Monday, October 20, 2008

အနာဂတ္အင္အား မွီတည္ရာ လက္တြဲေဖာ္ အား

စိတ္ကူး အေတြး အိပ္မက္ ေတြကို စိုးမိုး လက္ေတြ႔ဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးထားတဲ့
ကၽြန္မတစ္သက္ စြဲလန္းတပ္မက္ စံုဖက္တဲ့ ခ်စ္သူ ေမာင္ ကို ေဘးနားထားျပီး
က်င္းပခဲ့တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ရက္ ၁၀လ ၁၀ နာရီခြဲ (၂၀၀၈) ေန့စြဲေလးကို အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္။
အေတြးနဲ့အေရးကိုက္ေအာင္ ေဖာ္က်ဴးခြင့္ေပးတဲ့အေနနဲ့ ကၽြန္မရင္ထဲက အပိုင္းအစတခ်ိဳ႔နဲ့အတူ နစ္ဝင္ေနတဲ့ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္းကို
ဖြင့္ဟေျပာျပပါရေစေနာ္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၁၀ ရက္ ၁၀လ ၁၀ နာရီခြဲ အခ်ိန္က ကၽြန္မအတြက္ေမြးေန႔ဆုေတာင္းကို အခ်ိန္အတိအက်နဲ့ ဆုေျခြေပးတဲ့ သူ၊ ဆံုေတြ႔
ဆံုစည္းျဖစ္ခဲ့ပံုကလည္း ကၽြန္မေမြးရက္စြဲျဖစ္တဲ့ ၁၀ရက္ေန႔ တစ္ရက္မွာေပါ့။
ည ၁၀နာရီ အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း ပံုမွန္ ခြန္းဆက္သံေလးကို ဆံုေတြ႔တဲ့ရက္စြဲေလးမွသည္ ပံုမွန္ ေသာတဆင္ခဲ့ရတယ္။
ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္နဲ့လည္း အိပ္မက္ေတြဖလွယ္ခဲ့ ဂီတသံစဥ္ေတြအေပၚ အခ်စ္စာသားလွလွေလးေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒါက ကၽြန္မရင္ထဲက အပိုင္းအစတခ်ိဳ႔.............။
ေမြးေန႔ရက္ေလးမေရာက္ခင္တစ္ရက္အလိုမွာ သူကိုယ္တိုင္ဖန္တီးပံုေဖာ္ထားတဲ့ အႏုပညာအမွတ္တရလက္ေဆာင္ေလးကို
ကၽြန္မၾကိဳက္တဲ့ မုန္႔ေတြနဲ့အတူ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ညမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ဖို့အတြက္ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ့ ဂီတၾကိဳက္တဲ့
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္ အမွတ္တရ ဒရမ္ပံု မီးသီးတြဲေလးကိုပါ တင္ဆက္ပို့သေပးခဲ့တယ္။
ေမြးေန႔အခ်ိန္အခါသမယမွာလဲ တည္ျငိမ္ေလးနက္တဲ့ ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္းကို မၾကားဖူးေသးတဲ့ စကားလံုးမ်ားစြာနဲ့ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ
ဆုေျခြေပးခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရင္ထဲ သိမ္ေမြ႔လြန္းတဲ့ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္း ထာဝရအတြက္ တဒဂၤအတြင္းစူးဝင္သြားခဲ့တယ္။ ႏႈတ္ယူလို႔မရေအာင္
ခိုင္မာတဲ့ကၽြန္မရဲ့ေမတၱာတရားေတြက စုပ္ယူသိမ္းဆည္းေပးထားတယ္။
အဲေန႔ရက္မွာ ကၽြန္မအတိုင္းမသိ တုန္လႈပ္ၾကည္ႏူးခဲ့ရပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ကေပါ့။ သူ ကၽြန္မကို ေမြးေန႔ရက္ျမတ္တစ္ေန႔လံုး
ေဘးနားမွာ အတူရွိေနတယ္လို႔ ခံစားေပးဖို႔လဲ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းအျပီးမွာ တဖြဖြတိုးလွ်ိဳးပန္ၾကားေသးတယ္။
ေမ႔မရတဲ့ေမြးေန႔ရက္စြဲေလးတစ္ခုပါပဲ။ ကၽြန္မကေတာ့ ေနာင္ေမြးေန႔ရက္ျမတ္တိုင္းကို သူနဲ့အတူျဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႔သာ တသသ ဆုေတာင္း
ေတာင့္တေနမိတယ္။
ဒီလိုနဲ့ေပါ့။ ကၽြန္မရဲ့ေမြးေန႔ရက္ျမတ္ေလးထပ္မံက်ေရာက္ဖို႔ တစ္လအလိုမွာ သူ႔ရင္ခြင္အနား ေမွးစက္ေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အိပ္မက္စိတ္ကူး အားလံုးကို လက္ေတြ႔ဘဝထဲ သူေကာ ကၽြန္မပါ ဆြဲသြင္း ကခုန္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
ေမြးေန႔မေရာက္ခင္ညပိုင္းေလးမွာ သူ အလုပ္ေတြမ်ားခဲ့တယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မကို ေမြးေန႔အခ်ိန္မွာ ဆုေတာင္းေပးမယ့္သူ႔ရဲ့
ေတာင္းဆုစကားသံကိုေမွ်ာ္လင့္ရင္ခုန္ေနတာေပါ့။ စိတ္ကူးထဲမွာလဲ ကၽြန္မေမြးေန႔အတြက္ သူ႔ကို အထူးတလည္ေက်းဇူးမွတ္တမ္းတင္ျပ
ဖို႔ စိတ္ကူးထားျပီးသားပါ။
သူ႔အလုပ္ေတြက မနက္မိုးလင္းအားၾကီးေလာက္မွ ျပီးသြားတဲ့အတြက္ ခဏတေမွးေမွးမယ့္အေၾကာင္းေျပာျပီး ေမွးစက္သြားေလရဲ့။
သူအရမ္းပင္ပန္းေနတာကို ခံစားေပးမိတာမို႔ စိတ္လြတ္လက္လြတ္အိပ္ေနတဲ့သူ႔ကို တစ္ခ်က္ေငးၾကည့္ေနယင္း ကၽြန္မရဲ့ေမြးေန့အခ်ိန္
ေလးကို တစ္ေယာက္တည္းတိတ္တဆိတ္ျဖတ္သန္းလိုက္တယ္ေလ။
မနက္မိုးလင္းကတည္းက ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုရည္ရြယ္ျပီး ပို့စ္တစ္ခုမွတ္မွတ္ရရေတာ့တင္လိုက္မိပါရဲ့။
ကၽြန္မေမြးေန႔မွာလွဴဒါန္းဖို႔အတြက္ ေမြးေန႔မတိုင္ခင္တစ္ရက္အလိုမွာ ပန္းဝါဝါတစ္စည္း၊ ပန္းသီး၊ ကိတ္မုန႔္ တို႔ကို သူကိုတိုင္ဖန္တီးေပး
ခဲ့တာပါ။
အဲဒီေန႔က ကၽြန္မအတြက္ ေမြးေန႔အလွဴကို ျမတ္စြာဘုရားမွာ အတူယွဥ္တြဲ ကပ္လွဴေနခ်ိန္ေလးမွာ အတိုင္းမသိပီတိျဖစ္မိပါတယ္။
သူအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ တခဏမွာ ကၽြန္မရဲ့ ေမြးေန႔အလွဴကို အခုလိုမွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။



သူႏိုးလာတဲ့အခါ ကၽြန္မတို့ႏွစ္ေယာက္တည္း ပါတီပြဲေလးကို အျပင္ထြက္ေလွ်ာက္လည္ယင္း က်င္းပခဲ့တယ္ေပါ့။ သူကေမြးေန႔
လက္ေဆာင္အျဖစ္ ကၽြန္မအတြက္ နံ့သာေရာင္ဖဲၾကိဳးလည္စည္းေလးပါတဲ့ လက္ေဖာင့္အတြန့္ခ်ည္အကၤ်ီေလးတစ္ထည္၊ ၾကိဳးသိုင္း
သားေရၾကိဳးတြန္႔ရႈ႔ံထားတဲ့ အျဖဴခံအျပာကန့္လန့္စင္းေဘာင္းဘီေလးတစ္ထည္ကို ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္ေလ။
ဟိုဟိုဒီဒီစပ္စုလိုက္တဲ့ကၽြန္မက လက္ညႈိးထိုးလိုက္မိတဲ့ နံသာခံ အမည္းဒီဇိုင္းကြက္ေခါင္းစြပ္အေႏြးအကၤ်ီေလးကို ထပ္ျပီးဝယ္ေပးျပန္
တယ္။
ကၽြန္မအရမ္းၾကည္ႏူးတယ္။ ခ်စ္ရတဲ့ သူ႔ကိုလဲ စာသားလွလွေလးေတြနဲ့ တသီးတသန့္မွတ္တမ္းတင္ခ်င္တယ္။ စာေတြစီေနမိတယ္။
အိုး ............ ဒါေပမယ့္ေခါင္းက အသံုးမက်ေတာ့ဘူး။ သူ႔ရဲ့ခ်စ္ျခင္းအယုအယေအာက္မွာ ျပဝပ္ေနျပီ။ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ။
ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ့ပတ္သက္တဲ့ အာရုံခံစားမႈတစ္ခုသာႏိုးႏိုးၾကားၾကားရွိေနတယ္။
အဲဒီေန႔က သာယာေအးခ်မ္းတဲ့ေန႔ေလးေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦးအနာဂါတ္လည္း ေအးခ်မ္းသြားျပီလို႔သတ္မွတ္ယံုၾကည္ထားလိုက္တယ္။
သူဖန္တီးေပးတဲ့ ကၽြန္မေမြးေန႔အတြက္ သူ႔ရဲ့အႏုပညာလက္ေဆာင္ေလးကို ကၽြန္မခံစားရရွိလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အတိုင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္
ေနမိတာေပါ့။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးပဲ တိတ္တိတ္ကေလးခံစားေနလိုက္တာ ဒီေန႔အထိပါပဲ။
သိုသိပ္ေပ်ာ္ဝင္မိေနတဲ့ကၽြန္မရဲ့ ေႏွာင့္ေႏွးမႈေတြအတြက္ သူ မခ်ိမဆန့္ ခံစားရဖို႔မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး။
သူနဲ့ပတ္သက္တဲ့ စာစုေလးေတြကို ကၽြန္မလက္လြတ္စပယ္မဖန္တီးတတ္ပါဘူး။ ထို့အတူပဲ စ်ာန္မဝင္တဲ့အခါတိုင္းမွာလည္း ေႏွာင့္ေႏွးမႈ
ကိုလ်စ္လ်ဴရႈျပီး ေနတတ္တယ္။ ျပင္းျပတဲ့ရသစကားလံုးေတြပြင့္အန္က်လာတတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔အတြက္ ရသလွလွစာစုေလးေတြ
နဲ့ ဂုဏ္ျပဳေပးခ်င္တဲ့ဆႏၵက ကၽြန္မရင္ထဲ ဗရဗြပါ။

သူသိျပီးနားလည္နိုင္ပါေစ။
သူ ဆိုတာ ကေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ အနာဂါတ္အင္အား မွွီတည္ရာ လက္တြဲေဖာ္ ကၽြန္မကိုခ်စ္တဲ့ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ ေမာင္ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၀ဂဏန္းအတြက္ အရူးအမူးစြဲလန္းတတ္တဲ့ကၽြန္မရဲ့ ကံၾကမၼာပိုင္စိုးသူ အတြက္ ....................
ေမာင္ရဲ့ ေစတနာေမတၱာအားလံုးနဲ့ထပ္တူ ေမာင့္ခ်စ္ျခင္းတရားေအာက္ ကၽြန္မ ပြင့္လင္းစြာေပ်ာ္ဝင္ခြင့္ရခ်င္ပါတယ္ေမာင္။



အခ်စ္ဆိုသည္မွာ

မိုးေသာက္နံနက္ခင္း ေနျခည္ရဲ႔အလင္းေရာင္ကို စတင္ခံစားမိတာနဲ႔ အခ်စ္ ဆုိေသာ သိမ္ေမြ႔တဲ့ေစစားရာေနာက္ အရာအားလံုးေနသားတက် လိုက္ပါေနၾကျမဲပါေလ။
ေလျပည္ေတြယိမ္း မိုးေပါက္ေတြတိမ္းတိုင္း ခံစားခ်က္တိုင္း ႏူးညံ့ေစဖို႔ အလိုအပ္ဆံုးဟာ အခ်စ္ ဆုိတဲ့ ေပ်ာ္ဝင္လြယ္တဲ့
အထင္ကရ နာမ္ဟာ အေရးပါတာ အမွန္ပါပဲ။
ေပါက္ကြဲေစတဲ့ေဒါသ သိမ္ဖ်င္းတဲ့အေတြးေတြနဲ႔အတူ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္က်ရႈံး အမုန္း အေပၚအတံုးအရုံးျပိဳလဲေအာင္လည္း အသည္းကြဲေစဖို႔အေၾကာင္းအရာကံၾကမၼာကို လက္လြတ္စပယ္အကြက္က်က်ဖန္တီးေပးတတ္တာလည္း အခ်စ္
ဆုိတဲ့ မလြန္ဆန္နိုင္ေသာ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ပါပဲ။
ႏူးညံ့တဲ့ဒီအေတြး လက္ေရးနဲ့ပံုေဖာ္နိုင္ဖို႔ ေလာကထဲတြန္းပို႔ခဲ့တာလည္း အခ်စ္ ဆုိတဲ့ အရာ ဒို႔မိဘႏွစ္ပါး နစ္ေျမာမိခဲ့
လို႔ပါပဲ။
အခ်စ္ ဆုိတာ
ႏူးညံ့ျခင္း သိမ္ေမြ႔ျခင္း
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္း ခက္ထန္ျခင္း
ယုတ္မာေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတတ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္ေစျခင္း
အရာအားလံုးေပၚေအာင္ႏုိင္ေစတတ္ျခင္း
ခပ္သိမ္းေသာသူအားလံုးတို႔နဲ့ ကင္းကြာရွက္ရြ႔ံေစတတ္ျခင္း
ျဖဴစင္မႈေတြနဲ့အတူ ေပ်ာ္ဝင္လြယ္ျခင္း
ရက္စက္မႈေတြနဲ့အတူ ၾကမ္းတမ္းမာေက်ာတတ္ျခင္း
သက္ျငိမ္အရုပ္တစ္ခုပမာ ရွင္လ်က္နဲ့ေသေစတတ္ျခင္း
ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚခံစားတတ္မႈကို ေျပာင္းလဲေစတတ္ျခင္း
စတဲ့ အံ့ၾသနဘန္း ဖန္တီးတတ္မႈမ်ားစြာနဲ့ ကမၻာေလာကၾကီးရွင္သန္ဖို႔ရာ တည္ရွိေနတာပါ။
ခံစားမိတဲ့ အေျခအေနေတြ မတူတတ္တာေၾကာင့္ အခ်စ္နဲ့ပတ္သက္တဲ့ ခံစားရခ်က္ေတြအားလံုးဟာ လူအေယာက္တိုင္းအတြက္
သံစဥ္ညီတဲ့ ဟန္ခ်က္ညီေတးသြားလွလွေလးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ။
ဒါေပမယ့္ ဂီတေတးသြား အမ်ိဳးအစားေပါင္းမ်ားစြာလိုေတာ့ သူ႔အုပ္စုနဲ့သူ ခံစားရပ္တည္ေနၾကတာမို႔ ဒီကမၻာၾကီး အခုခ်ိန္ထိ
ကဗ်ာလွလွေလးတစ္ပုဒ္ပမာ ေရာင္စံုပန္းခ်ီကားလွလွေလးတစ္ခ်ပ္ပမာ ရွင္သန္ခစားေနဆဲျဖစ္ေနတာေပါ့။
ကၽြန္မယံုၾကည္မိတဲ့ အခ်စ္ ဆုိတာ
နာမ္ပုဒ္ရဲ့အေရွ့ လွလွပပေလး ဂုဏ္ေဖာ္ေပးတတ္တဲ့ ပါဝါျပင္းျပင္း နာမဝိေသသန တစ္ခုရယ္လို႔ပါ။
ခ်စ္သူ၊ ခ်စ္ေမေမ၊ ခ်စ္မိဘ၊ ခ်စ္ညီမ ၊ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္သူ႔ရင္ခြင္၊ ခ်စ္ကမၻာေျမ .........................................အိုး
လွလိုက္တဲ့နာမ္ေတြ အျဖစ္ လူတိုင္းလူတိုင္းရင္ထဲမွာ အစဥ္သံုးစြဲတသေနၾကရတာ အမွန္ပဲမဟုတ္လား။
နာမ္ပုဒ္ရဲ့ေနာက္ကလိုက္ျပီး ယင္းနာမ္ပုဒ္ကို ၾကည္ႏူးဖြယ္ျဖစ္ေစတတ္တဲ့အခါလည္း
ကၽြန္မခ်စ္ေသာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်စ္၊ စြန္႔လႊတ္ခ်စ္၊ ခြင့္လႊတ္သည္းခံအနစ္နာခံခ်စ္၊ သနားခ်စ္၊ ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္၊ ရုိးသားစြာခ်စ္...........စံုလို႔စံုလို့
အဲဒီ ပုဒ္အစုေတြကို လူတိုင္းလူတိုင္းက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ၾက သံုးစြဲၾကနဲ့ပဲ ေလ။
ညီမွ်တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြစုစည္းလိုက္နိုင္တဲ့အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္း သိမ္ေမြ႔စြာေပ်ာ္ဝင္မိတတ္ၾကတဲ့အရာဟာ အခ်စ္ဆိုတာပါပဲ။

ကၽြန္မ ခံစားနားလည္တဲ့အခ်စ္ဆိုတာကို ခံစားေပးၾကပါအံုး။
မျဖစ္မေနေရးဖို႔ အေျမွာက္အပင့္ေလးနဲ့ tag လိုက္တဲ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ေဖသိန္းလည္းေက်နပ္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ကၽြန္မကေနေတာင္းဆိုမႈအေနနဲ့ ျပန္တက္ဒ္လိုက္မိတဲ့သူက ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရသေတြေပးတတ္တဲ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း အိမ္ ကို အခ်စ္ဆိုတာ ေခါင္းစဥ္ေလးကို ခံစားဖန္တီးေပးပါလို႔ ဒီပို့စ္ေပၚကေန tag
လိုက္တာပါ။ အိမ္က ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္ခံမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါတယ္။




Wednesday, October 15, 2008

သီတင္းကၽြတ္ည

ေဟ့..................
ဒီည ငါအတိတ္ အနာဂါတ္ အားလံုး
ေရြ႔လ်ားေနတဲ့ လျပည့္ညေအာက္
ေငြေရာင္လႊမ္းသြား။
ေဟ့........
ဒီကာလ ငါ အခ်စ္ အမုန္း အားလံုး
ထိန္ညီးေနတဲ့ မီးပံုးလွေအာက္
ေရႊေရာင္လႊမ္းသြား။
ေဟ့........
ဒီမွ် ငါ့ရင္ထဲက အရာအားလံုး
လတ္ဆတ္ေနတဲ့ မီးရွဴးပန္းေအာက္
တေျဖာက္ေျဖာက္ ေၾကြသြား။
အင္အားမ်ားအားလံုး
ေရွ့ဆက္မယ့္ခရီးအတြက္
အသင့္ေပါ့။

.

Sunday, October 12, 2008

သီတင္းကၽြတ္တမ္းခ်င္း

မိုးေလကင္းလြတ္တဲ့အခုလို ေဆာင္းအဝင္ကာလေလးမွာ
ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ကၽြန္မက ေဆာင္းရာသီကို အလြန္ႏွစ္သက္ပါတယ္။
ဇာတိေျမျဖစ္တဲ့ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ မွာ ေဆာင္းရာသီ ဒီသီတင္းကၽြတ္ကာလကစျပီး ပြဲေတာ္ေတြလာေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ငယ္ငယ္က ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ ေပၚလည္ပတ္ရတဲ့အရသာကို အရမ္းသတိရမိေနတယ္ေလ။
တန္ေဆာင္တိုင္မီးထြန္းပြဲေတာ္ မွာ တခမ္းတနားက်င္းပတတ္တဲ့ ေဒသစရုိက္ကိုလဲ တသသပါပဲ။
ၾကီးျပင္းလာရာ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႔မွာလဲ သီတင္းကၽြတ္ကစ တေပါင္းတန္ခူးတိုင္ေအာင္ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပြဲ နဲ့အတူ
ဇာတ္သဘင္ပြဲမ်ား ရပ္ကြက္အလိုက္ လမ္းအလိုက္ ႏွစ္တိုင္းက်င္းပတတ္ၾကတာကိုလဲ သတိတရပါ။
မီးပံုးေလးေတြ အိမ္တိုင္းလိုလိုထြန္းညွိတတ္တာေတြ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ အလွထြန္းတတ္တာေတြကို
အႏုပညာဆန္ဆန္ ဖန္တီးတတ္တာကလဲ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာ့ဓေလ့တစ္ခုပါပဲ။
အႏုပညာကို ေနရာတိုင္းမွာ ေရာယွက္ဖန္တီးခံစားတတ္ၾကတဲ့လူမ်ိဳးအျဖစ္ ကၽြန္မကေတာ့ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
အလွဴအတန္းေတြနဲ့အတူ အိမ္လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြကို မုန့္ပဲသြားေရစာမ်ားနဲ့ဧည့္ခံတတ္တဲ့အစဥ္အလာကလဲ
အေတာ္ၾကည္ႏူးစရာပါ။
အခုလို မိခင္ဓေလ႔နဲ႔ေဝးရာ အရပ္ေဒသမွာ ရပ္တည္ေနရတဲ့အခါ သီတင္းကၽြတ္ကာလေလးေရာက္လာတဲ့
ခုလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဆိုင္းသံဗံုသံတညံညံနဲ့ ပြဲေစ်းတန္းရဲ့ ဆီေၾကာ္ေညွာ္န႔ံတသင္းသင္းကိုလဲ ကိုယ့္ႏွာဝမွာ
စိတ္ကူးနဲ့သာရွဴရႈိက္မိေနပါေတာ့တယ္။
အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ မိသားစုအလိုက္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ျပီး ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳး ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ၾကတဲ့ ေတာင္ၾကီး
တန္ေဆာင္တိုင္မီးပံုးပ်ံပြဲ ကထိန္ပြဲ နဲ့ ေမာ္လျမိဳင္ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပြဲေတြ ကိုျပန္ေျပာင္းျမင္မက္ေနမိတာေပ့ါ။

သတိတရ တမ္းတစြာျဖင့္



Friday, October 10, 2008

မဂၤလာေမြးေန႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္


မဂၤလာပါရွင္။

ဒီေန႔ ၁၀ ရက္ ၁၀ လ ၁၀နာရီခြဲ မွာ က်ေရာက္တဲ့ ကၽြန္မရဲ့ ေမြးေန႔ခ်ိန္ခါသမယမွာ ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွစ္ပါးနဲ့တကြ ကၽြန္မကိုခ်စ္ခင္ေသာ
သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ေမာင္ႏွမအားလံုးကို ရႊင္လန္းက်န္းမာၾကပါေစလို႔ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္မကို နီနီဝင္းအျဖစ္ ကေန႔ထက္တိုင္ ရွင္သန္ခြင့္ေပးထားတဲ့ ယမမင္းႏွင့္တကြ ေမြးသမိခင္ေမၾကီးနဲ႔ေကၽြးသဖခင္ေဖၾကီး ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း။

ကဗ်ာေတြစာေတြခ်စ္တဲ့ ပံုဆြဲတာဝါသနာပါတဲ့ ေတးဂီတေတြနားစဥ္ရတာရူးသြပ္တဲ့ ကၽြန္မရဲ့ စိတ္ေစစားရာေနာက္ ဖန္တီးျဖစ္လိုက္တဲ့
ဒီဘေလာ့ဂ္ကေလးကို ေမြးဖြားခ်ိန္မွာ နည္းပညာအကူအညီအၾကံဥာဏ္မ်ား ခ်ီးျမွင့္ေပးၾကတဲ့ ကိုေမာင္လွ၊ ကိုေစတန္ေဂါ့၊ ကိုညီလင္းဆက္၊ ကိုပီေက (Myanmarbloggers.org)၊ ကိုေဇာ္မင္းတင္(mmeyes.net)၊ ကိုေဖသိန္း(Pethein.blogspot.com)၊ ေမာ္လျမိဳင္သားေတြေနတဲ့အိမ္ မွ ကိုေနမ်ိဳး၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မ်ိဳး တို႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းမွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။

ကၽြန္မဖန္တီးထားတဲ့ စာေတြကဗ်ာေတြကို အစဥ္တစိုက္အားေပးၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ကိုပီေက၊ ကိုဝင္းေဇာ္၊ ကိုေဖသိန္း၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မ်ိဳး၊ ကိုအိမ္၊ မစိမ္းလဲ့(Greengirllailai.blogspot.com) နဲ့ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို လဲ ဆက္လက္အားေပးၾကပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ေနာ္။

ကၽြန္မအတြက္ ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္းကို ပထမဆံုးေတာင္းေပးတဲ့ ခ်စ္ငယ္ခ်င္း အစံေလး၊ ေဘဘီျဖိဳး၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မ်ိဳး တို႔ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ ဝမ္းသာမိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားပါရေစ။

ကၽြန္မရွင္သန္ခြင့္ရရာ ကာလပတ္လံုး ခံစားရသမွ်ေတြကို စာစီကဗ်ာသီကာ ဖန္တီးတင္ဆက္ျဖစ္မယ့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး လည္ပတ္ေစာင့္ၾကည့္ခံစားေပးၾကပါလို့လဲ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေတာင္းဆိုလိုက္မယ္ေနာ္။

ဒီဘေလာ့ဂ္မွာတင္ထားသမွ် စာေတြ ကဗ်ာေတြ အားလံုးဟာ ကၽြန္မရဲ့မူပိုင္ရင္တြင္းျဖစ္ဖန္တီးမႈမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကား
လိုပါတယ္။








mmblogniniwinn

Thursday, October 09, 2008

ေတးသြဲ႔တဲ့့ လကၤာ

ခင္တန္းငယ္ျပိဳ
ျဖိဳသူကို ေတာ္ဝင္သင္းသတဲ့ကြယ္
ေလးညိႈ႔တဲ့ ကိုယ္...........။

သူရင္ကို တစ္ၾကိဳမွန္းမယ္တကယ္
အဘယ္ဆီေမွ်ာ္ မွင္တက္ေမာမိမယ္
ေျပာမိေတာ့ ဒီအပ်ိဳ...........။

အၾကင္သူ သင္ယူေတာင္းတာက
ေကာင္းေကာင္းကို မရႏိုင္ေတာ့တာမို႔
ဘာဘာညာ သူတကယ္မေရာပါဘူး
ေဝးရက္တဲ့ အေတြး............။

ဖဲြ႔တဲ့ဒီအေတြးေလးကိုကြယ္
သြဲ႔သြ႔ဲ ေတးအျဖစ္ကယ္နဲ႔
လကၤာသီ ၾကဴဟစ္ေၾကြးမယ္တဲ့
ဘုန္းရစ္ေပါ့ ေဘး................။



အေတြး


ဟိုးအေဝးတိမ္သားျပင္မွာ
မႈန္ညက္ညက္ႏွင္းထုအနမ္းေတြ
ငါျမင္စဥ္ ဒီခဏမွာေတာ့
မင္းအမုန္းမ်က္မာန္ရွမိတာကို
ေတြးလ်က္အပီျပင္ေဆြးေနတာေပါ့.........။

နံေဘးနား မင္းမရွိရင္ေတာ့
ေၾကြကာက်န္မွာ ငါ့အေတြးအေဆြးေရယာဥ္ေၾကာဟာ
ပိုးစိုးပက္စက္ လြမ္းေနအံုးမွာမို႔
အေျပးထြက္မသြားနဲ႔ ခင္ပ်ိဳ............။

နဒီငယ္ေသာင္ကမ္းေဘးမွာ
မင္းနဲ႔ငါအတူေလွ်ာက္လွမ္း လမ္းအျဖစ္လဲ ထြင္ခဲ့ဖူးတယ္။

အင္း.............
အစဥ္ေတြးမိ ဒီအေဆြးကို
လကေနႏွစ္ခ်ီသြားျပီကြဲ႔
ဆယ္စုေတာင္ ႏွစ္ခါတိုင္ျပီမို႔
ဒီတစ္ျပန္ ကိုယ္တေက်ာ့ေပးပါလို႔
မလြမ္းတဲ့အေတြး ခပ္ေအးေအးကို
ရေအာင္ၾကိဳးပမ္း မင္းအနမ္းလဲငါယူအံုးမယ္............။

ခပ္ရွရွဒီအေတြးကို
အေဆြးအျဖစ္ေတာ့ အေျပာင္းမခံနိုင္ဘူး
မင္းမဟုတ္ငါသာ ေသဖို႔
ေၾကြစင္အေတြးသာ ရင္ေလးေလးနဲ႔ ဖန္မယ္တကယ္............။
 
ပုပ္အဲ့အဲ့ ေလွာင္ခ်ိဳင့္အေတြးကို
ရင္မွာကန္ တစ္ခါျပန္မထားေတာ့ျပီလို႔
ေၾကြးေၾကာ္မွာ ဒီကဗ်ာနဲ႔ပါ
မေဆြးေတာ့မယ္႔ ႏိုင္အနမ္းကို
လက္ကမ္းလို႔ လွမ္း.................။







--

ကႏၱာရ အိုေအဆစ္

ျဖဴးတစ္ေကာင္လို ဆူးေတာင္လဲမပါဘူး
သိုးေကာင္လို ျဖဴစင္မႈလဲမရွိဘူး
ဆင္လိုလဲ ခြန္အားကမၾကီးဘူး....။

ဒါေပမယ့္
က်ားတစ္ေကာင္လို ရက္စက္တတ္တယ္
ျခေသၤ့လို ဗိုလ္မထားတတ္ဘူး
ေျမြေပြးလိုေတ့ာအဆိပ္ျပင္းတယ္......။

အျမဲတမ္းမေတာ့
ယုန္တစ္ေကာင္လို နားရြက္တစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႔
လိပ္လိုလဲ ေႏွးေကြးေနမယ္
ေရေျမြလို ေအးတိေအးစက္ပါပဲ........။

ဆႏၵတစ္စံုတစ္ရာနဲ့အတူ
ေဒါင္းတြန္သံၾကားတိုင္း နာက်ည္းစြာေခါင္းေထာင္တတ္ေပမယ့္
ေခြးေဟာင္တိုင္းေတာ့ ထမၾကည့္တတ္ဘူး ေဟ့..........။




Wednesday, October 08, 2008

ေဆာင္ရာေခၚသူအား

ေလအသြဲ႔ သင္းတပ်႔ံပ်႔ံ  ၾကဴ
ရင္ခြင္အလွည့္ ေႏြးမိတဲ့ အပူ
ဒီအပူ တၾကဴၾကဴသင္းတာမို႔
ဟိုတစ္ခ်ိန္ခ်စ္ပံုဆန္းရယ္နဲ႔
ပ်ိဳ မထိုင္ မႈိင္ကာမေငးေစဖို႔
ခင္တန္းငယ္ျပိဳ စမ္းေရကသည္း............။

အခါမတိုင္ ယိုင္ကာေငးမိေတာ့
ကိုယ္မပိုင္ ဆိုင္တာေလးေလာက္နဲ႔
ေျပာမိေတာ့ သူ႔အပူ.................။

ပ်ိဳကိုခ်ဴ တိုင္ေအာင္ေပါင္းမယ္တဲ့
ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ခင္မင္ေလးေလာက္ရဲ့
ဘယ္မလဲ ေဆာင္မိတဲ့ဒီလူ
ေပးမယ္လို႔ေမွ်ာ္မိသူမယ္ မရတဲ့ဒီအယူ................။

ေငးမိကာ အစဥ္ေတြးတယ္ကြယ့္
မွန္းဆဆ ေရာ္ရမ္းေနတာမို႔
တႏြယ္ငင္ တံစဥ္မပါေလေအာင္
ေအာင့္သက္သက္နမ္း...................................။

နီနီဝင္း
(ေအာက္တိုဘာ ၈ရက္၊ ၂၀၀၈ )






Thursday, October 02, 2008

စာ


မြန္းက်ပ္ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ အခန္းက်ဥ္းထဲ
ေကြးေကြးေလးတုပ္ေနတဲ့ ဒီပုဆစ္
တဆစ္ဆစ္ကိုက္ခဲေနတာမို႔
ေမွ်ာ္ၾကည့္မိ အျပင္ဘက္ဆီကို
ထြင္းထားတဲ့ ျပတင္းေလးထဲ
ေငးမိတဲ့ ငါ့အျဖစ္
မဆီေလးရယ္မွ တယ္မဆိုင္တဲ့
ယိုင္တိုင္တုိင္ ဟိုအေတြးကို
အမွတ္မဲ့ ပုတ္ထုတ္မိစဥ္မေတာ့
ေသာင္မဲ့ကမ္း ပရမ္းပတာအခန္းမွာ
ေသာ့မရွိ ေပးသူနတၳိသာမို႔
နယ္လြန္ဒီစိတ္ကုိ
သိမ္းလိုက္ေပါ့ စာအျဖစ္နဲ႔
အေစာင္ေစာင္ထပ္ကာထားမိရဲ့
အေတြးမ်ားနဲ႔ လန္း....................။
...