Wednesday, March 11, 2009

အသက္မဲ႔အစိမ္းခ်ဳပ္


ကာရံလွလွေလးတခု
ျဗဳန္းခနဲရရွိေတာ့
မဟာအျဖစ္ မာယာမသံုး
အမုန္းတုေတာင္မရွိခဲ႔ေတာ့ဘူး.....

ဗံုမပါဆိုင္းမဆင့္
မယံုႏိုင္တဲ႔ဇာတ္ၾကမ္းတစ္ခုကို
စိတ္မပါလက္မပါဝင္ကဖို႔
အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့
ကံၾကမၼာဖန္ေပးတဲ႔ရင္ခြင္ပိုင္ရွင္လဲ
အမုန္းတရားဇာတ္ဆရာေနာက္
ခပ္ေကာက္ေကာက္ပါသြားေရာ........

ေလလြင့္ျခင္းဆိုတဲ႔
အတၱကႏၱာရထဲမွာ
ဗလာအနာတေပြ႔တပိုက္နဲ႔
သစၥာေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေတြက တို႔လို႔တြဲေလာင္း...........

ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ယံုၾကည္မႈကို
သံသယေလာက္ေကာင္ေတြက
တတိတိဝါးၿမိဳေနတုန္း
ဟုတ္တိပတ္တိ ဘဝကို
အသာငဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ထိန္းသိမ္းျခင္းအတၱစရုိက္က
အသာတၾကည္ေနရာယူၿပီး
နာက်ည္းမႈဗိုင္းရပ္စ္ေတြကို
ေမ႔ေပ်ာက္ျခင္းပိုးသတ္ေဆးေတြနဲ႔
ခြင့္လႊတ္သည္းခံခိုင္းေနျပန္တယ္...........

ေနသားတက်ျဖစ္ေနတဲ႔
ေရာဂါဘယကို ဘယ္လိုကုစားကုစား
စြဲလန္းမႈျပႆနာက
တပ္မက္ေစျပန္ေလေတာ့
မလြန္ဆန္နိုင္တဲ႔သေကၤတတစ္ခုေအာက္မွာ
အလြမ္းစစ္မ်က္ႏွာစာကၿပိဳင္ဘက္တေယာက္က
အသည္းကိုဟက္တက္ကြဲေစခဲ႔ေတာ့..........

ေမာဟေအာက္ မာန္ေတြေပ်ာက္ဆံုး
အၿပံဳးေတြပန္းလိုခင္း
အနမ္းေတြခဝါခ်
ႏွလံုးသားကိုေဒဝါလီခံလိုက္တာ
ေနာက္ဆံုးမွာ ဘဝကအသက္မဲ႔သြား........

ေနာင္တဆရာဝန္က
ဖြတ္ဖြတ္ေၾကဒဏ္ရာကို
အမဲေရာင္ခ်ည္နဲ႔
အစိမ္းလိုက္ခ်ဳပ္ေတာ့
ငါကအသက္မဲ႔ေနၿပီ...............




1 comment:

မသက္ဇင္ said...

ေနာင္တဆရာဝန္က
ဖြတ္ဖြတ္ေၾကဒဏ္ရာကို
အမဲေရာင္ခ်ည္နဲ႔
အစိမ္းလိုက္ခ်ဳပ္ေတာ့
ငါကအသက္မဲ႔ေနၿပီ...............

ခံစားၿပီး ဖတ္သြားပါတယ္--