Sunday, September 27, 2009

ခ်စ္ျခင္းနံရံ


ပန္းသီးတစ္လံုးလို႔တင္စား

တေယာက္ကခြံ႔ရင္ တေယာက္ကစား

မေအာင့္အီးနိုင္တဲ့အခါ

ႏွစ္ေယာက္အတူစား။

နံရံမ်ားစြာ ပိတ္ေလွာင္ကာထား

ခ်စ္ျခင္းခြန္းတု႔ံရင္း

လက္တြဲရုန္းထြက္ေတာ့

နံရံမ်ားစြာဟာ

အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ျပီ။

အမုန္းလြင္ျပင္မွာ

အာဃာတျမက္ပင္ေတြျပည့္ႏွက္ေနေပမယ့္

ခ်စ္ျခင္းနံရံနဲ႔

ပိတ္ကာထားရင္

ပံုရိပ္ေယာင္ အလွတရားေတြကို

ျမင္ရမတဲ့လား။

ခိုင္ျမဲတဲ့ဒီနံရံမွာ

တေယာက္ကအဂၤေတဆို

တေယာက္ကအုတ္ေပါ့

ဒါေပမယ့္ထူးျခားတာက

ခ်စ္ျခင္းနံရံဟာ

အခ်စ္ေတြနဲ႔သာတည္ေဆာက္ထားသတဲ့။

သိပ္လွတဲ့ဒီနံရံကို

ႏွစ္ေယာက္ရဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႔

အျမဲမြမ္းမံေနေတာ့

အမုန္းလြင္ျပင္က အာဃာတျမက္ပင္ေတြကို

မျမင္ရေတာ့ဘူးေပါ့။


3 comments:

ဂျေဂျူဝိုင် said...

ခ်စ္ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ။ ခ်စ္ႏုိင္ၾကပါေစ။ အခ်စ္ေတြလည္း ခုိင္ခုိင္ၿမဲပါေစခင္ဗ်ာ

ေမာင္လုလင္ said...

ကဗ်ာ ကေလး က ေကာင္းတယ္ေနာ္ ... ႏွစ္ ေယာက္သား ရဲ႕ အခ်စ္ေတြကုိ ေဖာ္ျပထားသလုိပဲ ..

Nge Naing said...

နီနီေရ လာဖတ္သြားပါတယ္။ ကဗ်ာေလးသိပ္ေကာင္းပါတယ္။ အခ်စ္အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႔မွာလည္း ခိုင္ျမဲပါေစ။