတာင္အီအီအေတြးၾကား
သိုဝွက္ထားၾကည့္
ရင္ခုန္မိဒီအျဖစ္ကို
သူသူကိုယ္ကိုယ္တိတ္တခိုးေပါ့...........။

အတူကိုက္သိုမွီးမိ
ဒီသစ္သီးက
ေလးနက္တဲ႔စိတ္ကူး
ပ်ားရည္လိုခ်ိဳအီ...........။

အဆံုးမရွိတဲ့ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြအေပၚ
ၾကိဳတင္စိတ္ကူးရူးမိေပါ့..........။

သက္ေသက
အိပ္မက္ကိုျဖည့္ဆည္း
လက္တြဲကာသက္ေသထူမယ္ေပါ့..............။

ၾကိဳလင့္ကမ္းလက္
သူဆက္မယ့္ပန္း
ခပ္ဆိတ္ဆိတ္ယူျပီး
တိတ္တခိုးအျပံဳးကို
အိပ္မက္နန္းေဆာင္မွာ
ၾကည္နူးနိုင္မလား.................။

အိပ္မက္ကနိုး
ခပ္ရိုးရိုးေလးေတြးေတာ
ေဘးနားမွာျဖည့္ဆည္းမယ္ေျပာ..............။

လက္တြဲကာဆက္လွမ္းမယ္တဲ႔
က်န္ေသးတဲ႔အိပ္မက္လမ္းကို
ငါ့ဘဝထဲအေရာက္ေပးမယ္...........။

လႈိင္းထလာတဲ႔ဒီတံပိုးကို
အၾကင္နာေမွ်ာ္ကာမွန္းေနတုန္း
ဘယ္မွာလဲလာအံုးမယ့္အခါေတာ္
ေရႊရင္ဆို႔ေမာေနမိတယ္
စိတ္ကမွန္းေရာ္ရမ္းတလယ္လယ္♥♥♥♥

“ကားလိပ္ရဲ့ေနာက္ကြယ္”

တေနရာ တခ်ိန္မွာေတာ့
အဆိပ္ရည္လိုခပ္ခါးခါးအရသာကို
ခ်ိဳျမိန္ဟန္ျပဳ
ျဒပ္ထုတခုတည္ျမဲဖို႔
ၾကိဳးပမ္းအားစိုက္္ အျမတ္ပိုက္မိခဲ႔တယ္……………….။

ႏွစ္သက္ဟန္လုပ္
ခပ္ကုပ္ကုပ္လဲေနခဲ့ဘူးတယ္……….။

အသည္းအသန္နာက်င္လာမွ
နင္ပဲငဆေျပာဆိုၾကေတာ့
ခပ္အက္အက္စပ္ေၾကာင္းတခုမွာ ေမ်ာလြင့္မိတဲ႔အခါ...............။

မုဒိတာမပြားနိုင္ေအာင္
အမ်ားသူငါၾကင္နာၾကတာကိုနာက်င္တဲ့အၾကည့္တစံုနဲ႔
ေစာင့္ၾကည့္တာခံရတဲ႔ေနာက္
ခပ္ေပါက္ေပါက္အေတြးအေခၚေတြကိုစုစည္း
ခါးစည္းခံရသမွ်ဒုကၡေတြအတြက္
ယံုၾကည္ရာကိုခိုင္မာေစလို႔
ကံၾကမၼာအေပၚလည္စင္းခံရင္း
ေျမစာပင္ပမာတႏုပ္ႏုပ္ေၾကမြသြားေပါ့……….။

ခိုင္မာတဲ႔သံမဏိေက်ာက္တိုင္ကို
ခပ္ပိုင္ပိုင္စိုက္ထူျပီးသကာလ
က်ားနဲ႔ဆင္လယ္ျပင္မွာေတြ႔မယ့္တေန႔ကို
ေရာက္ေတာ့မယ္ဘယ္အခါျဖစ္ျဖစ္
ထာဝရမေျပာင္းတဲ႔အၾကင္နာေတြက
ေမတၱာတရားေတြနဲ႔အတူ
ယံုၾကည္ငံ့လင့္မိေတာ့..........................။

မတူညီတဲ႔သီအိုရီၾကား အငိုက္မိသြားဒီႏွလံုးသားကို
အျမဲျငိမ္းခ်မ္းေစဘို႔
စိမ္းလန္းတဲ႔ဥယ်ာဥ္အျဖစ္
ေစာင့္ေရွာက္မယ့္သူကို
အစဥ္အျမဲ
ၾကိဳဆိုကမ္းလင့္
ေမတၱာစစ္စစ္နဲ႔ေပ့ါ……….။

ႏွစ္သစ္ရန႔ံသစ္အစစ္သစ္သစ္

ဝကၤပါလား ေက်ာင္းေတာ္လား
မကြဲျပားဘူး .........
ဒီေလာကမွာ အသက္ရွင္ေနတဲ႔
စိတ္ရနံ႔ကိုခံစား.........
အျဖစ္ပ်က္အမ်ားျပားကို
ထာဝရဇာတ္ခံုေပၚ
သဲသဲလႈပ္ကၾက.........
ဒီတစ္ခ်က္မွားေပမယ့္
တစ္သက္လံုးအတြက္
ဝမ္းစာဆိုတာ
မေမ့ၾကဖို႔.........“၂၀၀၈”
ရင္ခုန္မႈျဖစ္အင္အသြင္ျပင္စံု
ခံစားစံစားၾကျပီးတဲ႔ေနာက္
ဝကၤပါအလွည့္ေျပာင္းမွာ......
မတိမ္းမေစာင္းက်ေရာက္လာတဲ႔
ဒို႔အတြက္
အသစ္စက္စက္ႏွစ္သစ္ “၂၀၀၉”
အစုန္ဆင္းမယ့္ဒီႏွစ္မွာ
အဆန္ကေတာ့ အိပ္မက္အသစ္ေတြ
ေမြးဖြားခံစားၾကပါစို႔လာ...........
ဆုေတာင္းမယ္ႏွစ္ေဟာင္းကအညစ္ေတြအားလံုး
ထပ္မရႈိးၾကဖို႔ကိုေပါ့...............။
ဆုပ္ထားတဲ႔ ယံုၾကည္ရာကို
ထပ္ကာမွန္းလို႔
အနုိင္ယူၾကဖို႔
ဒီဘဝတိုက္ပြဲကို.................။
(နီနီဝင္း).

ႏွစ္သစ္ႏႈတ္ခြန္းဆက္

အဆံုးစမရွိတဲ့ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ အင္အားေတြကအသစ္စက္စက္ေပါ့...........။
မနက္ခင္းကသာယာတယ္ ေနေရာင္ျခည္ေတာက္ေတာက္ရဲ႔ၾကားမွာျဖန္႔က်က္ထားတဲ႔ တိမ္တိုက္ေတြက ကမၻာေျမကို
အသားတက်လည္ပတ္ေနေစတာ............။
ၾကည္နူးဖြယ္အတိတ္အနာဂတ္စိတ္ကူးေတြကို ပစၥဳပၸန္မွာ အက်ိဳးရွိရွိအသံုးခ်ခ်င္တာမို႔ အသက္ရွဴသံကအစ အသစ္စက္စက္
ျဖစ္ေအာင္ ခံစားလိုက္တယ္ေလ..........။
ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔အေတြးကိုပဲ အသားေပးျပီး ဒီႏွစ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္မယ္လို႔လဲစိတ္ကူးတယ္။
ဆံုျဖတ္ခ်က္ေတြခ်တိုင္းခ်တိုင္း ရင္ခြင္မွာတသားတည္းျဖစ္တည္ေနတဲ႔ ေမတၱာတရားေတြကို စုစည္းထားမိတဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္
အခိုင္အမာေတြေအာက္ ထာဝရေတာ့ ေလာင္းရိပ္မိပါေစေလ.......။
အသက္ရွင္ေနသမွ်ေနခြင့္ရေနတဲ႔အခ်ိန္ကာလေတြမွာ အရာအားလံုးအေပၚမကူညီေတာင္အေနွာင့္ယွက္ေတာ့မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ေၾကာင့္ေပါ့..............။
ေက်းဇူးတရားေတြနဲ႔နစ္မြန္းေနတာကို အသာတၾကည္လက္ခံထားမွာျဖစ္တဲ့ဘဝေလးကိုပိုင္ဆိုင္တာမို႔ တခဏတာဆံုရၾကံဳရ
မယ့္ ခပ္ဆိုးဆိုးအျဖစ္ေတြကိုလဲ အျမဲတမ္းေတာ့ ရင္ဆိုင္ရမွာေပါ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးမဟုတ္ေတာင္ မညစ္ညဴးမိေအာင္ေတာ့ ထိန္းရ
မွာ...............။
သူငယ္ခ်င္းအားလံုးႏွစ္သစ္မွာရႊင္လန္းၾကပါေစလို႔.................။
အခ်စ္နဲ႔အတူေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ၾကပါေစ...............(၅၂၈ ႏွင့္ ၁၅၀၀ ၾကားအခ်စ္မပါ)