အသစ္

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါေလာက္ အတိတ္ဆီေနာက္ျပန္ေမွ်ာ္မလားေငးမိတယ္။
အင္တင္တင္ ဟိုတခ်ိန္က ငါ့ေျခလွမ္းတိုင္းကို နင္အပိုင္စားရဖူးတယ္ေနာ္။
ငါ႔ရင္ကိုလဲ နင္မေတြ႔ခ်င္ခဲ႔ဘူးဆိုတာ နင္႔ရင္ထဲက အရိပ္တခ်ိဳ႔ကို ဖမ္းမိခဲ႔တဲ႔အခါ ငါ နင့္ကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ခဲ့တယ္။
နင္လိုခ်င္တဲ့ ငါ့ဆီကအရာေတြအားလံုး နင့္ကိုသိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး ေပးခံစားေစခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ နင္ကတန္ဖိုးထားတဲ့ရတနာလို ငါ့ကို ႏွလံုးသားလည္္မွာမဆြဲထားဘူး။ နင့္ႏွလံုးသားကိုလဲ ငါ့အတြက္ေကာ္ေဇာနီလမ္းလို မခင္းခဲ့ေပးဖူးဘူး။
မေျပျပစ္တဲ့ေခ်ာေမြ႔မႈတစ္ခုကို နင္က ငါ့နဲ႔အတူ စမ္းသပ္ခ်င္တယ္တဲ႔။ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ့အတူ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႔ကို ရင္ထဲအသီးသီး
ဆြဲသြင္းခဲ့ၾကတယ္။
နင့္မ်က္ဝန္းအစံုကိုငါၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔အတူ တစံုတရာအေပၚ အရြဲ႔တိုက္ခ်င္ပံုနဲ႔ နင့္မ်က္ႏွာေပးက ခပ္မဲ့မဲ့အျပံဳး၊
ပိုင္ႏိုင္တဲ့အၾကည့္တခ်က္နဲ႔ ငါ့ကိုအစိမ္းလိုက္ဆြဲသြင္းခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်စ္ဆိုတာကို အစိမ္းလိုက္ခံစားၾကည့္ေစတဲ့ နင့္ရဲ႔ ငါ့အတြက္ေစတနာေတြဟာ တေန႔မွာေတာ့ ကာရံတစ္ခုမဟုတ္တဲ့အျပင္းစား
ေပါက္ကြဲသံစဥ္အျဖစ္ ငါ့ရင္ကို ျပဳစားလိုက္ျပန္တယ္။
အဆိုးဆံုးအရုိင္းဆံုးဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းေတြနဲ့အတူ နင့္အင္ပါယာမွာ ငါနလန္မထူႏိုင္ေအာင္ ငါ့စိတ္ထဲကတန္ဖိုးထားတဲ့အရာေတြအားလံုး
ကို ကံတရားရဲ့ေနာက္လိုက္မျဖစ္ခ်င္ဘူး တဲ့။
ခပ္သဲ့သဲ့ေျပာတဲ့စကား ငါၾကားခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီေနာက္မွာ မေျပာမျဖစ္တဲ့စကားဆိုျပီး “မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး” လို႔ ထပ္ေျပာခဲ့ျပန္တယ္ေနာ္။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြးေတာေမ်ာလြင့္ခြင့္ကို အခါခါငံ့လင့္ေနမိေပမယ့္ မထင္မွတ္တဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ေနာက္
ဒေရာေသားပါးအေျပးကေလးရုန္းထြက္လိုက္မိတဲ့အခါမေတာ့ ရင္ကြဲမတတ္ အနာေပၚဆားတုိ႔ထားသလို
ဆတ္ဆတ္ခါနာက်င္ ဒုကၡေတြပင္လယ္ေဝေနသလို ကမ္းလင့္မလားငံ့လင့္မိလက္တစ္စံုကို ငါလိုခ်င္ခဲ့တယ္။
အျပံဳးမဲ့မဲ့တခ်က္နဲ႔ ပက္ပက္စက္စက္ခြဲထြက္သြားတဲ့ နင့္ေက်ာျပင္ကို လွည့္မၾကည့္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ တခ်က္ေလးေတာ့ေစာင္းငဲ့မိတယ္။
မေျပာပေလာက္တဲ့ လ်စ္လ်ဴရႈမႈကို သည္းထန္စြာခံစားခဲ့မိေသးတယ္။
ယူက်ံဳးမရတဲ့အပူမီးေတြက ငါ့မ်က္ဝန္းကို မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ကာလမ်ားစြာစိုစြတ္ေစခဲ့တယ္။
စိတၱဇဆန္ဆန္ အားလံုးရဲ႔အလယ္မွာ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္နဲ႔ စိတ္ရုိင္းကိုရြက္လႊင့္ခဲ့မိတာလဲ ေနဝင္တဲ့ရက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ဟာတာတာ
အေတြးတေပြ႔တပိုက္နဲ့ ခပ္မိုက္မိုက္ျဖတ္ေက်ာ္မိခဲ့ေသးတယ္။
အရင္းအႏွီးက သိပ္မမ်ားေပမယ့္ မခ်ိတင္ကဲခံစားမိရာကေန တႏံု႔ႏံု႔လဲခံစားခဲ့ေသးတယ္။
ခံစားခ်က္အားလံုးက ကဗ်ာမျဖစ္သြားဘူး။ စာအျဖစ္လဲ ခ်ေရးဖို႔ရာ စကားလံုးရွာလို႔မရေလာက္ေအာင္ သိမ္ဖ်င္းလြန္းတယ္။
သင္ခန္းစာယူလိုက္ေပါ့ ကံေကာင္းတယ္လို႔သေဘာထားလိုက္ေပါ့ တဲ့။ အားေပးတဲ့စကားအလား ငါ့နားထဲအထပ္ထပ္ဝင္ေသးတယ္။
အမ်က္မေျပတာလား အခဲမေက်တာလား အစြဲေတြေဝေနတာလား အဟား ခပ္မဲ့မဲ့နဲ့ အသံတိတ္ငိုေနမိတဲ့ငါ့မ်က္ႏွာကို မွန္ထဲၾကည့္မိေတာ့
သိမ္ငယ္တဲ့မ်က္ႏွာအျဖစ္ ညႈိးလ်လ်ေတြ႔ေနရျပန္တယ္။
ေကာင္းကင္ကလာတဲ့ ငါ့အတြက္ ေထာင္ေခ်ာက္လြတ္လမ္းညႊန္စကားေလးက

လူသားအားလံုးမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီေသာကေတြခံစားေနရ
တာအခ်ိန္နဲ႔အမွ်ပါတဲ့ ဒါေပမယ့္သူတို႔အားလံုးရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ရွင္သန္စြာၾကိဳးစားေနၾကတယ္တဲ့ လတ္ဆတ္မႈေတြကိုဖမ္းဆုပ္ထားၾကဆဲပဲ
တဲ့ ။

ဒီစကားမ်ိဳး တစ္သက္မွာတစ္ခါသာၾကားဖူးတဲ့ ငါ့ေကာင္းကင္ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္လွလွေလးကငါနားဝင္ခ်ိဳခ်ိဳနဲ့လက္ခံ
ခဲ့တယ္။
ရင္ထဲကအစိုင္ခဲအားလံုး ျမဴမႈန္ေတာင္ျဖစ္မက်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ ငါ့အတြက္ေန႔သစ္အားလံုးက အသစ္စက္စက္ေတြခ်ည္းျဖစ္ခဲ့တယ္။
ငါအရွက္မရခဲ့ေတာ့ဘူး။ေနာင္တရစရာအျဖစ္ဆိုးလိုၾကံဳခဲ့ရတယ္လို႔လဲ မျမင္ေတာ့ဘူး။အရာအားလံုးကိုေအာင္ျမင္ေအာင္ျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔
ဦးတည္ေနခဲ့မိတယ္။
ယံုၾကည္ရာတစံုတရာကိုလဲ ငါ့စိတ္နဲ့ထပ္တူ စိုျပည္ခြင့္ရႏိုင္မယ္လို႔ တစ္ထစ္ခ်ပဲ။ ပံုျပင္ေတြအမ်ားၾကီး ငါမ်က္စိနဲ့တပ္အပ္ ရင္နဲ႔ထပ္တူ
ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။ ငါ့ရဲ့ျဖစ္ရပ္မွန္က ငါၾကားတဲ့ပံုျပင္ေတြနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ ခပ္ပါးပါးနဲ႔ မေျပာပေလာက္ေအာင္ ကေလးကစားစရာပဲ။
အရာခပ္သိမ္းကို သဘာဝက်က် အမွန္ျမင္အမွန္သိႏိုင္ဖို႔အေရး ငါ့စိတ္ကို ျပင္ဆင္ခဲ့ေသးတယ္။
အလိုမက်တဲ့ခံစားမႈေတြေအာက္ အခ်ိန္ေတြကို ငါမစေတးေတာ့ဘူး။ ငါလိုခ်င္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို လတ္ဆတ္စြာျဖည့္တင္းေပးမယ့္
ကံတရားလက္ေဝခံေတြကလဲ ငါနဲ့အတူ သိုင္းဝိုင္းေနတာလဲ အခ်ိန္နဲ့အမွ်ပါပဲ။
ခပ္ရႈပ္ရႈပ္ရင္ဘတ္မ်ားက ငါ့နံေဘးမွာ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါ့။
ခပ္ေပါ့ေပါ့ အေတြးကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ခံစားေပးလိုက္မိတာ ရင္ဘတ္အားေတြျပည့္ေစခဲ့တယ္။ အၾကင္နာတရားေတြကိုေတာ့ မေမ့ေတာ့တာ
တကယ္ပါပဲ။ ငါတန္ဖိုးထားတဲ့ လက္ကိုင္ျပဳစရာ အၾကင္နာတရားရဲ့ သိမ္ေမြ႔တဲ့ေစစားရာေနာက္ ညေပါင္းမ်ားစြာ တေကာက္ေကာက္
လိုက္ခဲ့မိေတာ့ မရုိင္းတဲ့ အခ်စ္ကို အဆန္းမဟုတ္တဲ့ စကားေတြနဲ႔အတူ သူမတူတဲ့ျဖစ္ရပ္ကေလးက ငါ့ကို ဘဝလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေတာ့
အတိုင္းမသိၾကည္ႏူးမိျပန္တယ္။
ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ရင္ထဲကအစိတ္အပိုင္းတခ်ိဳ႔ တပိုင္းတစရွင္သန္လာျပန္တယ္။ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုကိုလဲ ငါ့ရင္ထဲ ဒိုက္ရုိက္ခပ္ျမန္ျမန္
စြဲျမဲေစခဲ့ျပန္တယ္။
ေနာက္အေတာ္ၾကာေပၚမလာတဲ့အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ ငါ့ကိုမိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ျပန္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ဘဝက ပိုင္ရွင္အစစ္နဲ႔ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အလား
ယံုၾကည္ရာခင္တြယ္မိသူ ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ဦးသူ နဲ့ ဆံုစည္းခြင့္ေလးကို ကံၾကမၼာက သာသာၾကီးေပးလိုက္ျပန္ေတာ့.။
အရာအားလံုး ငါ့ဘဝေလးကို အသစ္ေတြအျဖစ္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ျပန္တယ္။
ေကာင္းကင္ၾကီးၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ တိမ္သားေတြက လတ္ဆတ္လြန္းလွပါဘိသနဲ့။
တိမ္ခိုးေတြက အသစ္စက္စက္မိတ္ဆက္ေနျပန္တယ္။
ခြန္းဆက္မိတဲ့ စကားလံုးအသစ္ေတြကလဲ ငါနဲ့ သူၾကားမွာ ပလူပ်ံလို႔။
သဘာဝတရားဟာလဲ ငါတို႔ နွစ္ေယာက္ကို ခပ္သစ္သစ္ ေပးဆပ္ျပန္တယ္။
အျပန္အလွန္ နူးညံ့မႈမ်ားနဲ႔ ရစ္ပတ္ေနွာင္ဖြဲ႔လိုက္တဲ့အခါ ငါေကာသူေကာ ရင္ခြင္အသစ္တစ္ခုအျဖစ္ တိတ္တဆိတ္ လတ္ဆတ္ေနမိၾက
ျပန္တယ္။
ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ႔ဖြယ္အတိနဲ့ ရႈမညီးတဲ့ အခ်စ္ၾကီးအေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ခံစားလိုက္ရတဲ့ေန႔ကအျဖစ္ကေတာ့
အဟီး.........
ေျပာျပမယ္ ။
မ်ိဳးေက်ာ့ျမိဳင္သီခ်င္းေလးလို ကိုယ္ေျပာမယ့္အေၾကာင္းရယ္ နည္းနည္းေလးေတာ့ၾကမ္းတယ္ ေပါ့။

ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စားမယ္ သြားမယ္ အိပ္မယ္ လုပ္ခ်င္တာေတြေလွ်ာက္လုပ္မယ္ ဒါေတြနဲ႔ပဲ
ၾကီးျပင္းလာခဲ့တာေလ။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္တစ္ခ်ိဳ႔တစ္ဝက္ကိုလည္း ဖန္တီးပိုင္ဆိုင္ခြင့္လည္း ရခဲ့တယ္။

အင္း .... အခုေတာ့ မေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ လွ်ပ္တစ္ျပက္ အေတြ႔အၾကံဳေလးလို႔ေျပာယင္ရတယ္။

ေၾကညာေမာင္းခတ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရင္ထဲသိမ္းမထားႏိုင္လို႔ ေဝမွ်ေပးတာဆို နည္းနည္း ေၾကာင္မလားပဲ။

ဘဝေလး တစ္ဆစ္ခ်ိဳးအေျပာင္းအလဲေလးေပါ့ေလ။ သိပ္မဆန္းေပမယ့္ သမားရုိးက်နည္းလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္
ခံစားရခ်က္မသက္သာတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။

ရွိေစေတာ့ရယ္လို႔ေျပာလိုက္ဖို႔ကလည္း ေလးနက္တဲ့သဘာဝကို မလြန္ဆန္နိုင္ခဲ့ဘူး။

...

မနက္အိပ္ရာကနိုးနိုးခ်င္း သတိထားလိုက္မိတာက ကိုယ့္အိမ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ။

ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ။ သူ႔အိမ္ကိုေရာက္ေနတာကိုး...။

အင္း လူးကာလြန္႔ကာနဲ႔ နည္းနည္းလႈပ္ရွားလိုက္ခ်ိန္ ကိုယ့္နံေဘးက သူက အားေကာင္းေမာင္သန္နဲ့ ကုပ္သဖြယ္သန္မာလွတဲ့
သူလက္တစ္ဖက္က ငါ့ကို အသစ္တစ္ခုနဲ႔ ခပ္လန္းလန္း မိတ္ဆက္ေပးျပန္တယ္။
ပူေလာင္ျပင္းျပတဲ့ ေအးခ်မ္းေသာျငိမ္သက္ျခင္းတစ္ခုကို ငါ့အျဖစ္နဲ့ မလိုက္ဖက္စြာ ကဗ်ာဆန္ဆန္ခံစားလိုက္ရေတာ့ ဘာမွန္းမသိလိုက္
ျပန္ဘူး။
ဟူးခနဲ သက္ျပင္းေမာေတြ ရင္ထဲမွာ အသံတိတ္ခါခါခ်မိျပန္ေပမယ့္ အျပင္ပန္းမွာေတာ့ အမည္မသိ လန္းလြန္းတဲ့ပန္းကေလးအလား
ဖူးသစ္စေလးေပါ့။

ေပးလိုက္တဲ့ ငါ့အတြက္ နင့္လက္ေဆာင္က အဆံုးထိရူးသြပ္စြာ အမွန္ကန္ဆံုးသစၥာတရား နဲ့ ျငိမ္းေအးတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ......။
ျဖည့္ေပးလိုက္တဲ့ ငါ့ရဲ့ နင့္အတြက္ အဆံုးစြန္ထိ စြဲလန္းတပ္မက္စြာ ခံစားေနမိမယ့္ နင့္ရဲ႔ လက္ေဆာင္ေတြကိုေပါ့..........။
အဆံုးမရွိဘူး ဆိုတာ ယံုၾကည္ေနမိသမွ် အဲဒီအခ်ိန္တိုင္းမွာ ငါဟာ နင့္အတြက္ အသစ္ ငါ့အတြက္ နင္ကလဲ အသစ္ ေပါ့..............။