ကၽြန္မအတြက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔

ေမာင္ေပးတဲ့ planner

ဘဝမွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရွင္သန္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္သံုးခုထဲဝင္လာတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ႏွစ္တိုင္းႏွစ္တိုင္း မသိလိုက္မသိဘာသာေရာ အသိလုိက္ဂ႐ုမူကာေရာ ျဖတ္သန္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ေတြ မ်ားခဲ့ၿပီေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၈ခုနွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔က စၿပီး ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အတြက္ ဂ႐ုတစိုက္ ျပင္ဆင္ထားတာ လုပ္ေဆာင္ျဖစ္လာတာေတြက အမွတ္တရပါပဲ....

ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ တစံုတစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္ ကိုယ့္ရင္တြင္းကလာတဲ့ အမွတ္တရ တခုခုကို ထိုတစံုတစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕ အျပန္အလွန္ထပ္တူက်စြာ အသိအမွတ္ျပဳမႈ အလုိက္တသိတံု႕ျပန္ေပးဆပ္မႈေတြ မရရွိႏိုင္ဘဲ ကိုယ့္ဘက္က တဖက္သတ္ အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေတြ ဖန္ဆင္းေပးရမွာကိုေတာ့ ကၽြန္မ အရမ္းကို ဝန္ေလးခဲ့တာပါ..

ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကေန လူရြယ္အပ်ိဳႀကီးတပိုင္းျဖစ္တဲ့အထိ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ တၿပံဳတမႀကီး ရွိခဲ့တာပါပဲ။ အပ်ိဳစင္မဂၢဇင္းဖတ္လိုက္တိုင္း အခ်စ္ဝတၳဳေလးေတြဖတ္လိုက္တိုင္း ကၽြန္မနဲ႔နီးစပ္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္က သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲေလးေတြျပတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြကို ၾကည့္လိုက္မိတိုင္း ကၽြန္မရင္ထဲမွာလည္း ခ်စ္သူမ်ားေန႔လက္ေဆာင္ကို တစံုတေယာက္ေသာသူအတြက္ အဲဒီ တစံုတစ္ေယာက္ေသာ သူဆီက အျပန္အလွန္ဖလွယ္ခ်င္ခဲ့ ရင္ခုန္ခ်င္ခဲ့မိတာပါပဲ... ဒါဟာ ရွက္စရာလို႔လည္း ယူဆမိခဲ့ျခင္းမရွိပါဘူး။ ပြင့္လင္းစြာပဲဝန္ခံရရင္ေတာ့ ကၽြန္မရင္ထဲက နက္႐ႈိင္းလွစြာေသာ ျပင္းရွတဲ့ ခ်စ္ျခင္းရင္ခုန္သံနဲ႔ထပ္တူ ဘဝတခုလံုးကို ေပးဆပ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးခ်င္တဲ့ တစံုတစ္ေယာက္ေသာသူအေပၚ အိပ္မက္စိတ္ကူးထဲမွာ သတ္မွတ္ထားမိတဲ့ ပညတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့...

ေမာင့္ရဲ႕စာသားေလးေတြ

ကိုယ္နဲ႔ထပ္တူမက်ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ တိုက္ဆိုင္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို သူ႔ဘာသာ တံခါးေခါက္လာမယ့္သူတေယာက္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိရင္း သူ႔အတြက္ ကၽြန္မရင္ထဲက ကဗ်ာဆန္ဆန္တန္ဖိုးထားရွိထားတဲ့ စိတ္ကူးလက္ေဆာင္ေလးေတြကို သူနဲ႔ျဖတ္သန္းမယ့္ ဘဝကာလတေလွ်ာက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လက္ေဆာင္ေလးမ်ားအျဖစ္ ေပးဆပ္ဖန္တီးေပးရင္း သူ႔ရဲ႕ရင္တြင္းျဖစ္ ေလးေတြ ကိုလည္း ဖလွယ္ရယူပိုင္ဆိုင္ရင္း ၾကည္ႏူးမိခ်င္တဲ့ဆႏၵကို ျပည့္ဝခ်င္ေနခဲ့မိတာပါ...

ေမာင့္ရဲ႕ခ်စ္သူမ်ားေန႔ခ်ိန္းဆိုခ်က္

ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ရဲ႕ ၾသဂုတ္လ ေနာက္ဆံုးပတ္မွာ ကၽြန္မရဲ႕ ဘဝတံခါးကို လာေခါက္တဲ့ဧည့္သည္တေယာက္နဲ႔ ကၽြန္မဆံုစည္းျဖစ္ခဲ့တယ္... ေခတ္မီနည္းပညာေတြထြန္းကားေနတဲ့ ဒီကာလႀကီးမွာ သူက သူဖန္တီးထားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့တခုကို ေၾကညာမိတ္ဆက္တဲ့အေနနဲ႔ ကၽြန္မဝင္ေရာက္လက္ေဆာ့ထားတဲ့ လူမႈေရးကြန္ယက္ဝက္ဘ္ဆိုက္တခုမွာ ဆံုစည္းခဲ့ရတာပါ။

မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန႔က စက္တင္ဘာ ၁၀ရက္ေန႔... ကၽြန္မ ဂီ်ေမးလ္ကို ဖြင့္စစ္ေနရင္း သူ႔ရဲ႕ မိတ္ဆက္စာေလးကို ဖတ္ရတာပါ.... သူ႔နာမည္နဲ႔ သူ႔ဘေလာ့လိပ္စာေလးကို ကၽြန္မကိုမိတ္ဆက္ရင္း blog ကို အလည္လာဖို႔ နဲ႔ ကၽြန္မကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေလးေရးထားတာပါ။

၁၀ရက္ေန႔ဟာ ကၽြန္မဘဝမွာ အေလးထားတဲ့ ေန႔စြဲေလးတခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုေန႔စြဲေလးမွာ ဖတ္ရႈခြင့္ရသြားတဲ့ အဲဒီစာေလးကို ဂ႐ုတစိုက္ ဖတ္ရႈၿပီး စာျပန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္... ကၽြန္မလည္း ခင္မင္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္မရဲ႕ အီးေမးလ္ကတဆင့္ ဂ်ီေတာ့ခ္နဲ႔စကားေျပာခြင့္ရႏိုင္ပါေၾကာင္း စာျပန္ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ.... အဲဒီေနာက္ ေနာက္တရက္ေလာက္မွာ သူနဲ႔ကၽြန္မ ဂ်ီေတာ့ခ္ကတဆင့္ မိတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္....

စစခ်င္း သူ႔နာမည္ သူ႔အလုပ္အကိုင္နဲ႔ သူ႔လႈပ္ရွားမႈေလးေတြ သူက ေျပာတယ္.... ကၽြန္မေမးတဲ့ လူမႈေရးေမးခြန္းေတြကိုလည္း သူက အမွန္အကန္ေျဖၾကားခဲ့ေသးတယ္....

သူ႔ဘဝအေၾကာင္းပြင့္လင္းစြာဖြင့္ေျပာရဲတဲ့ သူေျဖတဲ့အထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ရိုးသားမႈနဲ႔ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ တည္ၿငိမ္တဲ့စကားလံုးေတြကို ကၽြန္မ အသိအမွတ္ျပဳျဖစ္ခဲ့တယ္... အဲဒီေန႔မွာပဲ သူနဲ႔ကၽြန္မ ခင္မင္သြားခဲ့ၾကတယ္.... ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ဘဝအမည္းစက္ေလးတခုအတြက္ ကၽြန္မစိတ္ထဲ မႏွစ္ၿမိဳ႕ခဲ့ပါဘူး။ လူတိုင္းမွာ အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီရွိေနၾကတယ္... ရွိေနႏိုင္တယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီအားနည္းခ်က္တစံုတစ္ရာဟာ ကိုယ့္အတြက္သူ႔အတြက္ ထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ့အခ်က္မဟုတ္ဘဲ ခင္မင္မႈနဲ႔ ဘဝရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈအပိုင္းေတြမွာ ဘာမွဆက္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္မက အလြယ္တကူ နားလည္ေပးႏိုင္တဲ့သူတေယာက္ပါ။

ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္တခုေၾကာင့္ မိတ္ေဆြအျဖစ္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံမႈတန္႔သြားဖို႔ကို ကၽြန္မဘက္က စိတ္ကူးမထားခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ကိုလည္း ခင္မင္ေဖာ္ေရြစြာ ခင္မင္သြားရင္ သူလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆခဲ့မိပါတယ္... ေလာကမွာ လူတိုင္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မႈရေအာင္ ႏွစ္သိမ့္မႈမေပးႏိုင္ေသးတဲ့ လူတေယာက္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ ကိုယ့္အတြက္နဲ႔ တစံုတစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္သြားရတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တယ္လို႔ ခံယူထားသူလည္းျဖစ္တယ္ေလ...

ဒီလိုနဲ႔ သူနဲ႔ကၽြန္မ သူ႔ဘဝအေၾကာင္း သူေက်ာ္ျဖတ္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့ ခလုတ္ကသင္းေတြ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြအေၾကာင္း အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးဖလွယ္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္...

သူ႔ရဲ႕အႏုပညာခံစားခ်က္ေတြ ေလာကလူေနမႈစရိုက္ေတြအေပၚ သဘာဝတရားအေပၚ အျမင္ေတြ ဘဝအျမင္ေတြ ျဖတ္သန္းခ်င္တဲ့လမ္းေတြ ျဖတ္သန္းျဖစ္ေန ဦးတည္ျဖစ္ေနတဲ့ ပန္းတိုင္ေတြ သေဘာထားေတြ ဖလွယ္ျဖစ္ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္....

၁၀ဂဏန္းကို စြဲလန္းတဲ့ကၽြန္မ ထူးထူးျခားျခား တိုက္ဆိုင္လွစြာ သူဟာ ကၽြန္မထက္ ၁၀ႏွစ္တိတိ ႀကီးတဲ့ သူတေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့တာကိုလည္း အံ့ၾသစြာ သိခြင့္ရခဲ့တာပါ...

သူ.... သူဟာ တေန႔တခ်ိန္မွာ ကၽြန္မကို ခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာလာလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူး... အြန္လိုင္းေပၚမွာေတြ႕ရင္း ဖုန္းေတြဆက္ရင္း နဲ႔ အားမရဘဲ သူ ကၽြန္မရွိရာဆီ ခရီးဆန္႔အေရာက္လာခဲ့ရင္း ႏွစ္ဦးသား ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေျပာၾက... သူအလည္လာတဲ့ ရက္တိုတိုေလးတြင္းမွာ သူ႔ရဲ႕မ်က္ဝန္းထဲက ေတာင့္တမႈတစံုတစ္ရာကို ကၽြန္မသိျမင္ခြင့္ရခဲ့သြားတာပါပဲ... အဲဒီေနာက္ သူလည္း သူ႔ေနရပ္သူျပန္သြားေပမယ့္ ကၽြန္မကို ဖုန္းနဲ႔ ဂ်ီေတာ့ခ္နဲ႔ ပံုမွန္စကားေျပာျဖစ္ခဲ့တာပါ.... မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္မဆီ သူ ညည ဖုန္းဆက္တိုင္း ဖုန္းဆက္ခ်ိန္တိုင္းဟာ ည ၁၀နာရီတိတိျဖစ္ေနတတ္တာပါပဲ..

သူနဲ႔ကၽြန္မ ခင္မင္ရင္းႏွီးဆံုေတြ႕ခဲ့ၿပီး ေနာက္ ၂လအၾကာမွာ က်ေရာက္တဲ့ ကၽြန္မေမြးေန႔ ၁၀ရက္ ၁၀လ နံနက္ ၁၀နာရီခြဲအခ်ိန္မွာ သူက အဦးဆံုး ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးသူအျဖစ္ ေနရာယူခဲ့ပါေတာ့တယ္...

အဲဒီေန႔မတိုင္ခင္ေလးမွာ ကၽြန္မဆီ သူဖန္တီးထားတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ျပကၡဒိန္ဒီဇိုင္းလွလွေလးတခုနဲ႔ မုန္႔ေတြ စာအုပ္ေတြ ပို႔ခဲ့ေပးတာကလည္း ကၽြန္မဘဝမွာ ပထမဆံုးရရွိဖူးတဲ့ သူစိမ္းေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဖန္တီးေပးပို႔တဲ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးျဖစ္တဲ့အတြက္ အတိုင္းမသိ အံ့ၾသဝမ္းသာရင္း သူ႔ကို ပိုၿပီးဂ႐ုထားမိခဲ့ပါေတာ့တယ္...

ေမြးေန႔ေလးေက်ာ္လြန္ခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း သူဟာ ကၽြန္မဆီ ည ၁၀နာရီေရာက္တိုင္းအခ်ိန္မွန္ မွန္ ဖုန္းေျပာၿမဲပါပဲ.... အပ်ိဳေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မတို႔ေနရာေလးက ဖုန္းဟာ လူေခၚမစဲတသဲသဲမို႔ ကိုယ္ေခၚတဲ့ဖုန္းဝင္ဖို႔ အင္မတန္ခက္လွတာပါ... ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ျဖင့္ အဲဒီအေခၚခက္လွတဲ့ အၿမဲတမ္းမအားတတ္တဲ့ဖုန္းကို ည ၁၀နာရီတိတိမွာ ဝင္ေအာင္ကို ေခၚႏိုင္တာပါ.... ဒါကလည္း သူ႔ရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈတရပ္မို႔ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ရတာပါ...

တေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္မဘက္ကစၿပီး သူ႔ကို ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပြင့္လင္းဖို႔ စကားစလိုက္ပါတယ္. ဒါကလည္း သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္မနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူ႔ခံစားခ်က္ကို ဖြင့္ထုတ္ဖို႔ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနတာကို ကၽြန္မက နားလည္လိုက္လို႔ပါပဲ...

ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ ကၽြန္မကို တုန္လႈပ္ဆုတ္ဆိုင္းျပတ္သားတည္ၾကည္တဲ့အသံနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာျပတာကို ၾကားခြင့္ရခဲ့ေတာ့တာပါပဲ... ကၽြန္မ အံ့ၾသမႈ တုန္လႈပ္မႈမျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ရင္ကို ကၽြန္မျပန္နားလည္လိုက္မိတာကေတာ့ သူ႔ကို ကၽြန္မဘဝအတြက္ အေဖာ္မြန္တေယာက္အျဖစ္ လက္တြဲဖို႔ ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာကိုပါ....

အဲဒီေန႔မွာ ကၽြန္မရဲ႕ ဘဝပံုပန္းသ႑ာန္တစ္ခုထဲက တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ မိသားစုဘဝ ျဖတ္သန္းခ်င္တဲ့ လမ္းမ အဲဒီလမ္းမေပၚမွာ စိုက္ထူခ်င္တဲ့ မွတ္တိုင္ေလးေတြ ကၽြန္မရဲ႕ရင္ထဲက ဆႏၵေတြ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိပ္မက္ေလးေတြကို ပြင့္လင္းစြာ အျပန္အလွန္ ဖြင့္ဟတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ေတာ့တာပါပဲ....

အခက္အခဲကေတာ့ သူ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္တစံုတစ္ရာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ဖက္အသိုင္းအဝိုင္း သေဘာတူၾကည္ျဖဴႏိုင္မယ့္ အေနအထားတစ္ခုေရာက္ေအာင္ သူ႔ဘက္က အခ်ိန္အားျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းႀကိဳးပမ္းဖို႔ သေဘာတူခဲ့ၾကတယ္.

ဒီလိုနဲ႔ လာမယ့္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာက်ေရာက္မယ့္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အတြက္ ကၽြန္မ ဆႏၵေစာစီးစြာ ေမွ်ာ္လင့္ရင္ခုန္ရင္း သူ႔အတြက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လက္ေဆာင္ေလးကို စိတ္ကူးထဲက ဖန္တီးေနမိပါေတာ့တယ္....

ဒါေပမယ့္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြဟာ ကၽြန္မနဲ႔သူရဲ႕ အခ်စ္ခရီးအစမွာ မေျဖာင့္ျဖဴးခဲ့ပါဘူးေလ.... သူ႔ကိုကၽြန္မ ဖုန္းကေနတဆင့္ ခ်စ္သူအျဖစ္ အေျဖေပးခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကၽြန္မရွိရာဆီ သူအလည္တေခါက္ ထပ္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ခရီးရွည္တစ္ခုကို ကၽြန္မအတြင္းက်က်သိခြင့္မရဘဲ ႐ုတ္တရက္ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားပါတယ္.... အဲဒီေန႔ဟာ မွတ္မွတ္ရရ ဒီဇင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔ပါပဲ.... ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကိုလည္း ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ႀကိဳဆိုခဲ့ရၿပီး သူ႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလႊာေလးကို အီးေမးလ္ကတဆင့္ပဲ ဖတ္႐ႈခဲ့ရတာပါ...

ေဖေဖာ္ဝါရီလရဲ႕ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာလည္း သူဟာ ကၽြန္မေဘးမွာ ရွိမေနခဲ့သလို သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆုမြန္လႊာကိုလည္း အီးေမးလ္ကတဆင့္ပဲ ကၽြန္မရရွိခဲ့တာပါ... သူနဲ႔ကၽြန္မ ေဝးကြာလွတဲ့ တေနရာစီခြဲခြာေနရခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရင္ထဲသူဟာ ေနရာအျပည့္ရယူထားနွင့္ၿပီးသားျဖစ္ေနၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ရပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႔ မက္ခြင့္ရခ်င္တ့ဲအိပ္မက္တခ်ိဳ႕ကို ေက်ာခိုင္းစြန္႕လႊတ္ၿပီး သူရွိရာ ေနရာေလးဆီ သူ႔မ်က္ႏွာတစ္ရြာထင္ကာ ကၽြန္မအေရာက္ခရီးႏွင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္....

သူနဲ႔ကၽြန္မဆံုေတြ႕ခဲ့ၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လေနာက္ဆံုးပတ္ေလးမွာ သူ႔ရဲ႕လက္ကို တြဲကာ ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲဆုပ္ၿပီး ဘဝရဲ႕ခရီးကို အတူျဖတ္သန္းဖို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေႏြးေထြးေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕လက္တစ္စံုကို ကၽြန္မအားျပဳခိုလႈံခြင့္ရခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလရဲ႕ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကို သူနဲ႔ကၽြန္မေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကဗ်ာဆန္စြာျဖတ္သန္းခြင့္ရခဲ့ပါေတာ့တယ္...

2009 Valentine's Day

အဲဒီႏွစ္မွာ ကၽြန္မက ၾကယ္ကေလးေတြ ၉၉၉ခုခ်ိဳးၿပီး ဖန္ၾကည္ပုလင္းေလးထဲထည့္ ဖဲျပားျပာျပာေလးကို ခ်ည္ေႏွာင္က သူ႔ကိုေပးအပ္ခဲ့တာပါ... အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႔ ဖန္တီးထားတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြ ၉၉၉ခုကို သူပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔အနာဂတ္ဟာ လွပကံေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ႀကဳံေတြျဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႔ရည္ရြယ္တာပါ....

သူကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ဖန္တီးထားတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ဓာတ္ပံုေလးကို လက္နဲ႔ခ်ိဳးထားတဲ့ စကၠဴဓာတ္ပံု ေဘာင္လွလွေလးေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ရင္း ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္သေကၤတေလးတစ္ခုကို ဖန္တီးေပးခဲ့တာပါ.... အဲဒီေန႔က ကၽြန္မတို႔အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္...

သူနဲ႔ကၽြန္မ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ျခယ္မႈန္းထားတဲ့ လွပတဲ့ ဘေလာ့ေလးတစ္ခုကိုလည္း ဖန္တီးထားခဲ့တယ္ေလ... အဲဒီဘေလာ့ေလးနာမည္ကေတာ့ Infinitylovelybluepeace တဲ့.... အဲဒီဘေလာ့ေလးမွာ သူ႔ရဲ႕ဒီဇိုင္းစာသားေတြ ပို႔စ္ကဒ္လွလွေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အမွတ္တရေန႔ရက္ေလးေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျဖစ္ေနခဲ့ၾကတာ အခုဆိုရင္ သံုးႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ေတာ့မယ္ေလ....

2010 Valentine's Day

၂၀၁၀ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္မက်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းတာမို႔ သူ႔အတြက္ ဘာမွ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မဖန္တီးေပးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး.... ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္သာ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့မိတာပါ... သူကေတာ့ သူ႔ဖန္တီးမႈအႏုပညာ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ပို႔စ္ကဒ္လွလွေလးကို ကၽြန္မတို႔ဘေလာ့မွာ လႊင့္တင္ေပးျဖစ္ခဲ့တယ္... သူနဲ႔ကၽြန္မ အေအးဆိုင္ေလးတစ္ခုမွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကို လွလွပပေလးကုန္ဆံုးေစခဲ့တယ္....

အခု လာမယ့္ ၂၀၁၁ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ က်ေရာက္မယ့္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ေလးအတြက္ သူဟာ ကၽြန္မကို lovely planner ေလးနဲ႔ ေဖာင္တိန္အျဖဴေလးတစ္ေခ်ာင္း ႀကိဳတင္ေပးခဲ့ပါတယ္...သူေပးတဲ့ lovely planner က စာသားလွလွေလးက ေတာ့ျဖင့္ “please always know that I love you more than anything else in the world.” တဲ့.... သူက အဲဒီစာသားေလးကို ရြတ္ျပေသးတယ္... အဲဒါေလးကို မွတ္ထားေနာ္တဲ့.... ကၽြန္မကေတာ့ျဖင့္ ၾကည္ႏူးၿပံဳးမိတာပါပဲ....

ကၽြန္မနဲ႔သူ ဆံုစည္းျဖစ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘဝကို လက္တြဲ ရဲရဲရင္ဆိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆန္ဆန္ အရွိကို အရွိအတိုင္း လက္ေတြ႕ဘဝကို ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္စြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းျဖစ္ေနၾကတာ အခုဆိုရင္ သံုးႏွစ္ျပည့္ေတာ့မွာပါ... ဒီကာလအတြင္းမွာ နွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ နားလည္မႈ ဇာပုဝါ ပါးပါးေလးကို ခ်စ္ျခင္းျဖည့္လက္အစံုမွာ ရစ္ခ်ည္ထားမိၾကရင္းက ပုဝါပါးေလးကို တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလႏု ႐ိုင္း ေတြ... အဲဒီေလႏုေတြနဲ႔အတူ ကပ္ၿငိပါလာတဲ့ သဲမႈန္နဲ႔ အညစ္ေၾကးေတြကို ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ခ်စ္ျခင္းခြန္႕တံု႕လွယ္သံေတြရဲ႕ အင္အားနဲ႔ ဖယ္ရွားျဖစ္ေနတာလည္း ၾကည္ႏူးစရာတမ်ိဳးပါပဲ...

အိမ္ေထာင္ရယ္လို႔ျဖစ္လာတာနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ခံစားရင္ဆိုင္ရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္၊ ဘဝႀကီးၿပီးျပည္စံုဖို႔ ေမာင္းႏွင္ရမယ့္ ဘဝရထားကို သူနဲ႔ကိုယ္ စိတ္တိုင္းက်ခရီးႏွင္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ဝမ္းစာဆီကိုလည္း ရွာေဖြရင္း အေၾကြးေဟာင္းဆပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနရင္း ေလာကႀကီးကိုလည္း တာဝန္ေက်ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ဖို႔ အားထုတ္ေနရင္း အခ်ိန္ရသေရြ႕ေလးမွာေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေတြျဖည့္ထားတဲ့ ေန႔စြဲေလးေတြ ရွင္သန္ေနေစဖို႔ သူေရာ ကၽြန္မပါ ဘဝအေမာေတြၾကားမွာ ရင္ခုန္သံကို အားျပဳ ခ်စ္ျခင္းကို ဖလွယ္ ၊ ျမတ္ႏိုးမႈကို ရင္မွာပိုက္ ၊ နားလည္မႈကို ခံစား၊ ယံုၾကည္မႈကို ေသာက္သံုးရင္း... လာမယ့္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ေတြဆီ ေမွ်ာ္မွန္းရင္း... ကဗ်ာဆန္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းသေကၤတ အျပာေရာင္လွလွေလးကို ထာဝရရင္ခုန္ခံစားခြင့္ရႏိုင္ဖို႔ တြဲတဲ့လက္မျဖဳတ္စတမ္း ျဖတ္သန္းရင္ခုန္ရပါအံုးမယ္....

ႏွစ္တိုင္းႏွစ္တိုင္း ေနာင္လမယ့္ ႏွစ္မ်ားစြာမွာ ကၽြန္မပိုင္ဆိုင္မယ့္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ေတြဟာ သူနဲ႔အတူ ထာဝရပါပဲ....

ကၽြန္မကိုခ်စ္ေသာ.... ကၽြန္မက ခ်စ္ေသာ သူအတြက္

ခ်စ္သူမ်ားေန႔အမွတ္တရ....

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၄ရက္ေန႔ နံနက္ တစ္နာရီတစ္ဆယ့္ရွစ္မိနစ္