ေျခလွမ္းတိုင္း
အားအင္အျပည့္ေပါ့...
ေဘးခ်င္ယွဥ္လ်က္
ေနာက္ထပ္ေျခလွမ္းတစ္စံု
ရနံ႔မျပယ္မယ့္ ေရာင္စံုပန္းခင္းထဲ
ထပ္တူ ဆက္ကာလွမ္းရင္း...
ခ်ိဳၿမိန္တဲ့သစ္သီးေတြ အျပည့္နဲ႔
စိမ္းစိမ္းအုပ္အုပ္ေလးဆီ
ဟန္ပါပါလွမ္းတုိင္း
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းဆီက
ပန္းသီးတစ္ကိုက္ခ်င္း
ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းဆီကို
တယုတယမွ်ေဝေတာ့
ကိုယ္ ယစ္မူးႏွစ္လိုစြာ အရသာခံရင္း
တေန႔ၿပီး တေန႔
စကၠန္႔တုိင္း စကၠန္႔တုိင္း....
အင္အားခြန္အားသစ္ေတြ
အျပည့္နဲ႔
ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့လမ္းအေပၚ
မိုးသားအံု႔အံု႕ေတြ စိုးမိုးစျပဳလာတိုင္း
ကိုယ္နဲ႔သူ႔ ႏႈတ္ခမး္ေတြက
ခ်ိဳၿမိန္တဲ့
အခ်စ္ေလျပင္းေတြ မႈတ္ကာ
ကိုယ္တို႔ ေကာင္းကင္ကို
ၾကည္စင္သြားေစ....
ေနျခည္ျဖန္းတိုင္း
မိုးစက္လက္က်န္ေတြက
ေရာင္စဥ္ခုနစ္သြယ္ျဖစ္ေတာ့
ႏွစ္ေယာက္သားဟာ
ၾကည္ႏူးရိပ္မ်ားစြာနဲ႔
သက္တံေပၚ
ေရာက္ ေရာက္ သြား...
ပန္းသီး
တစ္ကိုက္ခ်င္း တစ္ကိုက္ခ်င္း
ခြန္အားေတြ မွ်ေဝရင္း
ဆက္ေလွ်ာက္မယ္
ေန႔သစ္ေတြဆီ
ခ်စ္ရန႔ံမျပယ္မယ့္
ကိုယ္တို႔ရည္မွန္းရာ ကမၻာရဲ့
အဆံုးမဲ့လမ္းေပၚေပ့ါ...
တြဲထားမယ္
သူ႔လက္ကို
တပ္တူက်တဲ့
ဘဝတစ္ခုနဲ႔ေလ....
(အမွတ္တရ သံုးရက္သံုးလ)
Wednesday, March 03, 2010
ရနံ႔မျပယ္မယ့္ အဆံုးမဲ႔ကမၻာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment