ေန႔သစ္တစ္ခုေမြးဖြားေနတုန္း ခ်မ္းေနတုန္းပဲ
မိုးေကာင္းကင္ျပင္ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့လဲ မႈိင္းေနတုန္း
ဟိုအေရွ့ဘက္ဆီက ျပာျပာအစိုင္ခဲေလးတစ္ခု တေရြ႔ေရြ႔လာေနတုန္း
အမွတ္တမဲ့ေငးမၾကည့္မိဘူး
လွမ္းေျပာလိုက္တဲ့အသံ သဲ့သဲ့ေတာ့ၾကားလိုက္တယ္
ဒါေပမယ့္ ငါမသိဘူး
ဘာမွနားမရွင္းဘူး ဘာမွလည္းမၾကားေတာ့ဘူး
ငါ့ဆႏၵတစ္စံုတစ္ရာကို ျဖည့္ဆည္းလိုက္မိေတာ့မယ္
ၾကိဳးစားျပီးရုန္းထလိုက္ေတာ့ ဟိုးအေ၀းက ရင္းႏွီးတဲ့ငိုသံသဲ့သဲ့ကို
မၾကားခ်င္မွအဆံုး ဆက္တိုက္ၾကီးခံစားရေတာ့လည္း
ငါမငိုမိဘူး
ငါျပိဳလဲစရာ ခႏၶာကိုယ္က ခ်န္ထားရစ္တဲ့အထဲမွာ ပါသြားျပီ
လာျပီးမွားတယ္လို့မေျပာနဲ့
ငါမသိဘူး
ငါခံစားစရာ ႏွလံုးသားက အစံုလိုက္ရွိတယ္
လာျပီးရူးတယ္လို့မေျပာနဲ့
ငါမထိဘူး
ဘ၀မွာလမ္းေတြအမ်ားၾကီးရွိယင္ေတာင္ ငါကေတာ့ဒီတစ္လမ္းကိုပဲ အဆံုးထိေလွ်ာက္မယ္
ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ဆိုတာ ငါကလြဲလို႔ ငါ့ဘ၀ကသာသိတယ္
ငါ့ဘ၀က ငါနဲ့ထပ္တူက်က် ႏွလံုးသားတစ္စံုျဖစ္တယ္
ငါ့နွလံုးသားရွိရာအရပ္ကို ငါပိုင္ဆိုင္ထားမိမယ္
.
3 comments:
မနီေရအရမ္းေကာင္းတယ္
လာအားေပးသြားတယ္ေနာ္
template design ကခဏခဏေျပာင္းေနတယ္ေနာ္
ကဗ်ာက ကုိယ္တုိင္ေရးတာလာ
ခံစားတတ္လုိ႔အရမ္းေတြးမိသြားတယ္
မနီေရ
ကဗ်ာအသစ္ေလးလာဖတ္သြားတယ္ေနာ္
ကဗ်ာကကုိယ္တုိင္ေရးလား
တစ္မ်ိဳးေတာ့ခံစားရတယ္
မေန႔က Template Design တစ္မ်ိဳးေျပာင္းၿပီး အခုတစ္မ်ိဳးထပ္ေျပာင္းသြားတယ္ေနာ္ အခုဟာေလးက ရင္ေအးပါတယ္။
ေလးစားပါတယ္
ညီမေလး အကိုလာသြားတယ္ေနာ ္ မသိေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သြားမွာဘဲ မဟုတ္လား ႀကိဳးစားထားပါ ညီမေလး။
Post a Comment