Tuesday, December 30, 2008

ကဗ်ာလားစာလား

လူျဖစ္လာကတည္းကအႏုပညာဆန္ဆန္ၾကီးျပင္းခ်င္လာတယ္
ၾကီးျပင္းလာေတာ့လည္းကဗ်ာဆန္တဲ့ဘ၀ကိုစိတ္ကုန္ခ်င္လာတယ္
ဘ၀ဟာစုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႕ေရးျခစ္ထားတဲ့ေကာက္ေၾကာင္းဆိုယင္
ကမၻာေက်ာ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္အျဖစ္ဖန္တီးလိုက္ခ်င္တယ္.
ဒီလိုမွမလုပ္ႏိုင္ယင္
ေသသပ္လွပတဲ႕ရႈခင္းကေလးအျဖစ္အားလံုးခံစားမိေစခ်င္တယ္.
ဒါကိုမွမတတ္ႏိုင္ေသးယင္
ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ေလးအျဖစ္အနာဆာကင္းတဲ့သဘာ၀ပို့စ္တစ္ခုေပါ့...
ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုတာေတာ့မရွိဘူး
ကိုယ့္ဘ၀ဟာကိုယ္ကေရးျခယ္ခြင့္ရျပီးသားပဲ...
ဒရာမာ.အက္ရွင္.အလြမ္း.အမုန္း.အခ်စ္ေတြနဲ႕ပဲျငိမ္းခ်မ္းစြာျဖတ္သန္းေနၾကတာ.
အားလံုးရဲ႕ဘ၀ေတြဟာပံုတူပြားေတြေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္တူရာတူရာစုမိေနၾကတဲ့ဘံုအစုအဖြဲ႕ေတြ.သီျခားအစုအဖြဲ႔ေတြ.ဒီလိုဒီလို....
တသီးတျခားရပ္တည္ေနၾကတဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြကိုေတာ့အရူးတဲ့....ဒါေပါ့ဒါေပါ့...
အားမတန္လို႕မာန္ေလ်ွာ့ထားၾကတဲ့မထင္မရွားေတြကိုေတာ့အာပလာတဲ့...ဒါပါဘဲ..
ေအာင္ျမင္ခမ္းနားေကာက္က်စ္မႈမ်ားစြာနဲ႕ေက်နပ္မႈေတြကိုေတာ့အထင္ကရတဲ့..အဲကလို..
ဟိုဘက္တိုးလိုက္ဒီဘက္တိုးလိုက္ေတြကိုေတာ့ပါးနပ္သတဲ့...ထင္ၾကပံုက...
ရုိးသားစြာမ်ိဳးပြားေနတာေတြကိုေတာ့....ကမၻာ့လူဦးေရထိန္းသိမ္းေရးတဲ့...




ႏွစ္ေဟာင္းနိဂံုး

ႏွစ္လည္းကုန္ျပီ
အင္တာနက္သံုးသူေတြရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုစစ္တမ္းေကာက္မိသေလာက္ကေတာ့
လူငယ္အမ်ားစု(ဗမာ)
အင္တာနက္၀င္ျပီးခ်က္ခ်င္တာကဆန္႔က်င္ဘက္တစ္ေယာက္နဲ႕
လက္ေတြ႕ေျဖရွင္းစရာမလိုတဲ့စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ေမြ႕ေလ်ာ္ရန္.
ကစားနည္းမ်ိဳးစံုကိုရွာၾကံအိမ္ကအေမေပးတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႕ကစားရန္.
ေဟာတစ္ေယာက္ေဟာတစ္ေယာက္နဲ႕အိုေကမွာစိုျပည္ရန္.
ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕(စာၾကမ္းပိုး)
ဟိုဆိုဒ္၀င္ရွာလွန္ေလွာစာတမ္းထဲထည့္ေရးဖို႕ေကာ္ပီဆြဲေပ့စ္ခ်ရန္.
ဟိုေက်ာင္းဒီေက်ာင္းရွာၾကေဖြၾကရန္.
ရည္းစား(အေ၀းေရာက္)နဲ႕အလြမ္းသည္းရန္.
လူလတ္ပိုင္းအခ်ိဳ႕(ေခတ္ဆန္တတ္ႏိုင္သူတခ်ိဳ႕)
ဘေလာ့ဂ္၀င္ေရးရန္.
လုပ္ငန္းေၾကညာရန္.
ဟိုမိတ္ဖြဲ႕ဒီမိတ္ဖြဲ႔ရန္.
မိမိဘေလာ့ဂ္တြင္၀င္ၾကည့္သူမ်ားအားၾကည္ႏူးခံစားရန္.
အရြယ္မေရြးအမ်ားစု
အေ၀းေရာက္အလုပ္လုပ္ေနသူမိသားစု၀င္ဆီဆက္သြယ္ရန္.
မိမိအိမ္ကိစၥမ်ားကိုေျပာဆိုေဆြးေႏြးေငြေတာင္းရန္.
ေထြရာေလးပါးစကားေျပာရန္.
မိန္းမပ်ိဳအခ်ိဳ႕
ညိႈ႕ယူဖမ္းစားအီစကားမ်ားလက္ခံေျပာၾကားရန္.
လူၾကီးပိုင္းအခ်ိဳ႕
အိမ္မွမဒီမေပးႏိုင္ေတာ့ေသာၾကည္ႏူးမႈအသစ္အဆန္းေလးမ်ားအား
ရွာၾကံေျဖသိမ့္မႈရရန္.
စသည္စသည္.....
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္
ဗမာႏိုင္ငံအင္တာနက္အသံုးျပဳမႈ၏(၉၉.၉၉၉၉၉၉)ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ
အေရမရအဖတ္မရေသာအညတရ
အသံုးျပဳမႈမ်ားသာျဖစ္ပါေၾကာင္း.
ေခတ္ျပိဳင္တိုးတက္မႈအျဖစ္တင္ျပမိပါတယ္..




စိတ္ကူးယဥ္တယ္


အစိမ္းေရာင္ျမင္တိုင္း ေဒၚလာေငြေတြကိုျမင္ေယာင္တယ္ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေဒၚလာေတြရတာနဲ႔ ျမန္မာေငြနဲ႔လဲျပိး အေၾကြးေတြဆပ္ဖို႔အိမ္ကိုပို႔လိုက္ရယင္ ေမေမတို႔ေပ်ာ္လိုက္မယ့္ျဖစ္ျခင္းဆိုျပီးေတာ့ေပါ့......။ အစိမ္းေရာင္ျမင္တိုင္း ေဒၚလာေတြကိုပိုင္ခ်င္တယ္ (ခပ္မ်ားမ်ားေပါ့ အနည္းဆံုး ဆြဇ္ဘဏ္ကအေကာင့္န္တစ္ခုေလာက္ပါပဲ)။ အနီေရာင္ျမင္တိုင္းပတၱျမားငေမာက္ေတြကိုျမင္ေယာင္တယ္ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ျပည္တန္ပတၱျမားဆိုတာ ပံုျပင္ေတြမွာသာၾကားဖူးတာေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္အဖိုးထိုက္ဆိုပဲ............။သိပ္မ်ားမ်ားမဟုတ္ေတာင္ တစ္ျပည္ေလာက္ရယင္ ကမၻာ့ေက်ာက္မ်က္ေစ်းကြက္မွာေရာင္း.......။.ရတဲ့ေငြေတြကို ျမန္မာေငြနဲ႔လဲျပီး ျမန္မာျပည္က ေဆြမ်ိဳးညာတိေတြကို မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႔အညီေပးကမ္းလိုက္ရယင္ ေတာ္ေတာ္ဒါနေျမာက္ျပီး ပီတိဂြမ္းဆီထိသြားမယ့္ကိစၥေပပဲမဟုတ္လား.........။ အျပာေရာင္ျမင္တိုင္း နီလာျပာေတြကို သိပ္စိတ္ကူးယဥ္မိတယ္..........။.ေန႔သင့္နံသင့္ေက်ာက္ျဖစ္လို႔ဝမ္းဆက္တစ္ဆင္စာ ကမၻာမွာမေပၚဘူးေသးတဲ႔ဒီဇုိင္းလွလွေလးနဲ႔ ကိုယ္ကိုဆင္ယင္လိုက္ခ်င္တယ္.......။ ေဘးကင္းရန္ကင္းေပါ့..........။အျဖဴေရာင္ျမင္တိုင္း စိန္ရတီခပ္ၾကီးၾကီးနဲ႔ ျဗိတိန္ဘုရင္မသရဖူလို သရဖူမ်ိဳး ..............ေဟာလိဝုဒ္စတားေတြရဲ႔မဂၤလာလက္စြပ္ မဂၤလာသတို႔သမီးရဲ႔စိန္စီတဲ႔ဂါဝန္ မဂၤလာလက္စြပ္တို႔လို လွပမက္ေမာစရာေကာင္းတဲ႔မဂၤလာပဲြေလးတပြဲေလာက္ေတာ့ ဆင္ႏႊဲခ်င္တယ္လို႔ အိပ္မက္တိမ္တိုက္ေတြၾကားမွာ မက္ခဲ႔တာအခုဆိုအေတာ္ၾကာေရာ့မယ္...........။အခုေန ေမွာ္ဝင္ေကာ္ေဇာတစ္ခ်ပ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရမယ္ဆိုယင္ ေမေမတို႔ရွိတဲ႔ေနရာကို အခုကိုယ္ေရာက္ေနတဲ႔ ေနရာကေန စိတ္ထဲသတိရတဲ႔အခ်ိန္တိုင္း ခဏခ်င္း ေကာ္ေဇာပ်ံေလးစီးျပီးအေရာက္သြားခ်င္လိုက္တာ......ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေမေမတို႔ွရွိတဲ့ေနရာက ဂ်ီေတာ့လို႔အသံမၾကား ေကာ္နက္ကအခါတိုင္းက်မို႔လို႔ဖုန္းဆက္ဖို႔ကလဲေစ်းအၾကီးဆံုးစံခ်ိန္ဝင္ျမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္ေနတာမို႔ ေကာ္ေဇာပ်ံေလးနဲ႔သာဆို စိတ္ကတတိုင္း ေရာက္နိုင္မယ္ဆိုဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ.........။ဒီမွာအစားအေသာက္အဆင္မေျပတိုင္း ေမေမ့လက္ရာေလးေတြကိုဂ်ီတိုက္စားဖို႔အတြက္ေရာေပါ့.........။အရာအားလံုးကို ကိုယ္ထင္သလို အပိုင္စားရနိုင္မယ္ဆိုယင္...............ေဆြေဝးမ်ိဳးေဝး မိေဝးဖေဝးဘဝက အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ျပီး မိသားစုေတြေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းသာက်န္းမာစြာနဲ႔ေနခ်င္တယ္..........။အျမဲတမ္းစိတ္ကူးယဥ္မိတာကေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္ရသူေတြနဲ႔ ဝမ္းနည္းျခင္းမရွိတဲ႔အဆံုးမရွိေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေပါ့..။ထာဝရပါ................။
ကၽြန္မကို စိတ္ကူးယဥ္ဖို႔ေျပာတဲ႔ ကိုဝင္းေဇာ္ ကို ဒီစာစုေလးနဲ႔ခင္မင္မႈသက္ေသထူလိုက္ပါျပီေနာ္.........
ကိုဝင္းေဇာ္လဲေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္........။
ထပ္ျပီး ကၽြန္မကေနျပီးေတာ့ ခင္မင္ရသူစာေရးေဖာ္ေတြျဖစ္တဲ႔...........

အစိမ္းေရာင္မိန္းကေလး
ကဗ်ာမေလး
ကိုေဇာင္း
ပန္းခေရ
မခင္ဦးေမ
ကိုေဖသိန္း
ကိုေမာ္စီ
တို႔ကိုပါ........။
ကၽြန္မထက္ပိုျပီးစိတ္ကူးယဥ္တတ္လိမ့္မယ္လို႔ယံုၾကည္လို႔ပါေနာ္..။
ေရးေပးဖို႔လဲတိုက္တြန္းပါတယ္။





----------------

Monday, December 29, 2008

ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုက်မ္း(အြန္လိုင္း)


ကၽြန္မတို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္္တဲ႔ ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုက်မ္းၾကီးကို
ေဝးေျမရပ္ျခားတိုင္းတပါးမွာ ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆို ဒါမွမဟုတ္ အြန္လိုင္းမွာ ျမန္မာစာေရးေနတုန္း အခ်စ္ကို
ရယစ္နဲ႔ ျခစ္ရမလား.............ရပင့္နဲ႔ခ်စ္ရမလား....... မုန္းတယ္လို႔ေျပာခ်င္လဲ မုံးလား...........မုန္းလားေပါ့
မေသခ်ာမေရရာရင္ .......... ငယ္ငယ္ကလဲအလြတ္က်က္အေသမွတ္နဲ႔သာ ျမန္မာစာကိုေအာင္လာၾကတာ
ဆိုေတာ့ကာ(ကုိယ့္ကိုရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္) တစ္ခါတေလအျမဲတမ္းက စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုက ခပ္မွားမွားရယ္ေလ
ဘေလာ့ေရးေတာ့လဲ အျမဲတမ္းျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကမွားျမဲေပါ့..........
အခုေတာ့ အဲဒီအမွားေတြအတြက္ ေျဖေဆးေပၚလာပါျပီ
အြန္လိုင္း ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုက်မ္း ပါတဲ့....။
ေစတနာေဝျဖာစြာနဲ႔တင္ဆက္လိုက္တဲ႔ ကိုပီေက ကိုေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။
ေနာင္တစ္ရက္ႏွစ္ရက္အတြင္းအျပီးသတ္မယ္လို႔လဲ သိရွိရပါတယ္။
ကၽြန္မဘေလာ့မိတ္ေဆြမ်ားသိေအာင္ ေဝမွ်လိုက္ပါတယ္ေနာ္။
လိပ္စာကေတာ့
http://myanmarwords.pikay.org/
ပါေနာ္။


Friday, December 26, 2008

ခရစၥမတ္

ေဆာင္းတြင္းျမဴႏွင္းေတြဖုံးေနေတာ့
ကိုယ့္ရင္မွာထာဝရေႏြးေထြးေစမယ့္
အၾကင္နာရင္ခြင္ေအာက္ခိုလႈံခြင့္ရေနခဲ႔တာ
ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ေလးအတြက္
အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ေလးလား.........
ရင္ခုန္တာလရိပ္ေအာက္ေပါ့
အျပံဳးနုနုေျခြေပးေနတဲ့
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထက္ ပ်ားရည္ဆမ္းေပးရမလား..........
စိတ္ကူးေတြစိုေျပေနတာမို႔
ဒီရင္ခြင္ခိုလႈံမိတဲ႔ကိုယ့္အျဖစ္ကို
ထာဝရပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေလး
ခရစၥမတ္ထင္းရွဴးပင္ေအာက္
ရင္ႏွင့္အမွွ်ေတာင္းဆုျပဳေနတာ
သူသိေနပါလား....................
တြဲလက္အစံုစံုေတြၾကား
အခါခါလမ္းသလားမိတဲ႔
ကိုယ္တို႔အျဖစ္ကို
ခရစၥမတ္ဘိုးဘိုးက ျပံဳးျပံဳးၾကီးေကာင္းခ်ီးေပးေနေလရဲ့.............။



Wednesday, December 24, 2008

ဆုေတာင္း

အၾကင္သူသည္ ေပ်ာ္ေမြ႔ျခင္းမ်ားအား မသိလိုက္မသိဘာသာတြယ္တာေသာစိတ္အား
အကၽြႏု္ပ္အားလႊမ္းျခံဳလိုက္ေလေသာအခါ ေဆာင္းရန႔ံ စိတ္ေအးေသာေလညွင္းႏွင့္အတူ
ေပ်ာ္ေမြ႔ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ားစြာ သက္ေရာက္ေစေသာဝ္။
ခ်စ္........

ျငင္းဆန္ရက္ေသာဟန္အား အဟန္႔အတားျပဳစိမ့္ေသာငွာ ယခင္အတိတ္အစဥ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ
ပိုင္ဆိုင္လိုေသာစိတ္အား ပိုမိုနိုးၾကြေစေသာ အသင့္အလိုကိုသာ အျမဲအေဖာ္ျပဳလိုလာေသာ
အကၽြႏ္ုပ္အား နူးည႔ံတည္ျငိမ္ေသာေႏြးေထြးမႈအျပည့္ရွိ ရင္ခြင္အျဖစ္ ထာဝရတည္ေစေသာဝ္။

သူ..........

သိကၡာတရားအား အကာအကြယ္ေပးေနေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားေနာက္ကြယ္ အုတ္ျမစ္ျဖစ္ေသာ
သစၥာကို အခ်ိန္တိုင္းထိန္းသိမ္းအံ့ေသာအျပဳအမူမ်ား အၾကင္သူထံ၌ အသက္ရွဴသံနဲ႔ထပ္တူ
တည္တ႔ံေနေစေသာဝ္။

သို႔............

ျမဴဖံုးေနတဲ႔ အမုန္းအာဃာတတရားအားလံုး မနက္ခင္းႏွင္းကြဲေနႏွင့္တူေသာ အကၽြႏု္ပ္၏
အဆံုးမဲ႔ခ်စ္ျခင္းတရားေအာက္ ပေပ်ာက္ေစရုံသာမက အၾကင္နာတရားမ်ားျပည့္ႏွက္ေန
သူအျဖစ္ ဘဝအတြက္တည္တံ့တဲ့တံတိုင္းတစ္ခုအေန ထာဝရတည္ေစေသာဝ္....။


Monday, December 22, 2008

ျမဴဖံုးသြားတဲ႔အခ်စ္

ခ်စ္သူ..................
 တေနကြယ္ လမင္းရွင္လဲ
 မၾကင္နာေရွာင္ခြာစိမ္းေပမယ့္
  မလြမ္းရက္ဘူး
ခ်စ္သူ.....................
 တိမ္စြယ္မွာေနေရာင္ျဖန္းေနတုန္း
 ခပ္ျပံဳးျပံဳးမင္းကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
  မဟန္နိုင္ယိုင္လဲမိစိတ္အစဥ္ကို
  ဟိုးအေဝးတြန္းပို႔မိတယ္
ခ်စ္သူ.....................
 ေဆာင္းတြင္းျမဴႏွင္းက်တာမဆန္းဘူး
  အခ်ိန္မေတာ္ပူေလာင္တာကမရုိးတာမို႔
   ေတြးပူတယ္ေရွ႔ေရးကို
    သစၥာဆိုတိုင္တည္ဘူးေသာလဲ
     စိတ္မွန္းကအနမ္းရွဳိက္မိေတာ့
     ကိုယ္႔ရင္ကိုျမဴေတြဖံုးတယ္
        တိတ္ဆိတ္ေအးေပါ့တိတ္တိတ္ေလး...................
ေဆြးေနေပါ့ခ်စ္သူ...............

Saturday, December 20, 2008

အသေခၤ်


အျပာေရာင္စစ္စစ္ေကာင္းကင္အျဖစ္
ၾကင္နာမႈအျပည့္လႊမ္းျခံဳ
မာယာလႊမ္းမိုး အခ်စ္ဆံုးလို႔
အရာရာအေမွာင္ဖံုး
ပ်ာရည္တစ္ေပါက္ေမွာက္ခဲ႔ဘူးတယ္......................
တမ္းတမိတဲ႔အခါ
ရက္စက္တဲ႔မာယာေတြနဲ႔ အခါခါလဲက်ရႈံဳးရတယ္...............
ကံၾကမၼာေအာက္ ျပဝပ္မိရတဲ႔အျဖစ္
လဲလဲအကြဲကြဲနဲ႔ မူးေမ႔ရတာလဲ
ထာဝရေဝးဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာတယ္...............
ဝတ္ရည္ထဲမွာ အေသြးသားနဲ႔တည္ေဆာက္လိုက္လဲ
အရာရာေျပာင္းလဲကေမာက္ကမေတာင္းဆိုခ်က္ေအာက္
ျပိဳလဲရေတာ့တယ္...........................
ေဝးသြားေတာင္ ေဖာက္မိတဲ႔သစၥာေတြအတြက္
ေပးဆပ္ရခ်က္က ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ေျဖေတြးေတြးဖို႔ေတာင္
အစားထိုးစရာအားနည္းလွတဲ႔ေၾကြက်ခဲ့ဒီပန္းသီးကို
ရင္တြင္းထာဝရသိုဝွက္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ
ရင္မွာျဖစ္တဲ႔အေၾကြးသစၥာကိုခ်စ္ျခင္းတရားအမွားတခုနဲ႔
ေနာင္တအျဖစ္ေလာကအလယ္ရွင္သန္ခြင္႔ေပးထားရမွာသိေစခ်င္တာ
တပ္မက္ခဲ႔တေယာက္ေသာသူ
လႊမ္းမိုးခဲ႔တေယာက္ေသာသူ
ႏွလံုးသားကခံစားေနတဲ႔တေယာက္ေသာသူ.............
အသေခၤ်မကခ်စ္ျခင္းမ်ားကိုေဖာက္ဖ်က္သူကိုပါ။






Thursday, December 18, 2008

Co.CC မွာဒိုမိန္းေျပာင္းခ်င္ရင္


ျမန္မာနိုင္ငံကဘေလာ့ဂါေတြအတြက္ free domain လုပ္နည္းေလးတစ္ခုမွ်ေဝေပးလိုက္မယ္ေနာ္။
ကိုေအာင္မ်ိဳးဟန္ေရးထားတာ။
အရွင္းဆံုးလို႔ထင္ပါတယ္။
ေမာ္စီက ရွယ္လိုက္တာ။
လုပ္နည္းေလးသိခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေနာ္။

အိုေကၾကပါေစလို႔................။





Wednesday, December 17, 2008

အေတြးဒီလႈိင္း


အေဖာ္မပါ တစ္ေယာက္တည္း ခံစားေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္တဲ႔မ်က္ရည္ဗလာသက္သက္ကို ေလးတြဲ႔တြဲ႔အခါခါခ်မိေတာ့
အမ်ားသူငါေမးေငါ့မွာထက္ တေယာက္ေသာသူကေဒါသျဖစ္တာကို မလိုလားမိတာေၾကာင့္ သက္ျပင္းေတာင္မဝ႔ံမရဲခ်ရတာ
ဘယ္နွစ္ခါမွန္းမသိဘူး.............။
ေသခ်ာစဥ္းစာၾကည့္လိုက္ေတာ့ တသက္လံုးေတြးလာတဲ႔ဒီအေတြး ေရာင္စံုသက္တံလိုပါပဲ။ ပုတ္သင္ညိဳလို ေနရာလိုက္ျပီးေျပာင္း
သြားတာပဲရွိတယ္။ ထားေတာ့ေလ။ စိတၱဇသမားလိုလို တျဖည္းျဖည္းရာႏႈန္းမ်ားလာတဲ႔ဒီအေတြးေတြကို ေဖ်ာက္ေနရတာနဲ႔ပဲ
အခ်ိန္ေတြကုန္ကုန္ေနတာ............။
အေတြးသမားျဖစ္ေနရတဲ႔ဘဝကိုစိတ္ကုန္လို႔ ခပ္ေဝးေဝးကသတင္းေတြကိုဖတ္ လက္ေတြ႔က်က်ဗဟုသုတစုေဆာင္းျပန္ေတာ့လဲ
အဟင္း...........။သိတဲ႔အတိုင္း မျဖစ္ျပန္ဘူး။ အျမဲအိပ္ခ်င္ေနတဲ့ လူစားဆိုေတာ့ကာ တခ်ိန္လံုးအိပ္မက္ကမၻာထဲကမရုန္းထြက္နိုင္
ခဲ႔ျပန္ဘူး...........။
တေန႔ မဂၢဇင္းေကာက္လွန္လိုက္တယ္ အြန္းလိုင္းမဂၢဇင္း၊ေတြ႔လိုက္တဲ့သတင္းက အေမရိကန္သမၼတ အိုဘားမားျဖစ္မယ္ဆိုပဲ။
ေနာက္တေနရာထပ္ကလစ္လိုက္ျပန္ေတာ့ ႏွစ္သစ္အတြက္ေဟာကိန္းတဲ႔။ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိုဘားမားလုပ္ၾကံခံရကိန္းရွိ
သတဲ႔။ ကိုယ္ခ်င္းစာမိလို႔ စုပ္သပ္မိတယ္။ ပူပူေႏြးေႏြးနဲ႔ သူ႔ရင္ကို ေဆာင့္ကန္တဲ႔သတင္းေပါ့။ ဒါေပမယ့္သူကလဲ အျပံဳးမပ်က္
စီမံကိန္းေတြအတြက္ျပင္ဆင္ေနတုန္းပဲ။ ေနာက္တေနရာကို ကလစ္လိုက္ျပန္ေတာ့ အဟိ ျမင္ကြင္းကျမင္ရတာ ရင္ခုန္စရာေလး။
တမ်ိဳးေတာ့မထင္နဲ႔ လက္ရွိ ဘုရွ္ကို သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ခုမွာ ဖိနပ္နဲ႔ပစ္ေပါက္တဲ႔ျမင္ကြင္းကို တန္းကနဲေတြ႔လိုက္ရေတာ့
အလိုေလးေလးေပါ့။
မထင္မွတ္ပါပဲ ဘုရွ္ရဲ႔လ်ွင္ခ်က္က လံုးဝမထိဘူး။ လြဲသြားတဲ႔ပစ္ခ်က္နဲ႔အတူ ေပါက္ကြဲရသူက ေနာက္တခ်က္ထပ္ေပါက္ျပန္တယ္။
လြတ္တာပါပဲ။ လံုးဝရာဇအိေျႏၵမပ်က္ပါပဲ အျပံဳးမပ်က္စကားဆက္ေျပာေနတဲ႔ဘုရွ္က ေအးေဆးပါ။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေတြးတစ္ခု
ေပၚလာတယ္။ အိုဘားမားလဲ ဒီလိုလွ်င္မယ္ ဒီလိုအျပံဳးမပ်က္ကာကြယ္တတ္မယ္လို႔.......................။
ေတြးရင္းျပံဳးလိုက္မိတယ္။ မ်က္လံုးက ေနာက္တေနရာကိုၾကည့္ေတာ့ မီးေတြမီးေတြ မီးသတင္းေတြေပါ့။ ဟိုေလာင္ဒီေလာင္ေပါ့။
အဟား။ ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ့္ျမိဳ႔ကေစ်းလဲပါသြားျပီ။ ျပာပံုပဲက်န္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုင္လဲတက္တက္စင္ျပီဆိုျပီး ငိုခ်င္မိတယ္။
သူတို႔ အရင္းျပဳတ္ျပီဘာညာေတြးမိရင္း စိတ္ေမာလာတာနဲ႔ ေရတခြက္ေသာက္ဖို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရကေအးေနတယ္။
ဆက္စဥ္းစားမိတယ္ အဲဒီမီးေတြကို ဒီေရနဲ႔ျငိမ္းနိုင္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ေပ့ါ။
အေတြးေတာ့အေတြးပဲ ေငးျပီးထပ္နယ္ခ်ဲ႔မိေတာ့ ငါ့အေတြးေတြက ဆူနာမီေရလႈိင္းလို ငါမလိုခ်င္တဲ႔အရာအားလံုးကို တိုက္စား
သြားနိုင္မယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔........................။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ငါေတြးရင္းေငးရင္းပါပဲ.....................။




Tuesday, December 16, 2008

ပ်ိဳ႔ေဆာင္းတမ္းခ်င္း



စပ္ရွရွေျခာက္ေသြ႔တဲ႔ ဒီအေအး
ပ်ိဳမပိုင္ လက္မႈိင္ခ်မိရဲ႔
ၾကင္နာသူ သူ႔လက္ေမာင္းကိုလ
စက္အံုးကာ အေႏြးဓါတ္ယူမယ္
ခ်မ္းတဲ႔ ဒီည.......................။

လႈပ္လီလႈပ္လဲ႔ ျငိမ္းေတာ့မယ္႔ဒီမီး
အေအးကိုရယ္ မကာရံနိုင္တာမို႔
အမူပိုညိဳမိတဲ႔ ပ်ိဳ႔မ်က္ႏွာကို
ရင္ခြင္မွာ မူပါသတဲ႔
ေမာင္ေမးေတာ့
မလႈပ္မရွက္ ဆက္ခါေကြးလိုက္မယ္
ဘုန္းေမာင့္ရဲ႔ေဘး.....................................။





--







Monday, December 15, 2008

ကိုယ့္ကိုယ္ကို အမုန္းဆံုးဆယ္ခ်က္

ေနေရာင္လာတိုင္း ေန႔သစ္တစ္ခုအတြက္ရွင္သန္ျခင္းေတြ ကိုယ့္ဆီမွာ အျမဲေပါ့။

ေျပာရမယ့္ အခ်စ္လား အမုန္းလား အရာအားလံုးကို ကိုယ္ခပ္တည္တည္ၾကည့္ ေနာက္ေတာ့ရင္ဆိုင္လိုက္တိုင္း
အမွားနဲ႔မကင္းတာကို ေခါင္းငဲ့ျပန္ေျပာင္း ေတြေဝေတြးေတာမိတိုင္း အားမလိုအားမရ မျဖစ္မိတာ ကိုယ့္အတြက္
ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၁ အခ်က္ပါပဲ။

တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ၾကီးျပင္းလာေပမယ့္ အရာမထင္တဲ့ ရင္တြင္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တခ်ိဳ႔အတြက္လဲ ကိုယ္က
ထာဝရေတာင့္တမိသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ အားမလိုအားမရ ေၾကကြဲနာက်ည္းမိတိုင္း မေလာက္ေလးမေလာက္စား
ေလာင္းရိပ္မိကိုယ့္ဘဝကို ရုန္းထြက္ဖို႔မၾကိဳးစားနိုင္တဲ့ ေက်းဇူးသိတတ္မႈအခ်ိဳ႔အတြက္လဲ ကိုယ့္အတြက္
ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၂ အခ်က္ပါပဲ။

ေအးတိေအးစက္နဲ႔ သိတတ္မႈနည္းပါး ပ်င္းရိမႈအမ်ားအျပားနဲ႔ အေရးတၾကီး ဘဝစာေမးပြဲမ်ားစြာေတြမွာလဲ
အမွတ္ေကာင္းေကာင္းမရတဲ့ လူတကာအသိမွတ္ျပဳတဲ့ေအာက္ မိုင္းနပ္စ္မရေတာင္ ပိုင္းေျခတစ္ရာအျပည့္
ျဖစ္ေနရတဲ့ အေျခအေနေတြကိုလဲ မလိုလားေပမယ့္ လက္ခံေနတတ္တဲ့ စိတ္ကလဲ ကိုယ့္အတြက္
ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၃ အခ်က္ပါပဲ။

မေထမဲ့ျမင္ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကို ျပင္းျပစြာေပါက္ကြဲျပဖို႔ ဝန္ေလး၊ သက္ျပင္းသာအခါခါခ် ၊ မႈန္ဝါးတဲ့ဘဝတစ္ခုကို
ဇာတ္ဆရာအလိုက် စစ္တုရင္ကစားခြက္က နယ္ရုပ္လား ရွင္ဘုရင္လား ျမင္းသည္ေတာ္လား တခါတခါ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ
မွား မွား သြားရတာကိုလဲ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၄ အခ်က္ပါပဲ။

ေပါ့ေသးေသးထားရမယ့္ အက်ိဳးမျဖစ္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အမ်ားတကာလို စပ္စုတာေတြေတာင္ပံုရာပံုရယ္က မနာလို
ဝန္တိုတာေတြကို ေကာက္က်စ္မႈဗရပြနဲ႔ ပတ္သက္ႏွီးႏႊယ္မိတတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုးကလဲကိုယ့္အတြက္
ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၅ အခ်က္ပါပဲ။

အိပ္ရာထေနာက္က် အခ်ိန္မေတာ္ ထမင္းထစားျပီး ခ်စ္သူ႔အနား နားပူနားဆာနဲ့ ကက်ိဳးကေဂ်ာင္က်ရတာကို ဝါသနာထုံ
မိတဲ့ ေမြးရာပါအားငယ္စိတ္ကေလးကလဲ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၆ အခ်က္ပါပဲ။

အမ်ားက အာဇာနည္လို႔မသတ္မွတ္ပဲ သူရဲေကာင္းမျဖစ္တဲ့ ရဲတင္းမႈကို ႏွလံုးသားကခံစားလက္ခံလိုက္တဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့
နူးညံ့မႈတစ္ခုအတြက္ ဘဝၾကီးတစ္ခုလံုးကို မ်က္စိဖြင့္နားစြင့္ျပီး ေလွာင္ျပံဳးေတြသေရာ္လံုးေတြနဲ႔ အေမွာင္ဖုံးေနတဲ့
ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ပိုင္ပိုင္နုိင္နိုင္ခ် ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ပိုင္ေၾကာင္းျပလိုက္မိတဲ့ အျဖစ္အတြက္ ေနာင္တမရ ျပန္ေျပာင္းမရ
ေတာ့တဲ့ ပ်ိဳမ်စ္ျခင္းကို ႏွေျမာတသမျဖစ္မိတာကိုလဲ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၇ အခ်က္ပါပဲ။

အစားအေသာက္ဂ်ီးမ်ား၊ အသန္႔ၾကိဳက္သေလာက္ ေရာဂါထူေျပာလွတဲ့ ဘဝကို လွလွပပပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ေမြးစကတည္းက
ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတဲ့ ပေရာဟိတ္က ရွင္သန္ဖို႔အခြင့္အလမ္းနည္းတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ခံရတဲ႔ အားနည္းလွတဲ့ ခုခံအားစနစ္နဲ့
လည္ပတ္ေနရတဲ့ ကိုယ့္ခႏၶာကိုလဲ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၈ အခ်က္ပါပဲ။

အကင္းမပါး၊ နားလည္မႈေခါင္းပါး၊ ၾကင္နာမႈမ်ားျပားျပီး ကေလးဆိုးလို ျပဳမူဆက္ဆံတတ္တဲ့ ကိုယ့္အက်င့္ကလဲ
ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၉ အခ်က္ပါပဲ။

အျပင္မွာ ေပ်ာ္ေနသေလာက္ ရင္ထဲမွာေမတၱာတရားကလြဲျပီး ေငြအသျပာခ်မ္းသာျခင္းအလ်ဥ္းမရွိတဲ့ ဇာတာကို
ပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္း တြက္ခ်က္ထားတဲ့ ေဗဒင္အေဟာကို အခုတိုင္ယံုၾကည္ေနမိတဲ့ အေျခအေနကေနမရုန္းထြက္နိုင္
ေသးတဲ့ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကလဲ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ့္ရဲ့အမုန္းရဆံုး ၁၀ အခ်က္ပါပဲ။




Monday, December 08, 2008

အၾကင္

ေမြးရာပါလား သူ႔အားၾကင္နာ
ထာဝရမွာ ကဗ်ာဟာ မလွခဲ့ေပမယ့္
အရႈံး နဲ႔ အမုန္း အတုန္းအရုံးျပိဳလဲဖို႔
မျဖစ္တာ ရင္မွာသိတာမို႔.................။

ကမ္းပါျပိဳတိုင္း
ပဲ့က်သြားတဲ့ေျမသားလို
မလွမပဘဝနဲ့ေတာ့ မဟာမဆန္ခ်င္ခဲ့ဘူးေလ...........။

မထင္မရွားအမွတ္အသားတစ္ခုနဲ႔ေတာ့
ငါ့ရင္ကိုဖြင့္ထားခဲ့မယ္
နင္မသိေတာင္ အမ်ားကအသိအမွတ္ျပဳခံစားေပမယ္ဆို
ငါေက်နပ္ေပးမွာ ေနသားတက်ရယ္ေပါ့........။

မွားခဲ့ပါတယ္ဆိုရင္
ခြင့္လႊႊတ္ရမွာအစဥ္သာမို႔
ထည္ဝါေနတဲ့ငါ့ရဲ႔ အၾကင္.............။


နီနီဝင္း


Thursday, December 04, 2008

ေဆာင္းတြင္းေအးေအး

ေဆာင္းတြင္းေလက ခပ္ေအးေအးေလးေပါ့။
ေကာင္းကင္ေလးကလည္း သာသာယာယာ၊ ေလႏုေအးေလးကခပ္စပ္စပ္ေလးပက္ဖ်န္းေနခ်ိန္၊
မီးပံုးေလးနဲ့ေရာင္စံုညေလးေတြထဲ ေရာက္ရွိသြားရတဲ့အရသာက ေတာ္ေတာ္ေလးဆန္းၾကယ္ေနမိတယ္။
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့လဲ ေကာင္းကင္က ကိုယ္တို႔ကို ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာစိုက္ၾကည့္သြားေသးတယ္။
ကိုယ္ထင္လိုက္တာက ကိုယ္တို႔ရဲ့အခ်စ္ေတြကို သူက သေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္စြာျပံဳးသလားလုိ႔ေပါ့။
ခ်စ္သူက ကိုယ့္လက္ကိုတြဲေခၚျပီး ခ်စ္ျခင္းတရားေတြနဲ့ အေဖာ္ျပဳကာ ပြဲေလးတစ္ခုထဲက ေစ်းတန္းေလးထဲမွာ အမ်ားသူငါေတြလို
အစားေသာက္ေတြမဟားဒယားမစားျဖစ္ၾကဘူး။
အရုပ္ခ်စ္တဲ့ကိုယ့္အတြက္ ခ်မ္းလွတဲ့ ေဆာင္းေလေအးေအးထဲမွာ ပစ္မွတ္ေတြကို တိတိက်က်ခ်ိန္တြယ္ျပီး ကိုယ့္ညႊန္ျပတဲ့
အရုပ္လွလွေလးေတြကို ၾကိဳးပမ္းရယူေပးခဲ့တဲ့အမွတ္တရအျဖစ္ ဒီေန႔ကို မွတ္တမ္းတင္ေပးလိုက္တယ္ေနာ္။
ကိုယ္အရမ္းေအးေနတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ခ်စ္သူလက္ကိုတြဲျပီး ခ်စ္သူေပးတဲ့အနမ္းလွလွေလးနဲ့အတူ အရုပ္ေလးေတြတေပြ႔တပိုက္နဲ့
ေပ်ာ္ပိုက္ခဲ့ရတဲ့ ေဆာင္းတြင္းေအးေအးေလးေပါ့။
ပိုက္ဆံေပးဝယ္ရင္ရေပမယ့္ ခ်စ္သူကိုယ္တိုင္ခြန္အားစိုက္ထုတ္ျပီး ၾကိဳးစားရယူေပးတဲ့ ဒီအရုပ္ေလးေတြက ကိုယ့္အတြက္
ဒီေဆာင္းတြင္းအမွတ္တရပါပဲ။
ေဆာင္းမွာေမြးျပီးေဆာင္းကိုခ်စ္တဲ့ကိုယ့္အတြက္ ခ်စ္သူေပးတဲ့အရုပ္ေလးေတြကလဲ ေဆာင္းေလေအးေအးေလးကို အံတုဖို႔
ေဖာ္ျပဳေပးေနသလိုပါ။
ကိုယ္တို႔အိမ္အျပန္လမ္းမွာ အမ်ားတကာေငးေမာအားက်ေနတဲ့အၾကည့္ေလးေတြကို အရုပ္ကေလးပိုက္ရင္းက ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး
ခံယူေနမိတာပါေလ။
ခ်စ္သူ ေမာင့္ကို ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သစၥာေတြအတြက္အေလးနက္ဆံုးဆႏၵက အရုပ္ေတြလို ခ်စ္စရာေသြးသားေလး အခ်ိန္က်ရင္ေမြးဖြားေပးခ်င္
တယ္လို႔ပါ။

Thursday, November 27, 2008

ယံုရက္သူ


အမုန္းမယူ
ျပံဳးအပူနဲ႔
မူတူတူမ်က္ႏွာေပးကို
ရင္ေလးတယ္ ကိုယ့္ခ်စ္ဦးရယ္
ဘုန္းတက္တဲ့ေဆး။
အေျပာၾကဴၾကဴ
အေမာရယ္ေျပေစမယ့္
ေဟာဒီေလခ်ိဳးေလးကိုကြယ္
ခ်စ္တာပို ေစတနာအေမးရယ္က
ကိုယ့္အျပံဳးကိုခ်ိဳေစတဲ့ အေတြး။
ဟန္ပိုတာ မူႏဲြ႔ႏြဲ႔ေလးရယ္
ဘယ္အတြက္ မုဒိတာပြားေစမယ္
ေျပာစမ္းပါ ကိုယ္နားသြင္းခ်င္လို႔
အတည္ၾကည္သစၥာစကားကိုမွ
ၾကားခ်င္မိယံုရက္သူရယ္က
ပို႔လိုက္မယ္ကြဲ႔ အေဝး...........။




Friday, November 21, 2008

တယုတယစကားလံုးေလးမ်ား


ေမေလးသည္ ကို႔ရင္ခြင္ကိုမီလ်က္ မ်က္လံုးေလးေမွးကာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ကို႔ႏႈတ္ခမ္းအားပြတ္သပ္လ်က္
တိုးဖြဖြေလသံျဖင့္

“ဟိုးအေဝးကတိမ္တိုက္ေတြထဲမွာေတာင္ အတူေနခြင့္ရခ်င္ေသးတယ္” ဟုေျပာလိုက္ေသာအခါ

ကိုသည္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေျပာလိုက္ေသာအသံမာမာကျဖင့္

“ဟာ...............မျဖစ္ႏိုင္တာေတြမေတြးပါနဲ့ အတူရွိခ်ိန္မွာ အားတက္တဲ့စကားေလးေတြေျပာဖို႔ၾကိဳးစားစမ္း” ဟူ၏။

ထိုအခါ ေမေလးသည္ ၾကည္နူးေသာစိတ္အစဥ္မွာ မႈိင္းမိသကဲ့သို႔ ႏြမ္းလ်ခ်ိနဲ့ကာျဖင့္ ရင္ထဲလႈိက္ဖို ငိုေၾကြးဖို႔ရာ တာစူကာျဖင့္
အသံတိတ္ကာသြားေတာ့သည္။

“................”

တိတ္ဆိတ္မႈကို ရယူသြားေသာ ေမေလးအား ကိုက ၾကည့္ကာ အလိုမက်ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ အသံျမွင့္ကာေျပာလိုက္ပံုက

“ေဟ့..........ဘာျဖစ္သြားတာလဲ မွန္းစမ္း၊ ဟာ........... အဲဒါေပါ့မၾကိဳက္တာ ေပ်ာ္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ ဒီဟာေတြနဲ့ပဲအခ်ိန္ကုန္ေန” ဟုဆိုေလသည္။

မ်က္ေမွာင္ေလးအသာၾကဳတ္၊ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးအားအသာစူကိုက္ကိုက္ကာ ကိုအားလွမ္းၾကည့္ေနေသာေမေလးဟာျဖင့္
“..........” ခပ္တိတ္တိတ္ေလးေပါ့။

အေျခအေနအရ ေျပာရန္လိုေသာစကားလံုးဟု အထင္ေရာက္သူ ကို က ေမေလးအား သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထာဝရပိုင္ဆိုင္ထားေသာ
စကားလံုးမ်ားကို သူ၏ေအာင္ျမင္ေသာေလသံျဖင့္ တည္ၾကည္စြာ စကားခြန္းအျဖစ္ဖန္တီးလိုက္ရာ

“ေသခ်ာနားေထာင္၊ခ်စ္လို႔ျမတ္နိုးလို႔ ရင္ခြင္ထဲထည့္သိမ္းထားတာ၊ မဟုတ္တာေတြနဲ့ေျပာဆိုအခ်ိန္ကုန္ေနမွ ပိုခ်စ္မယ့္သူမဟုတ္ဘူး၊”
ဟု ေဒါသစြက္အသံတခ်ိဳ႔ျဖင့္ ေမေလးအား ရင္တုန္ေစေတာ့သည္။

ထိုအခါ တုန္ေသာရင္ ခုန္ေသာႏွလံုး ဆံုေသာမ်က္ဝန္းအေပၚ ေမေလးတုံ့ျပန္လိုက္ေသာ စကားေလးက

“ဟုတ္” ျဖစ္၏။

သည္တြင္ ကိုက ေမေလး၏ရြံ႔ေၾကာက္ပံုစံအား အခြင့္ေကာင္းယူလ်က္ ေက်နပ္စြာ ဘဝင္ယူလိုက္ေသာအသံျဖင့္

“ကတိေပး ေနာက္အဲလိုမလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ၊ကတိေပးမွျဖစ္မယ္၊အခ်ိန္ေတြကုန္တယ္ ႏွေျမာစရာသိပ္ေကာင္းတယ္” ဟုေျပာျပန္သည္။

ေမေလးသည္ ကို႔စကားအဆံုးတြင္ စိတ္ထဲဝယ္မေက်နပ္မႈအုပ္စိုး ညႈိုးေလ်ာ္ေသာကဗ်ာဆန္မႈမ်ားစြာအေပၚ မခ်ိမဆန့္ခံစားရသျဖင့္စုပ္သပ္လိုက္မိသည္။

“ဟင္း........ကြ်တ္”

ယင္းအသံကိုၾကားေသာ ကိုသည္ ေမေလးအား စိတ္ညစ္စိတ္တိုသည့္ပံုျဖင့္ၾကည့္ကာ ရင္ထဲမွလဲ စိုးရိမ္စိတ္တစံုတရာရွိလာသည့္ေနာက္
အေျခအေနကိုထိန္းလိုသည့္ ပံုျဖင့္ ေမေလးအားဆံုးမေသာ ေလသံျဖင့္

“သိသေလာက္အေတြးေသးေသးေလးနဲ့ မေျပာနဲ့ မေတြးနဲ့၊ ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုဘာနဲ့မွျပန္မဆပ္နိုင္ဘူး၊ဟုတ္ျပီလား၊
လုပ္စရာေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္၊ အဲဒါေတြနဲ့အခ်ိန္မကုန္စမ္းနဲ့” ဟုဆိုေလသည္။

ေမေလးသည္ ကို၏စကားအဆံုး လႈိက္ဖိုဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ငိုေၾကြးလိုက္ေတာ့သည္။

“အဟင့္....အဟင့္......အီးဟီး......ရႊတ္”

ထိုအခါ ကိုသည္ ေမေလး၏မဟန္ေသာ အေျခအေနအား ျမင္ေတြ႔ေသာအခါတြင္ သူ႔အားမုန္းတီးစိတ္ခုသြားမည္စိုးသျဖင့္
ေမေလးအား ရင္ခြင္အတြင္းဆြဲသြင္း၊သူ႔ေပါင္ေပၚေပြ႔ခ်ီကာ ေမေလးေမးေစ့အား သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ဆြဲယူေမာ့ၾကည့္ေစကာ

“ဒီမွာၾကည့္စမ္း၊ ခ်စ္လို႔ျမတ္နိုးလို႔ မခြဲနိုင္လို႔ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေအာင္ၾကိဳးစားထားရတာေလ၊မုန္းတယ္မခ်စ္ဘူးေမ့ပစ္ခ်င္တယ္ဆို
ဘာလို႔ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားထားမွာလဲကြာ၊ ေနာ္..........” ဟုစိုးရိမ္မႈစြက္ကာ ခ်ိဳသာစြာေျပာေလသည္။ ထို့အျပင္ ေမေလး၏ပါးျပင္ႏုႏုေလး
အား စံုမက္စြာ နမ္းရႈိက္ျပန္ေသာအခါ ေမေလး၏ စိတ္ႏုတိမ္တိုက္အား ဝမ္းနည္းပူေဆြးစြာေသာအေငြ႔အသက္မ်ားအုပ္မိုးေသာအခါ
မ်က္ဝန္းစံုမွ မ်က္ရည္မ်ားစြာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမွာလဲ မဲ့တဲ့တဲ့အမူအရာသို႔ေျပာင္းသြားျပီးေနာက္ ပူဆာေနေသာ
မုန့္အား လိုခ်င္သည့္အခ်ိန္ထက္ ေနာက္က်စြာရသည့္အမႈျဖင့္ မခ်ိတင္ကဲငိုေၾကြးေသာကေလးငယ္တေယာက္
ပံုစံအတိုင္း ခ်ံုဳးပြဲခ်ငိုလိုက္ေလသည္။

“အဟီး............”

ကိုသည္ေမေလးအားစိုရိမ္ၾကီးစြာအေနအထားျဖင့္ အေျခအေနအားကိုင္တြယ္ပံုနည္းစနစ္ေျပာင္းရန္လိုအပ္ေၾကာင္း
သိရွိသြားသည့္ သူပမာ ေမေလးမ်က္ရည္မ်ားအားတယုတယသုတ္ေပးကာ ႏွာရည္မ်ားကိုပါ သိမ္းဆည္းေပးျပီး
ႏႈတ္မွလည္း တဖြဖြျဖင့္ ကေလးအားေခ်ာ့ျမဴေသာ မိခင္ပမာ ေမေလးအား ေခ်ာ့ျမဴေလသည္။


“တိတ္.........တိတ္........ေနာ္၊မငိုနဲ့ေနာ္၊အရမ္းခ်စ္တာေပါ့.....၊သိပ္ခ်စ္တာ မခြဲနိုင္ဘူး ဒါေၾကာင့္ရင္ခြင္ထဲသိမ္းထားတာေလ......ေနာ္၊
ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္၊ဘာမွမေျပာဘူး ေမ့ပစ္လိုက္၊ဟုတ္ျပီလား၊ခ်စ္တယ္ေနာ္...........”

ေမေလးသည္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈရသြားေသာ တိုက္ပြဲနိုင္သူတစ္ေယာက္ပမာ ပါးေလးႏွစ္ဖက္တင္းေဖာင္းလာေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးအစံု
ကို တတ္နိုင္သမွ်ခြန္အားေလးနဲ့စူထားကာ မ်က္ဝန္းေလးကိုလဲ ေဒါင့္ကပ္ကာ ကို့မ်က္ႏွာအား ေမာ္ၾကည့္ကာ ငိုျပီးစအရွိန္မေသေသး
ေသာကေလးငယ္ပမာ ရႈိက္ငင္ေနေလသည္။
“အဟင့္.....ရႊတ္”

ထို့အျပင္ နွာေခါင္းမွလွွ်ံက်လာေသာ ႏွာရည္နွင့္ မ်က္ဝန္းအစံုမွထြက္က်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားကိုလဲ ေမေလးသည္ လက္ဖမိုးေလး
ျဖင့္ဖယ္သုတ္ေနေသးသည္ေလ။

“ဖယ္ဖယ္၊ သုတ္ေပးမွာေပါ့၊တိတ္ေတာ့ေနာ္၊စိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္ဖို႔အနားမွာေခၚထားတာမဟုတ္ဘူး၊” ဟုေျပာကာ ကိုသည္ေမေလး
လက္ဖမိုးေလးအား တယုတယဖယ္ကာ နႈတ္မွတဖြဖြေျပာဆိုကာ နူးညံ့ေသာအနမ္းမ်ားျဖင့္ေမေလးအား ျမဴေနေလေတာ့သည္။

အၾကင္နာတရားေလးမ်ားျဖင့္ ေဝဆာေနေသာ ေမေလးသည္ တိမ္းမူးေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးစြာျဖင့္ ကို႔ခ်စ္ျခင္းတရားေအာက္ ေပ်ာ္ေမြ႔ေန
ေတာ့သည္ေလ။




Monday, November 17, 2008

အသစ္


တစ္ခ်ိန္တစ္ခါေလာက္ အတိတ္ဆီေနာက္ျပန္ေမွ်ာ္မလားေငးမိတယ္။
အင္တင္တင္ ဟိုတခ်ိန္က ငါ့ေျခလွမ္းတိုင္းကို နင္အပိုင္စားရဖူးတယ္ေနာ္။
ငါ႔ရင္ကိုလဲ နင္မေတြ႔ခ်င္ခဲ႔ဘူးဆိုတာ နင္႔ရင္ထဲက အရိပ္တခ်ိဳ႔ကို ဖမ္းမိခဲ႔တဲ႔အခါ ငါ နင့္ကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ခဲ့တယ္။
နင္လိုခ်င္တဲ့ ငါ့ဆီကအရာေတြအားလံုး နင့္ကိုသိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး ေပးခံစားေစခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ နင္ကတန္ဖိုးထားတဲ့ရတနာလို ငါ့ကို ႏွလံုးသားလည္္မွာမဆြဲထားဘူး။ နင့္ႏွလံုးသားကိုလဲ ငါ့အတြက္ေကာ္ေဇာနီလမ္းလို မခင္းခဲ့ေပးဖူးဘူး။
မေျပျပစ္တဲ့ေခ်ာေမြ႔မႈတစ္ခုကို နင္က ငါ့နဲ႔အတူ စမ္းသပ္ခ်င္တယ္တဲ႔။ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ့အတူ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႔ကို ရင္ထဲအသီးသီး
ဆြဲသြင္းခဲ့ၾကတယ္။
နင့္မ်က္ဝန္းအစံုကိုငါၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔အတူ တစံုတရာအေပၚ အရြဲ႔တိုက္ခ်င္ပံုနဲ႔ နင့္မ်က္ႏွာေပးက ခပ္မဲ့မဲ့အျပံဳး၊
ပိုင္ႏိုင္တဲ့အၾကည့္တခ်က္နဲ႔ ငါ့ကိုအစိမ္းလိုက္ဆြဲသြင္းခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်စ္ဆိုတာကို အစိမ္းလိုက္ခံစားၾကည့္ေစတဲ့ နင့္ရဲ႔ ငါ့အတြက္ေစတနာေတြဟာ တေန႔မွာေတာ့ ကာရံတစ္ခုမဟုတ္တဲ့အျပင္းစား
ေပါက္ကြဲသံစဥ္အျဖစ္ ငါ့ရင္ကို ျပဳစားလိုက္ျပန္တယ္။
အဆိုးဆံုးအရုိင္းဆံုးဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းေတြနဲ့အတူ နင့္အင္ပါယာမွာ ငါနလန္မထူႏိုင္ေအာင္ ငါ့စိတ္ထဲကတန္ဖိုးထားတဲ့အရာေတြအားလံုး
ကို ကံတရားရဲ့ေနာက္လိုက္မျဖစ္ခ်င္ဘူး တဲ့။
ခပ္သဲ့သဲ့ေျပာတဲ့စကား ငါၾကားခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီေနာက္မွာ မေျပာမျဖစ္တဲ့စကားဆိုျပီး “မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး” လို႔ ထပ္ေျပာခဲ့ျပန္တယ္ေနာ္။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြးေတာေမ်ာလြင့္ခြင့္ကို အခါခါငံ့လင့္ေနမိေပမယ့္ မထင္မွတ္တဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ေနာက္
ဒေရာေသားပါးအေျပးကေလးရုန္းထြက္လိုက္မိတဲ့အခါမေတာ့ ရင္ကြဲမတတ္ အနာေပၚဆားတုိ႔ထားသလို
ဆတ္ဆတ္ခါနာက်င္ ဒုကၡေတြပင္လယ္ေဝေနသလို ကမ္းလင့္မလားငံ့လင့္မိလက္တစ္စံုကို ငါလိုခ်င္ခဲ့တယ္။
အျပံဳးမဲ့မဲ့တခ်က္နဲ႔ ပက္ပက္စက္စက္ခြဲထြက္သြားတဲ့ နင့္ေက်ာျပင္ကို လွည့္မၾကည့္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ တခ်က္ေလးေတာ့ေစာင္းငဲ့မိတယ္။
မေျပာပေလာက္တဲ့ လ်စ္လ်ဴရႈမႈကို သည္းထန္စြာခံစားခဲ့မိေသးတယ္။
ယူက်ံဳးမရတဲ့အပူမီးေတြက ငါ့မ်က္ဝန္းကို မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ကာလမ်ားစြာစိုစြတ္ေစခဲ့တယ္။
စိတၱဇဆန္ဆန္ အားလံုးရဲ႔အလယ္မွာ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္နဲ႔ စိတ္ရုိင္းကိုရြက္လႊင့္ခဲ့မိတာလဲ ေနဝင္တဲ့ရက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ဟာတာတာ
အေတြးတေပြ႔တပိုက္နဲ့ ခပ္မိုက္မိုက္ျဖတ္ေက်ာ္မိခဲ့ေသးတယ္။
အရင္းအႏွီးက သိပ္မမ်ားေပမယ့္ မခ်ိတင္ကဲခံစားမိရာကေန တႏံု႔ႏံု႔လဲခံစားခဲ့ေသးတယ္။
ခံစားခ်က္အားလံုးက ကဗ်ာမျဖစ္သြားဘူး။ စာအျဖစ္လဲ ခ်ေရးဖို႔ရာ စကားလံုးရွာလို႔မရေလာက္ေအာင္ သိမ္ဖ်င္းလြန္းတယ္။
သင္ခန္းစာယူလိုက္ေပါ့ ကံေကာင္းတယ္လို႔သေဘာထားလိုက္ေပါ့ တဲ့။ အားေပးတဲ့စကားအလား ငါ့နားထဲအထပ္ထပ္ဝင္ေသးတယ္။
အမ်က္မေျပတာလား အခဲမေက်တာလား အစြဲေတြေဝေနတာလား အဟား ခပ္မဲ့မဲ့နဲ့ အသံတိတ္ငိုေနမိတဲ့ငါ့မ်က္ႏွာကို မွန္ထဲၾကည့္မိေတာ့
သိမ္ငယ္တဲ့မ်က္ႏွာအျဖစ္ ညႈိးလ်လ်ေတြ႔ေနရျပန္တယ္။
ေကာင္းကင္ကလာတဲ့ ငါ့အတြက္ ေထာင္ေခ်ာက္လြတ္လမ္းညႊန္စကားေလးက
လူသားအားလံုးမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီေသာကေတြခံစားေနရ
တာအခ်ိန္နဲ႔အမွ်ပါတဲ့ ဒါေပမယ့္သူတို႔အားလံုးရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ရွင္သန္စြာၾကိဳးစားေနၾကတယ္တဲ့ လတ္ဆတ္မႈေတြကိုဖမ္းဆုပ္ထားၾကဆဲပဲ
တဲ့ ။

ဒီစကားမ်ိဳး တစ္သက္မွာတစ္ခါသာၾကားဖူးတဲ့ ငါ့ေကာင္းကင္ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္လွလွေလးကငါနားဝင္ခ်ိဳခ်ိဳနဲ့လက္ခံ
ခဲ့တယ္။
ရင္ထဲကအစိုင္ခဲအားလံုး ျမဴမႈန္ေတာင္ျဖစ္မက်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ ငါ့အတြက္ေန႔သစ္အားလံုးက အသစ္စက္စက္ေတြခ်ည္းျဖစ္ခဲ့တယ္။
ငါအရွက္မရခဲ့ေတာ့ဘူး။ေနာင္တရစရာအျဖစ္ဆိုးလိုၾကံဳခဲ့ရတယ္လို႔လဲ မျမင္ေတာ့ဘူး။အရာအားလံုးကိုေအာင္ျမင္ေအာင္ျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔
ဦးတည္ေနခဲ့မိတယ္။
ယံုၾကည္ရာတစံုတရာကိုလဲ ငါ့စိတ္နဲ့ထပ္တူ စိုျပည္ခြင့္ရႏိုင္မယ္လို႔ တစ္ထစ္ခ်ပဲ။ ပံုျပင္ေတြအမ်ားၾကီး ငါမ်က္စိနဲ့တပ္အပ္ ရင္နဲ႔ထပ္တူ
ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။ ငါ့ရဲ့ျဖစ္ရပ္မွန္က ငါၾကားတဲ့ပံုျပင္ေတြနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ ခပ္ပါးပါးနဲ႔ မေျပာပေလာက္ေအာင္ ကေလးကစားစရာပဲ။
အရာခပ္သိမ္းကို သဘာဝက်က် အမွန္ျမင္အမွန္သိႏိုင္ဖို႔အေရး ငါ့စိတ္ကို ျပင္ဆင္ခဲ့ေသးတယ္။
အလိုမက်တဲ့ခံစားမႈေတြေအာက္ အခ်ိန္ေတြကို ငါမစေတးေတာ့ဘူး။ ငါလိုခ်င္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို လတ္ဆတ္စြာျဖည့္တင္းေပးမယ့္
ကံတရားလက္ေဝခံေတြကလဲ ငါနဲ့အတူ သိုင္းဝိုင္းေနတာလဲ အခ်ိန္နဲ့အမွ်ပါပဲ။
ခပ္ရႈပ္ရႈပ္ရင္ဘတ္မ်ားက ငါ့နံေဘးမွာ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါ့။
ခပ္ေပါ့ေပါ့ အေတြးကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ခံစားေပးလိုက္မိတာ ရင္ဘတ္အားေတြျပည့္ေစခဲ့တယ္။ အၾကင္နာတရားေတြကိုေတာ့ မေမ့ေတာ့တာ
တကယ္ပါပဲ။ ငါတန္ဖိုးထားတဲ့ လက္ကိုင္ျပဳစရာ အၾကင္နာတရားရဲ့ သိမ္ေမြ႔တဲ့ေစစားရာေနာက္ ညေပါင္းမ်ားစြာ တေကာက္ေကာက္
လိုက္ခဲ့မိေတာ့ မရုိင္းတဲ့ အခ်စ္ကို အဆန္းမဟုတ္တဲ့ စကားေတြနဲ႔အတူ သူမတူတဲ့ျဖစ္ရပ္ကေလးက ငါ့ကို ဘဝလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေတာ့
အတိုင္းမသိၾကည္ႏူးမိျပန္တယ္။
ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ရင္ထဲကအစိတ္အပိုင္းတခ်ိဳ႔ တပိုင္းတစရွင္သန္လာျပန္တယ္။ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုကိုလဲ ငါ့ရင္ထဲ ဒိုက္ရုိက္ခပ္ျမန္ျမန္
စြဲျမဲေစခဲ့ျပန္တယ္။
ေနာက္အေတာ္ၾကာေပၚမလာတဲ့အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ ငါ့ကိုမိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ျပန္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ဘဝက ပိုင္ရွင္အစစ္နဲ႔ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အလား
ယံုၾကည္ရာခင္တြယ္မိသူ ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ဦးသူ နဲ့ ဆံုစည္းခြင့္ေလးကို ကံၾကမၼာက သာသာၾကီးေပးလိုက္ျပန္ေတာ့.။
အရာအားလံုး ငါ့ဘဝေလးကို အသစ္ေတြအျဖစ္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ျပန္တယ္။
ေကာင္းကင္ၾကီးၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ တိမ္သားေတြက လတ္ဆတ္လြန္းလွပါဘိသနဲ့။
တိမ္ခိုးေတြက အသစ္စက္စက္မိတ္ဆက္ေနျပန္တယ္။
ခြန္းဆက္မိတဲ့ စကားလံုးအသစ္ေတြကလဲ ငါနဲ့ သူၾကားမွာ ပလူပ်ံလို႔။
သဘာဝတရားဟာလဲ ငါတို႔ နွစ္ေယာက္ကို ခပ္သစ္သစ္ ေပးဆပ္ျပန္တယ္။
အျပန္အလွန္ နူးညံ့မႈမ်ားနဲ႔ ရစ္ပတ္ေနွာင္ဖြဲ႔လိုက္တဲ့အခါ ငါေကာသူေကာ ရင္ခြင္အသစ္တစ္ခုအျဖစ္ တိတ္တဆိတ္ လတ္ဆတ္ေနမိၾက
ျပန္တယ္။
ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ႔ဖြယ္အတိနဲ့ ရႈမညီးတဲ့ အခ်စ္ၾကီးအေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ခံစားလိုက္ရတဲ့ေန႔ကအျဖစ္ကေတာ့
အဟီး.........
ေျပာျပမယ္ ။
မ်ိဳးေက်ာ့ျမိဳင္သီခ်င္းေလးလို ကိုယ္ေျပာမယ့္အေၾကာင္းရယ္ နည္းနည္းေလးေတာ့ၾကမ္းတယ္ ေပါ့။

ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စားမယ္ သြားမယ္ အိပ္မယ္ လုပ္ခ်င္တာေတြေလွ်ာက္လုပ္မယ္ ဒါေတြနဲ႔ပဲ
ၾကီးျပင္းလာခဲ့တာေလ။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္တစ္ခ်ိဳ႔တစ္ဝက္ကိုလည္း ဖန္တီးပိုင္ဆိုင္ခြင့္လည္း ရခဲ့တယ္။

အင္း .... အခုေတာ့ မေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ လွ်ပ္တစ္ျပက္ အေတြ႔အၾကံဳေလးလို႔ေျပာယင္ရတယ္။

ေၾကညာေမာင္းခတ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရင္ထဲသိမ္းမထားႏိုင္လို႔ ေဝမွ်ေပးတာဆို နည္းနည္း ေၾကာင္မလားပဲ။

ဘဝေလး တစ္ဆစ္ခ်ိဳးအေျပာင္းအလဲေလးေပါ့ေလ။ သိပ္မဆန္းေပမယ့္ သမားရုိးက်နည္းလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္
ခံစားရခ်က္မသက္သာတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။

ရွိေစေတာ့ရယ္လို႔ေျပာလိုက္ဖို႔ကလည္း ေလးနက္တဲ့သဘာဝကို မလြန္ဆန္နိုင္ခဲ့ဘူး။

...

မနက္အိပ္ရာကနိုးနိုးခ်င္း သတိထားလိုက္မိတာက ကိုယ့္အိမ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ။

ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ။ သူ႔အိမ္ကိုေရာက္ေနတာကိုး...။

အင္း လူးကာလြန္႔ကာနဲ႔ နည္းနည္းလႈပ္ရွားလိုက္ခ်ိန္ ကိုယ့္နံေဘးက သူက အားေကာင္းေမာင္သန္နဲ့ ကုပ္သဖြယ္သန္မာလွတဲ့
သူလက္တစ္ဖက္က ငါ့ကို အသစ္တစ္ခုနဲ႔ ခပ္လန္းလန္း မိတ္ဆက္ေပးျပန္တယ္။
ပူေလာင္ျပင္းျပတဲ့ ေအးခ်မ္းေသာျငိမ္သက္ျခင္းတစ္ခုကို ငါ့အျဖစ္နဲ့ မလိုက္ဖက္စြာ ကဗ်ာဆန္ဆန္ခံစားလိုက္ရေတာ့ ဘာမွန္းမသိလိုက္
ျပန္ဘူး။
ဟူးခနဲ သက္ျပင္းေမာေတြ ရင္ထဲမွာ အသံတိတ္ခါခါခ်မိျပန္ေပမယ့္ အျပင္ပန္းမွာေတာ့ အမည္မသိ လန္းလြန္းတဲ့ပန္းကေလးအလား
ဖူးသစ္စေလးေပါ့။

ေပးလိုက္တဲ့ ငါ့အတြက္ နင့္လက္ေဆာင္က အဆံုးထိရူးသြပ္စြာ အမွန္ကန္ဆံုးသစၥာတရား နဲ့ ျငိမ္းေအးတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ......။
ျဖည့္ေပးလိုက္တဲ့ ငါ့ရဲ့ နင့္အတြက္ အဆံုးစြန္ထိ စြဲလန္းတပ္မက္စြာ ခံစားေနမိမယ့္ နင့္ရဲ႔ လက္ေဆာင္ေတြကိုေပါ့..........။
အဆံုးမရွိဘူး ဆိုတာ ယံုၾကည္ေနမိသမွ် အဲဒီအခ်ိန္တိုင္းမွာ ငါဟာ နင့္အတြက္ အသစ္ ငါ့အတြက္ နင္ကလဲ အသစ္ ေပါ့..............။






Saturday, November 15, 2008

တညတာ


ခ်မ္းတဲ႔ည ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္စိမ့္စိမ့္ေလးေအးတယ္။
နာရီေလးၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ညဥ္႔နက္ျပီလို႔ေျပာဖို႔ေတာင္မလိုေတာ့ေအာင္ ေန႔သစ္အရုဏ္ေတာင္တက္ေနျပီ။
ခပ္ေဝးေဝးတစ္ေနရာက ေၾကာင္သံလိုလိုတေညာင္ေညာင္နဲ႔ အေျပးေလးျဖတ္သြားတဲ့ စီးေတာ္ယာဥ္ေတြက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အသံ
ေသးေသးေတြ တခ်က္ခ်က္ေဝ့လာတယ္။
ေစာင္ပါးေလးႏွစ္ထည္နဲ႔ အခ်မ္းဒဏ္အံတုေနရတာမလြယ္ဘူး။
အပူခ်ိန္ကတက္လာေသးတယ္။
အာေခါင္ေျခာက္လာတာနဲ႕ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ေရခဲေသတၲာမရွိတဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ေဖ်ာ္ရည္ဘူးခြံအလြတ္ထဲတည့္ထားတဲ့
ေရေအးေအးကို တက်ိဳက္ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္။
အျပင္နဲ႔အတြင္း အေအးခ်ိန္မွ်သြားတယ္ ခပ္စိမ့္စိမ့္ေလးေပါ့။
ဟူးခနဲ သက္ျပင္းခ်ျပီး ဟာတာတာဗိုက္ကို ျဖည့္ဖို႔စိုင္းျပင္းမိျပန္ေတာ့ စားလက္စ ေပါင္မုန္႔အထုပ္နဲ႔ နုိ႔ဆီဗူး ကို ေတြ႔တယ္။
မစားခ်င္ေတာ့ဘူး။ဒါေပမယ့္စားစရာက ဒါပဲရွိတယ္။
အျပင္မွာ အိုးတစ္လံုးထဲ ေသာက္စရာ ဟင္းခ်ိဳတဲ့။
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မယ္ဇလီဖူးနဲ႔အရြက္ကို ဆန္ကြဲ ေတြ ငါးဖတ္ေလးေတြနဲ႔ ဟင္းဝါခ်က္ထားတာေတြ႔တာနဲ႔ တစ္ခြက္ေသာက္လိုက္တယ္။
ဟာေနတာ ပိုျပီးဆာလာတယ္။
ေစာနကေတြ႔တဲ့ေပါင္မုန့္ကိုသြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ မႈိစြဲခါစ ျဖစ္ေနျပီ။
နို့ဆီကလဲနည္းနည္းေဟာင္းေနျပီ။
မျဖစ္ေခ်ေတာ့ဘူးဆိုျပီး စားမယ့္အစီစဥ္ကိုနားလိုက္ရတယ္။
ျပန္အိပ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ နားထဲမွာ တဝီဝီနဲ႔ ျခင္ေကာင္ေတြက ဝဲေေနျပန္တယ္ေလ။



Thursday, November 13, 2008

တန္ေဆာင္တိုင္ည


ျမဴခိုးေဝတဲ့ေဆာင္းတစ္ည
လျပည့္အလွနဲ႔အတူ
မီးေရာင္စံုေတြကခုန္ေနတဲ့
အေဝးေျပးလမ္းမၾကီးရဲ့အဆံုး
မမုန္းႏိုင္ေအာင္စီးဆင္းသန္မာဆဲ
ျမစ္ငယ္ေလးတစ္ခုရဲ့ေရအလ်င္နဲ႔အတူ
တလႈပ္လႈပ္ေျပးလႊား မီးခြက္လွလွေလးေတြ
ဟိုဟိုဒီဒီေငးၾကည့္ ျမင္သာျမင္ၾကင္ခြင့္မရတဲ့
အမိႏို႔ခ်ိဳရည္ကိုေတာင့္တ လြမ္းဆြတ္သံေတြအားလံုး
မီးပန္းအလွေအာက္ က်ေပ်ာက္သြား..............။
အလွေပၚအယဥ္ဆင့္
သူသူငါအျပိဳင္က်ဲ အလွဖြဲ႔ေတြနဲ႔အျပံဳးတစ္ဆုပ္က
ရင္ထဲမွာလႈိင္းထန္ေစတဲ့အခါ
လက္ထဲမွာေႏြးေထြးမႈတစ္ခုဖမ္းဆုပ္ထားတာ
ခံစားမႈထပ္တူက် ျပိဳင္တူအခါခါျပံဳးမိၾကရဲ့.....။
ေက်ာထဲစိမ့္တဲ့ ဒီဥတုအေအး
ခပ္ေအးေအးေလးရင္ဆိုင္ရင္းေပါ့
အေျပးကေလးခြာလွမ္း
အျပန္လမ္းလည္းမေဝးခဲ့ဘူးကြယ္....။
တစံုတရာက်ေပ်ာက္သြားလား
ဘာကိုမွအေလးနက္မထား
အငိုဆိုတဲ့အက္ရွင္အတြက္
ထားခဲ့တဲ့ဒီမ်က္ရည္
ျမစ္ငယ္ေလးရဲ့ေသာင္ျပင္မွာခ်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ရင္ထဲကတန္ေဆာင္တိုင္ည.........။




Wednesday, November 05, 2008

တိတ္တခိုး


ေျခဖ်ားေထာက္ကာေမာ့္ၾကည့္ေတာ့
တိမ္ဖ်ားမွာခိုေနတဲ့ ဒီအျပံဳး
အားရေအာင္နမ္းရႈိက္ခ်င္ရဲ့...........။
လက္လွမ္းကာ ဖမ္းဆုပ္လိုက္ေတာ့
ေဝးကြာတဲ့ဟုိးတစ္ေနရာမွာ တည္ေနတဲ့ ဒီအရိပ္
အားသြန္ကာေျပး ေအးေအးေလးေပြ႔လိုက္ခ်င္ရဲ့..............။
မသိတဲ့အသည္းပန္း မလန္းေအာင္လဲ
မတိုက္တြန္းခ်င္ဘူး
ျပည့္စံုတဲ့ရင္ထဲကအရာကို
မတိမ္းညြတ္ ယိမ္းယိုင္ခ်င္လာေအာင္
ဆြဲေဆာင္မယ့္ မ်က္ဝန္းစကားလွေစမယ့္အခ်ိန္ခဏေလး
ေပးမလားေဆာင္ယူဖို႔
ငံ့လင့္ေနေပါ့
တိတ္တခိုး..............။




Monday, November 03, 2008

စကၤာပူေရာက္ မြန္ GTC ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားရဲ့ ဘံုကထိန္









ကၽြန္မတို႔ တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေမာ္လျမိဳင္ GTI/ GTC ေက်ာင္းသားေဟာင္း မ်ားဟာ က်ရာေနရာ ေရာက္ရာအရပ္မွာ တာဝန္ေတြကိုယ္စီ
ထမ္းေဆာင္ေနယင္း မိရုိးဖလာ ကိုးကြယ္သက္ဝင္ရာ ျမတ္စြာဘုရားနွင့္သံဃာေတာ္မ်ားကို ရည္စူးကာ မဟာဘံုကထိန္ပြဲၾကီးကို ႏွစ္စဥ္ဆင္ႏႊဲၾကပါတယ္။
ဒီႏွစ္မွာေတာ့ စကၤာပူေရာက္ မြန္GTI/ GTC ေက်ာင္းသားေဟာင္းတစ္စုက မဟာဘံုကထိန္အခမ္းအနားကို ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္မွာ က်င္းပခဲ့ပါ
တယ္။
တူညီတဲ့ ရင္တြင္း ဒါနတရားမ်ားကို မွ်ေဝခံစား သာဓုေခၚနိုင္ၾကေစဖို႔ ကၽြန္မက မုဒိတာပြား တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
ဒီပို႔စ္အတြက္ ေပးပို႔ခဲ့တဲ့ ျဖဴႏွင္းေမာင္ေမာင္ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း.....................။




Monday, October 20, 2008

အနာဂတ္အင္အား မွီတည္ရာ လက္တြဲေဖာ္ အား

စိတ္ကူး အေတြး အိပ္မက္ ေတြကို စိုးမိုး လက္ေတြ႔ဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးထားတဲ့
ကၽြန္မတစ္သက္ စြဲလန္းတပ္မက္ စံုဖက္တဲ့ ခ်စ္သူ ေမာင္ ကို ေဘးနားထားျပီး
က်င္းပခဲ့တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ရက္ ၁၀လ ၁၀ နာရီခြဲ (၂၀၀၈) ေန့စြဲေလးကို အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္။
အေတြးနဲ့အေရးကိုက္ေအာင္ ေဖာ္က်ဴးခြင့္ေပးတဲ့အေနနဲ့ ကၽြန္မရင္ထဲက အပိုင္းအစတခ်ိဳ႔နဲ့အတူ နစ္ဝင္ေနတဲ့ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္းကို
ဖြင့္ဟေျပာျပပါရေစေနာ္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၁၀ ရက္ ၁၀လ ၁၀ နာရီခြဲ အခ်ိန္က ကၽြန္မအတြက္ေမြးေန႔ဆုေတာင္းကို အခ်ိန္အတိအက်နဲ့ ဆုေျခြေပးတဲ့ သူ၊ ဆံုေတြ႔
ဆံုစည္းျဖစ္ခဲ့ပံုကလည္း ကၽြန္မေမြးရက္စြဲျဖစ္တဲ့ ၁၀ရက္ေန႔ တစ္ရက္မွာေပါ့။
ည ၁၀နာရီ အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း ပံုမွန္ ခြန္းဆက္သံေလးကို ဆံုေတြ႔တဲ့ရက္စြဲေလးမွသည္ ပံုမွန္ ေသာတဆင္ခဲ့ရတယ္။
ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္နဲ့လည္း အိပ္မက္ေတြဖလွယ္ခဲ့ ဂီတသံစဥ္ေတြအေပၚ အခ်စ္စာသားလွလွေလးေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒါက ကၽြန္မရင္ထဲက အပိုင္းအစတခ်ိဳ႔.............။
ေမြးေန႔ရက္ေလးမေရာက္ခင္တစ္ရက္အလိုမွာ သူကိုယ္တိုင္ဖန္တီးပံုေဖာ္ထားတဲ့ အႏုပညာအမွတ္တရလက္ေဆာင္ေလးကို
ကၽြန္မၾကိဳက္တဲ့ မုန္႔ေတြနဲ့အတူ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ညမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ဖို့အတြက္ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ့ ဂီတၾကိဳက္တဲ့
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္ အမွတ္တရ ဒရမ္ပံု မီးသီးတြဲေလးကိုပါ တင္ဆက္ပို့သေပးခဲ့တယ္။
ေမြးေန႔အခ်ိန္အခါသမယမွာလဲ တည္ျငိမ္ေလးနက္တဲ့ ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္းကို မၾကားဖူးေသးတဲ့ စကားလံုးမ်ားစြာနဲ့ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ
ဆုေျခြေပးခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရင္ထဲ သိမ္ေမြ႔လြန္းတဲ့ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္း ထာဝရအတြက္ တဒဂၤအတြင္းစူးဝင္သြားခဲ့တယ္။ ႏႈတ္ယူလို႔မရေအာင္
ခိုင္မာတဲ့ကၽြန္မရဲ့ေမတၱာတရားေတြက စုပ္ယူသိမ္းဆည္းေပးထားတယ္။
အဲေန႔ရက္မွာ ကၽြန္မအတိုင္းမသိ တုန္လႈပ္ၾကည္ႏူးခဲ့ရပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ကေပါ့။ သူ ကၽြန္မကို ေမြးေန႔ရက္ျမတ္တစ္ေန႔လံုး
ေဘးနားမွာ အတူရွိေနတယ္လို႔ ခံစားေပးဖို႔လဲ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းအျပီးမွာ တဖြဖြတိုးလွ်ိဳးပန္ၾကားေသးတယ္။
ေမ႔မရတဲ့ေမြးေန႔ရက္စြဲေလးတစ္ခုပါပဲ။ ကၽြန္မကေတာ့ ေနာင္ေမြးေန႔ရက္ျမတ္တိုင္းကို သူနဲ့အတူျဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႔သာ တသသ ဆုေတာင္း
ေတာင့္တေနမိတယ္။
ဒီလိုနဲ့ေပါ့။ ကၽြန္မရဲ့ေမြးေန႔ရက္ျမတ္ေလးထပ္မံက်ေရာက္ဖို႔ တစ္လအလိုမွာ သူ႔ရင္ခြင္အနား ေမွးစက္ေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အိပ္မက္စိတ္ကူး အားလံုးကို လက္ေတြ႔ဘဝထဲ သူေကာ ကၽြန္မပါ ဆြဲသြင္း ကခုန္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
ေမြးေန႔မေရာက္ခင္ညပိုင္းေလးမွာ သူ အလုပ္ေတြမ်ားခဲ့တယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မကို ေမြးေန႔အခ်ိန္မွာ ဆုေတာင္းေပးမယ့္သူ႔ရဲ့
ေတာင္းဆုစကားသံကိုေမွ်ာ္လင့္ရင္ခုန္ေနတာေပါ့။ စိတ္ကူးထဲမွာလဲ ကၽြန္မေမြးေန႔အတြက္ သူ႔ကို အထူးတလည္ေက်းဇူးမွတ္တမ္းတင္ျပ
ဖို႔ စိတ္ကူးထားျပီးသားပါ။
သူ႔အလုပ္ေတြက မနက္မိုးလင္းအားၾကီးေလာက္မွ ျပီးသြားတဲ့အတြက္ ခဏတေမွးေမွးမယ့္အေၾကာင္းေျပာျပီး ေမွးစက္သြားေလရဲ့။
သူအရမ္းပင္ပန္းေနတာကို ခံစားေပးမိတာမို႔ စိတ္လြတ္လက္လြတ္အိပ္ေနတဲ့သူ႔ကို တစ္ခ်က္ေငးၾကည့္ေနယင္း ကၽြန္မရဲ့ေမြးေန့အခ်ိန္
ေလးကို တစ္ေယာက္တည္းတိတ္တဆိတ္ျဖတ္သန္းလိုက္တယ္ေလ။
မနက္မိုးလင္းကတည္းက ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုရည္ရြယ္ျပီး ပို့စ္တစ္ခုမွတ္မွတ္ရရေတာ့တင္လိုက္မိပါရဲ့။
ကၽြန္မေမြးေန႔မွာလွဴဒါန္းဖို႔အတြက္ ေမြးေန႔မတိုင္ခင္တစ္ရက္အလိုမွာ ပန္းဝါဝါတစ္စည္း၊ ပန္းသီး၊ ကိတ္မုန႔္ တို႔ကို သူကိုတိုင္ဖန္တီးေပး
ခဲ့တာပါ။
အဲဒီေန႔က ကၽြန္မအတြက္ ေမြးေန႔အလွဴကို ျမတ္စြာဘုရားမွာ အတူယွဥ္တြဲ ကပ္လွဴေနခ်ိန္ေလးမွာ အတိုင္းမသိပီတိျဖစ္မိပါတယ္။
သူအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ တခဏမွာ ကၽြန္မရဲ့ ေမြးေန႔အလွဴကို အခုလိုမွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။



သူႏိုးလာတဲ့အခါ ကၽြန္မတို့ႏွစ္ေယာက္တည္း ပါတီပြဲေလးကို အျပင္ထြက္ေလွ်ာက္လည္ယင္း က်င္းပခဲ့တယ္ေပါ့။ သူကေမြးေန႔
လက္ေဆာင္အျဖစ္ ကၽြန္မအတြက္ နံ့သာေရာင္ဖဲၾကိဳးလည္စည္းေလးပါတဲ့ လက္ေဖာင့္အတြန့္ခ်ည္အကၤ်ီေလးတစ္ထည္၊ ၾကိဳးသိုင္း
သားေရၾကိဳးတြန္႔ရႈ႔ံထားတဲ့ အျဖဴခံအျပာကန့္လန့္စင္းေဘာင္းဘီေလးတစ္ထည္ကို ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္ေလ။
ဟိုဟိုဒီဒီစပ္စုလိုက္တဲ့ကၽြန္မက လက္ညႈိးထိုးလိုက္မိတဲ့ နံသာခံ အမည္းဒီဇိုင္းကြက္ေခါင္းစြပ္အေႏြးအကၤ်ီေလးကို ထပ္ျပီးဝယ္ေပးျပန္
တယ္။
ကၽြန္မအရမ္းၾကည္ႏူးတယ္။ ခ်စ္ရတဲ့ သူ႔ကိုလဲ စာသားလွလွေလးေတြနဲ့ တသီးတသန့္မွတ္တမ္းတင္ခ်င္တယ္။ စာေတြစီေနမိတယ္။
အိုး ............ ဒါေပမယ့္ေခါင္းက အသံုးမက်ေတာ့ဘူး။ သူ႔ရဲ့ခ်စ္ျခင္းအယုအယေအာက္မွာ ျပဝပ္ေနျပီ။ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ။
ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ့ပတ္သက္တဲ့ အာရုံခံစားမႈတစ္ခုသာႏိုးႏိုးၾကားၾကားရွိေနတယ္။
အဲဒီေန႔က သာယာေအးခ်မ္းတဲ့ေန႔ေလးေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦးအနာဂါတ္လည္း ေအးခ်မ္းသြားျပီလို႔သတ္မွတ္ယံုၾကည္ထားလိုက္တယ္။
သူဖန္တီးေပးတဲ့ ကၽြန္မေမြးေန႔အတြက္ သူ႔ရဲ့အႏုပညာလက္ေဆာင္ေလးကို ကၽြန္မခံစားရရွိလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အတိုင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္
ေနမိတာေပါ့။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးပဲ တိတ္တိတ္ကေလးခံစားေနလိုက္တာ ဒီေန႔အထိပါပဲ။
သိုသိပ္ေပ်ာ္ဝင္မိေနတဲ့ကၽြန္မရဲ့ ေႏွာင့္ေႏွးမႈေတြအတြက္ သူ မခ်ိမဆန့္ ခံစားရဖို႔မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး။
သူနဲ့ပတ္သက္တဲ့ စာစုေလးေတြကို ကၽြန္မလက္လြတ္စပယ္မဖန္တီးတတ္ပါဘူး။ ထို့အတူပဲ စ်ာန္မဝင္တဲ့အခါတိုင္းမွာလည္း ေႏွာင့္ေႏွးမႈ
ကိုလ်စ္လ်ဴရႈျပီး ေနတတ္တယ္။ ျပင္းျပတဲ့ရသစကားလံုးေတြပြင့္အန္က်လာတတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔အတြက္ ရသလွလွစာစုေလးေတြ
နဲ့ ဂုဏ္ျပဳေပးခ်င္တဲ့ဆႏၵက ကၽြန္မရင္ထဲ ဗရဗြပါ။

သူသိျပီးနားလည္နိုင္ပါေစ။
သူ ဆိုတာ ကေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ အနာဂါတ္အင္အား မွွီတည္ရာ လက္တြဲေဖာ္ ကၽြန္မကိုခ်စ္တဲ့ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ ေမာင္ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၀ဂဏန္းအတြက္ အရူးအမူးစြဲလန္းတတ္တဲ့ကၽြန္မရဲ့ ကံၾကမၼာပိုင္စိုးသူ အတြက္ ....................
ေမာင္ရဲ့ ေစတနာေမတၱာအားလံုးနဲ့ထပ္တူ ေမာင့္ခ်စ္ျခင္းတရားေအာက္ ကၽြန္မ ပြင့္လင္းစြာေပ်ာ္ဝင္ခြင့္ရခ်င္ပါတယ္ေမာင္။



အခ်စ္ဆိုသည္မွာ

မိုးေသာက္နံနက္ခင္း ေနျခည္ရဲ႔အလင္းေရာင္ကို စတင္ခံစားမိတာနဲ႔ အခ်စ္ ဆုိေသာ သိမ္ေမြ႔တဲ့ေစစားရာေနာက္ အရာအားလံုးေနသားတက် လိုက္ပါေနၾကျမဲပါေလ။
ေလျပည္ေတြယိမ္း မိုးေပါက္ေတြတိမ္းတိုင္း ခံစားခ်က္တိုင္း ႏူးညံ့ေစဖို႔ အလိုအပ္ဆံုးဟာ အခ်စ္ ဆုိတဲ့ ေပ်ာ္ဝင္လြယ္တဲ့
အထင္ကရ နာမ္ဟာ အေရးပါတာ အမွန္ပါပဲ။
ေပါက္ကြဲေစတဲ့ေဒါသ သိမ္ဖ်င္းတဲ့အေတြးေတြနဲ႔အတူ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္က်ရႈံး အမုန္း အေပၚအတံုးအရုံးျပိဳလဲေအာင္လည္း အသည္းကြဲေစဖို႔အေၾကာင္းအရာကံၾကမၼာကို လက္လြတ္စပယ္အကြက္က်က်ဖန္တီးေပးတတ္တာလည္း အခ်စ္
ဆုိတဲ့ မလြန္ဆန္နိုင္ေသာ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ပါပဲ။
ႏူးညံ့တဲ့ဒီအေတြး လက္ေရးနဲ့ပံုေဖာ္နိုင္ဖို႔ ေလာကထဲတြန္းပို႔ခဲ့တာလည္း အခ်စ္ ဆုိတဲ့ အရာ ဒို႔မိဘႏွစ္ပါး နစ္ေျမာမိခဲ့
လို႔ပါပဲ။
အခ်စ္ ဆုိတာ
ႏူးညံ့ျခင္း သိမ္ေမြ႔ျခင္း
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္း ခက္ထန္ျခင္း
ယုတ္မာေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတတ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္ေစျခင္း
အရာအားလံုးေပၚေအာင္ႏုိင္ေစတတ္ျခင္း
ခပ္သိမ္းေသာသူအားလံုးတို႔နဲ့ ကင္းကြာရွက္ရြ႔ံေစတတ္ျခင္း
ျဖဴစင္မႈေတြနဲ့အတူ ေပ်ာ္ဝင္လြယ္ျခင္း
ရက္စက္မႈေတြနဲ့အတူ ၾကမ္းတမ္းမာေက်ာတတ္ျခင္း
သက္ျငိမ္အရုပ္တစ္ခုပမာ ရွင္လ်က္နဲ့ေသေစတတ္ျခင္း
ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚခံစားတတ္မႈကို ေျပာင္းလဲေစတတ္ျခင္း
စတဲ့ အံ့ၾသနဘန္း ဖန္တီးတတ္မႈမ်ားစြာနဲ့ ကမၻာေလာကၾကီးရွင္သန္ဖို႔ရာ တည္ရွိေနတာပါ။
ခံစားမိတဲ့ အေျခအေနေတြ မတူတတ္တာေၾကာင့္ အခ်စ္နဲ့ပတ္သက္တဲ့ ခံစားရခ်က္ေတြအားလံုးဟာ လူအေယာက္တိုင္းအတြက္
သံစဥ္ညီတဲ့ ဟန္ခ်က္ညီေတးသြားလွလွေလးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ။
ဒါေပမယ့္ ဂီတေတးသြား အမ်ိဳးအစားေပါင္းမ်ားစြာလိုေတာ့ သူ႔အုပ္စုနဲ့သူ ခံစားရပ္တည္ေနၾကတာမို႔ ဒီကမၻာၾကီး အခုခ်ိန္ထိ
ကဗ်ာလွလွေလးတစ္ပုဒ္ပမာ ေရာင္စံုပန္းခ်ီကားလွလွေလးတစ္ခ်ပ္ပမာ ရွင္သန္ခစားေနဆဲျဖစ္ေနတာေပါ့။
ကၽြန္မယံုၾကည္မိတဲ့ အခ်စ္ ဆုိတာ
နာမ္ပုဒ္ရဲ့အေရွ့ လွလွပပေလး ဂုဏ္ေဖာ္ေပးတတ္တဲ့ ပါဝါျပင္းျပင္း နာမဝိေသသန တစ္ခုရယ္လို႔ပါ။
ခ်စ္သူ၊ ခ်စ္ေမေမ၊ ခ်စ္မိဘ၊ ခ်စ္ညီမ ၊ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္သူ႔ရင္ခြင္၊ ခ်စ္ကမၻာေျမ .........................................အိုး
လွလိုက္တဲ့နာမ္ေတြ အျဖစ္ လူတိုင္းလူတိုင္းရင္ထဲမွာ အစဥ္သံုးစြဲတသေနၾကရတာ အမွန္ပဲမဟုတ္လား။
နာမ္ပုဒ္ရဲ့ေနာက္ကလိုက္ျပီး ယင္းနာမ္ပုဒ္ကို ၾကည္ႏူးဖြယ္ျဖစ္ေစတတ္တဲ့အခါလည္း
ကၽြန္မခ်စ္ေသာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်စ္၊ စြန္႔လႊတ္ခ်စ္၊ ခြင့္လႊတ္သည္းခံအနစ္နာခံခ်စ္၊ သနားခ်စ္၊ ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္၊ ရုိးသားစြာခ်စ္...........စံုလို႔စံုလို့
အဲဒီ ပုဒ္အစုေတြကို လူတိုင္းလူတိုင္းက ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ၾက သံုးစြဲၾကနဲ့ပဲ ေလ။
ညီမွ်တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြစုစည္းလိုက္နိုင္တဲ့အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္း သိမ္ေမြ႔စြာေပ်ာ္ဝင္မိတတ္ၾကတဲ့အရာဟာ အခ်စ္ဆိုတာပါပဲ။

ကၽြန္မ ခံစားနားလည္တဲ့အခ်စ္ဆိုတာကို ခံစားေပးၾကပါအံုး။
မျဖစ္မေနေရးဖို႔ အေျမွာက္အပင့္ေလးနဲ့ tag လိုက္တဲ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ေဖသိန္းလည္းေက်နပ္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ကၽြန္မကေနေတာင္းဆိုမႈအေနနဲ့ ျပန္တက္ဒ္လိုက္မိတဲ့သူက ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရသေတြေပးတတ္တဲ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း အိမ္ ကို အခ်စ္ဆိုတာ ေခါင္းစဥ္ေလးကို ခံစားဖန္တီးေပးပါလို႔ ဒီပို့စ္ေပၚကေန tag
လိုက္တာပါ။ အိမ္က ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္ခံမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါတယ္။




Wednesday, October 15, 2008

သီတင္းကၽြတ္ည

ေဟ့..................
ဒီည ငါအတိတ္ အနာဂါတ္ အားလံုး
ေရြ႔လ်ားေနတဲ့ လျပည့္ညေအာက္
ေငြေရာင္လႊမ္းသြား။
ေဟ့........
ဒီကာလ ငါ အခ်စ္ အမုန္း အားလံုး
ထိန္ညီးေနတဲ့ မီးပံုးလွေအာက္
ေရႊေရာင္လႊမ္းသြား။
ေဟ့........
ဒီမွ် ငါ့ရင္ထဲက အရာအားလံုး
လတ္ဆတ္ေနတဲ့ မီးရွဴးပန္းေအာက္
တေျဖာက္ေျဖာက္ ေၾကြသြား။
အင္အားမ်ားအားလံုး
ေရွ့ဆက္မယ့္ခရီးအတြက္
အသင့္ေပါ့။

.

Sunday, October 12, 2008

သီတင္းကၽြတ္တမ္းခ်င္း

မိုးေလကင္းလြတ္တဲ့အခုလို ေဆာင္းအဝင္ကာလေလးမွာ
ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ကၽြန္မက ေဆာင္းရာသီကို အလြန္ႏွစ္သက္ပါတယ္။
ဇာတိေျမျဖစ္တဲ့ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ မွာ ေဆာင္းရာသီ ဒီသီတင္းကၽြတ္ကာလကစျပီး ပြဲေတာ္ေတြလာေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ငယ္ငယ္က ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ ေပၚလည္ပတ္ရတဲ့အရသာကို အရမ္းသတိရမိေနတယ္ေလ။
တန္ေဆာင္တိုင္မီးထြန္းပြဲေတာ္ မွာ တခမ္းတနားက်င္းပတတ္တဲ့ ေဒသစရုိက္ကိုလဲ တသသပါပဲ။
ၾကီးျပင္းလာရာ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႔မွာလဲ သီတင္းကၽြတ္ကစ တေပါင္းတန္ခူးတိုင္ေအာင္ ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပြဲ နဲ့အတူ
ဇာတ္သဘင္ပြဲမ်ား ရပ္ကြက္အလိုက္ လမ္းအလိုက္ ႏွစ္တိုင္းက်င္းပတတ္ၾကတာကိုလဲ သတိတရပါ။
မီးပံုးေလးေတြ အိမ္တိုင္းလိုလိုထြန္းညွိတတ္တာေတြ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ အလွထြန္းတတ္တာေတြကို
အႏုပညာဆန္ဆန္ ဖန္တီးတတ္တာကလဲ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာ့ဓေလ့တစ္ခုပါပဲ။
အႏုပညာကို ေနရာတိုင္းမွာ ေရာယွက္ဖန္တီးခံစားတတ္ၾကတဲ့လူမ်ိဳးအျဖစ္ ကၽြန္မကေတာ့ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
အလွဴအတန္းေတြနဲ့အတူ အိမ္လာတဲ့ဧည့္သည္ေတြကို မုန့္ပဲသြားေရစာမ်ားနဲ့ဧည့္ခံတတ္တဲ့အစဥ္အလာကလဲ
အေတာ္ၾကည္ႏူးစရာပါ။
အခုလို မိခင္ဓေလ႔နဲ႔ေဝးရာ အရပ္ေဒသမွာ ရပ္တည္ေနရတဲ့အခါ သီတင္းကၽြတ္ကာလေလးေရာက္လာတဲ့
ခုလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဆိုင္းသံဗံုသံတညံညံနဲ့ ပြဲေစ်းတန္းရဲ့ ဆီေၾကာ္ေညွာ္န႔ံတသင္းသင္းကိုလဲ ကိုယ့္ႏွာဝမွာ
စိတ္ကူးနဲ့သာရွဴရႈိက္မိေနပါေတာ့တယ္။
အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ မိသားစုအလိုက္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ျပီး ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳး ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ၾကတဲ့ ေတာင္ၾကီး
တန္ေဆာင္တိုင္မီးပံုးပ်ံပြဲ ကထိန္ပြဲ နဲ့ ေမာ္လျမိဳင္ဆြမ္းၾကီးေလာင္းပြဲေတြ ကိုျပန္ေျပာင္းျမင္မက္ေနမိတာေပ့ါ။

သတိတရ တမ္းတစြာျဖင့္



Friday, October 10, 2008

မဂၤလာေမြးေန႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္


မဂၤလာပါရွင္။

ဒီေန႔ ၁၀ ရက္ ၁၀ လ ၁၀နာရီခြဲ မွာ က်ေရာက္တဲ့ ကၽြန္မရဲ့ ေမြးေန႔ခ်ိန္ခါသမယမွာ ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွစ္ပါးနဲ့တကြ ကၽြန္မကိုခ်စ္ခင္ေသာ
သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ေမာင္ႏွမအားလံုးကို ရႊင္လန္းက်န္းမာၾကပါေစလို႔ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္မကို နီနီဝင္းအျဖစ္ ကေန႔ထက္တိုင္ ရွင္သန္ခြင့္ေပးထားတဲ့ ယမမင္းႏွင့္တကြ ေမြးသမိခင္ေမၾကီးနဲ႔ေကၽြးသဖခင္ေဖၾကီး ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း။

ကဗ်ာေတြစာေတြခ်စ္တဲ့ ပံုဆြဲတာဝါသနာပါတဲ့ ေတးဂီတေတြနားစဥ္ရတာရူးသြပ္တဲ့ ကၽြန္မရဲ့ စိတ္ေစစားရာေနာက္ ဖန္တီးျဖစ္လိုက္တဲ့
ဒီဘေလာ့ဂ္ကေလးကို ေမြးဖြားခ်ိန္မွာ နည္းပညာအကူအညီအၾကံဥာဏ္မ်ား ခ်ီးျမွင့္ေပးၾကတဲ့ ကိုေမာင္လွ၊ ကိုေစတန္ေဂါ့၊ ကိုညီလင္းဆက္၊ ကိုပီေက (Myanmarbloggers.org)၊ ကိုေဇာ္မင္းတင္(mmeyes.net)၊ ကိုေဖသိန္း(Pethein.blogspot.com)၊ ေမာ္လျမိဳင္သားေတြေနတဲ့အိမ္ မွ ကိုေနမ်ိဳး၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မ်ိဳး တို႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းမွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။

ကၽြန္မဖန္တီးထားတဲ့ စာေတြကဗ်ာေတြကို အစဥ္တစိုက္အားေပးၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ကိုပီေက၊ ကိုဝင္းေဇာ္၊ ကိုေဖသိန္း၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မ်ိဳး၊ ကိုအိမ္၊ မစိမ္းလဲ့(Greengirllailai.blogspot.com) နဲ့ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို လဲ ဆက္လက္အားေပးၾကပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ေနာ္။

ကၽြန္မအတြက္ ေမြးေန႔ဆုမြန္ေကာင္းကို ပထမဆံုးေတာင္းေပးတဲ့ ခ်စ္ငယ္ခ်င္း အစံေလး၊ ေဘဘီျဖိဳး၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္မ်ိဳး တို႔ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ ဝမ္းသာမိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားပါရေစ။

ကၽြန္မရွင္သန္ခြင့္ရရာ ကာလပတ္လံုး ခံစားရသမွ်ေတြကို စာစီကဗ်ာသီကာ ဖန္တီးတင္ဆက္ျဖစ္မယ့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး လည္ပတ္ေစာင့္ၾကည့္ခံစားေပးၾကပါလို့လဲ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေတာင္းဆိုလိုက္မယ္ေနာ္။

ဒီဘေလာ့ဂ္မွာတင္ထားသမွ် စာေတြ ကဗ်ာေတြ အားလံုးဟာ ကၽြန္မရဲ့မူပိုင္ရင္တြင္းျဖစ္ဖန္တီးမႈမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကား
လိုပါတယ္။








mmblogniniwinn

Thursday, October 09, 2008

ေတးသြဲ႔တဲ့့ လကၤာ

ခင္တန္းငယ္ျပိဳ
ျဖိဳသူကို ေတာ္ဝင္သင္းသတဲ့ကြယ္
ေလးညိႈ႔တဲ့ ကိုယ္...........။

သူရင္ကို တစ္ၾကိဳမွန္းမယ္တကယ္
အဘယ္ဆီေမွ်ာ္ မွင္တက္ေမာမိမယ္
ေျပာမိေတာ့ ဒီအပ်ိဳ...........။

အၾကင္သူ သင္ယူေတာင္းတာက
ေကာင္းေကာင္းကို မရႏိုင္ေတာ့တာမို႔
ဘာဘာညာ သူတကယ္မေရာပါဘူး
ေဝးရက္တဲ့ အေတြး............။

ဖဲြ႔တဲ့ဒီအေတြးေလးကိုကြယ္
သြဲ႔သြ႔ဲ ေတးအျဖစ္ကယ္နဲ႔
လကၤာသီ ၾကဴဟစ္ေၾကြးမယ္တဲ့
ဘုန္းရစ္ေပါ့ ေဘး................။



အေတြး


ဟိုးအေဝးတိမ္သားျပင္မွာ
မႈန္ညက္ညက္ႏွင္းထုအနမ္းေတြ
ငါျမင္စဥ္ ဒီခဏမွာေတာ့
မင္းအမုန္းမ်က္မာန္ရွမိတာကို
ေတြးလ်က္အပီျပင္ေဆြးေနတာေပါ့.........။

နံေဘးနား မင္းမရွိရင္ေတာ့
ေၾကြကာက်န္မွာ ငါ့အေတြးအေဆြးေရယာဥ္ေၾကာဟာ
ပိုးစိုးပက္စက္ လြမ္းေနအံုးမွာမို႔
အေျပးထြက္မသြားနဲ႔ ခင္ပ်ိဳ............။

နဒီငယ္ေသာင္ကမ္းေဘးမွာ
မင္းနဲ႔ငါအတူေလွ်ာက္လွမ္း လမ္းအျဖစ္လဲ ထြင္ခဲ့ဖူးတယ္။

အင္း.............
အစဥ္ေတြးမိ ဒီအေဆြးကို
လကေနႏွစ္ခ်ီသြားျပီကြဲ႔
ဆယ္စုေတာင္ ႏွစ္ခါတိုင္ျပီမို႔
ဒီတစ္ျပန္ ကိုယ္တေက်ာ့ေပးပါလို႔
မလြမ္းတဲ့အေတြး ခပ္ေအးေအးကို
ရေအာင္ၾကိဳးပမ္း မင္းအနမ္းလဲငါယူအံုးမယ္............။

ခပ္ရွရွဒီအေတြးကို
အေဆြးအျဖစ္ေတာ့ အေျပာင္းမခံနိုင္ဘူး
မင္းမဟုတ္ငါသာ ေသဖို႔
ေၾကြစင္အေတြးသာ ရင္ေလးေလးနဲ႔ ဖန္မယ္တကယ္............။
 
ပုပ္အဲ့အဲ့ ေလွာင္ခ်ိဳင့္အေတြးကို
ရင္မွာကန္ တစ္ခါျပန္မထားေတာ့ျပီလို႔
ေၾကြးေၾကာ္မွာ ဒီကဗ်ာနဲ႔ပါ
မေဆြးေတာ့မယ္႔ ႏိုင္အနမ္းကို
လက္ကမ္းလို႔ လွမ္း.................။







--

ကႏၱာရ အိုေအဆစ္

ျဖဴးတစ္ေကာင္လို ဆူးေတာင္လဲမပါဘူး
သိုးေကာင္လို ျဖဴစင္မႈလဲမရွိဘူး
ဆင္လိုလဲ ခြန္အားကမၾကီးဘူး....။

ဒါေပမယ့္
က်ားတစ္ေကာင္လို ရက္စက္တတ္တယ္
ျခေသၤ့လို ဗိုလ္မထားတတ္ဘူး
ေျမြေပြးလိုေတ့ာအဆိပ္ျပင္းတယ္......။

အျမဲတမ္းမေတာ့
ယုန္တစ္ေကာင္လို နားရြက္တစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႔
လိပ္လိုလဲ ေႏွးေကြးေနမယ္
ေရေျမြလို ေအးတိေအးစက္ပါပဲ........။

ဆႏၵတစ္စံုတစ္ရာနဲ့အတူ
ေဒါင္းတြန္သံၾကားတိုင္း နာက်ည္းစြာေခါင္းေထာင္တတ္ေပမယ့္
ေခြးေဟာင္တိုင္းေတာ့ ထမၾကည့္တတ္ဘူး ေဟ့..........။




Wednesday, October 08, 2008

ေဆာင္ရာေခၚသူအား

ေလအသြဲ႔ သင္းတပ်႔ံပ်႔ံ  ၾကဴ
ရင္ခြင္အလွည့္ ေႏြးမိတဲ့ အပူ
ဒီအပူ တၾကဴၾကဴသင္းတာမို႔
ဟိုတစ္ခ်ိန္ခ်စ္ပံုဆန္းရယ္နဲ႔
ပ်ိဳ မထိုင္ မႈိင္ကာမေငးေစဖို႔
ခင္တန္းငယ္ျပိဳ စမ္းေရကသည္း............။

အခါမတိုင္ ယိုင္ကာေငးမိေတာ့
ကိုယ္မပိုင္ ဆိုင္တာေလးေလာက္နဲ႔
ေျပာမိေတာ့ သူ႔အပူ.................။

ပ်ိဳကိုခ်ဴ တိုင္ေအာင္ေပါင္းမယ္တဲ့
ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ခင္မင္ေလးေလာက္ရဲ့
ဘယ္မလဲ ေဆာင္မိတဲ့ဒီလူ
ေပးမယ္လို႔ေမွ်ာ္မိသူမယ္ မရတဲ့ဒီအယူ................။

ေငးမိကာ အစဥ္ေတြးတယ္ကြယ့္
မွန္းဆဆ ေရာ္ရမ္းေနတာမို႔
တႏြယ္ငင္ တံစဥ္မပါေလေအာင္
ေအာင့္သက္သက္နမ္း...................................။

နီနီဝင္း
(ေအာက္တိုဘာ ၈ရက္၊ ၂၀၀၈ )






Thursday, October 02, 2008

စာ


မြန္းက်ပ္ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ အခန္းက်ဥ္းထဲ
ေကြးေကြးေလးတုပ္ေနတဲ့ ဒီပုဆစ္
တဆစ္ဆစ္ကိုက္ခဲေနတာမို႔
ေမွ်ာ္ၾကည့္မိ အျပင္ဘက္ဆီကို
ထြင္းထားတဲ့ ျပတင္းေလးထဲ
ေငးမိတဲ့ ငါ့အျဖစ္
မဆီေလးရယ္မွ တယ္မဆိုင္တဲ့
ယိုင္တိုင္တုိင္ ဟိုအေတြးကို
အမွတ္မဲ့ ပုတ္ထုတ္မိစဥ္မေတာ့
ေသာင္မဲ့ကမ္း ပရမ္းပတာအခန္းမွာ
ေသာ့မရွိ ေပးသူနတၳိသာမို႔
နယ္လြန္ဒီစိတ္ကုိ
သိမ္းလိုက္ေပါ့ စာအျဖစ္နဲ႔
အေစာင္ေစာင္ထပ္ကာထားမိရဲ့
အေတြးမ်ားနဲ႔ လန္း....................။
...

Thursday, September 25, 2008

ခယ ခံစား ႏွလံုးသား ခ်စ္သူ

ေရာင္ျခည္ႏုႏုေလးက ကၽြန္မမ်က္ႏွာေပၚျဖာက်ေနတယ္။ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနေရာင္ျခည္မဟုတ္ဘူး။ နီယြန္မီးေခ်ာင္းရဲ့ ေဖ်ာ့ေတာ့တဲ့အလင္းေလးျဖစ္ေနတယ္။လူးလြန္႔မိျပန္တဲ့အခါ ကၽြန္မ ယာဘက္ပါးျပင္နံေဘးမွာ တိုးညွင္းလြန္းတဲ့ ရွဴရႈိက္သံေလညွင္းေလးတစ္ခုကလဲ ကလူက်ီစယ္ေနျပန္တယ္။ အိုး........... စူးရွရွခံစားမိျပန္ေတာ့ မ်က္ခြံေလးလွန္ျပီးေမာ္အၾကည့္မွာ တိုးတိတ္ညွင္သာတဲ့အနမ္းတစ္ခုနဲ႔ ကၽြန္မကိုေလးနက္တဲ့အခ်စ္ေတြခံစားေစခ်င္တဲ့ တယုတယ ယုယမႈေလးကို ဖန္တီးေပးေနသူ ကၽြန္မဘဝရဲ့ခ်စ္သူ ကို လႊမ္းမိုးဖမ္းစားထားတဲ့အျပံဳးေလးတစ္ပြင့္နဲ႔အတူ ခယေနတာျမင္ရေတာ့ ဘဝင္ေခြ႔မိျပန္တယ္။
စိတ္ကူးယဥ္ကဗ်ာဆန္မႈေတြကို လက္ေတြ႔ဘဝထဲေဆာင္ၾကဥ္းလာတဲ့ ကၽြန္မဘဝရဲ့ခ်စ္သူ ဟာ ကၽြန္မကို ႏူးညံ့တဲ့ပန္းေလးတစ္ပြင့္အလား ေစာင့္ေရွာက္ေနတတ္တာကလဲ ၾကည္ႏူးမိစရာအေကာင္းဆံုးထဲက တစ္ခုပါ။ေႏြးေထြးတဲ့အၾကင္နာေတြကို မိန္းမသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ကၽြန္မဟာ ခ်စ္ရသူဆီက ထာဝစဥ္ ရေနခ်င္တာလဲ မဆန္းတဲ့သဘာဝတရားပဲမဟုတ္လား။ ခ်စ္သူရဲ့ ေမးေစ့ခြ်န္ခၽြန္ေလးေပၚက ရွတတခံစားခ်က္ကို ကၽြန္မႏွစ္သက္စြာခံစားရင္း ဟိုးအတိတ္မေဝးလြန္းတဲ့ ကာလတစ္ခုကို ျပန္ျပီးသတိတရရွိေနမိတယ္။လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ကၽြန္မဘဝရဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းတစ္ခုမွာ စတင္ဝင္ေရာက္လာတဲ့ သူ႔ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ရင္းႏွီးတြယ္တာခဲ့တယ္။ အျပန္အလွန္စာနာနားလည္ေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ ကဗ်ာဆန္ဆန္အျမဲခံစားတတ္သူ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ သူ႔အတြက္ေနရာက အျပည့္ပါပဲ။အခ်ိန္မွန္ဆံုဆည္းခြင့္ကိုလဲ ကၽြန္မေတာင့္တမိတဲ့အတိုင္း သူကလဲ ေမွ်ာ္လင့္ဖန္တီးေပးခဲ့ျပန္တယ္။ တိုးတိတ္ညွင္သာတဲ့ ႏွလံုးသားခံစားခ်က္မ်ားစြာကို အီလက္ထေရာနစ္ျမည္သံေလးၾကားတဲ့အခါတိုင္း ရင္ခုန္ခံစားခဲ့ၾကတာကလဲ မွတ္မွတ္ရရပါပဲ။ အမ်ားသူငါ ၾသခ်ေလာက္ေအာင္ကို သူနဲ႔ကၽြန္မ မိုးမျမင္ေလမျမင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတာ ဆံုဆည္းခ်ိန္တိုင္းမွာေပါ့။ သူ႔အသံကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ခဏ ကၽြန္မရင္ထဲခံစားခ်က္အားလံုးတည္ျငိမ္ေလးနက္လာခဲ့တယ္။ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မတင္မက်ခံစားခ်က္ေတြကိုလဲ ရင္ဖြင့္ခ်င္မိတယ္။ သူ႔ဆီက ေလးနက္တဲ့ တံု႔ျပန္မႈေတြကို ေျဖရွင္းခ်က္အျဖစ္ လက္ခံျပီး ကၽြန္မရင္ထဲ စနစ္တက်သိုသိမ္းထားခ်င္တယ္။ ဒီဆႏၵေတြအားလံုးကို သူနဲ့ဆံုတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ဖန္တီးပံုေဖာ္ရယူခဲ့မိတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ သူ စိတ္ပ်က္သြားေလမလားရယ္လို႔ ကၽြန္မ လံုးဝမေတြးထင္မိတာကလဲ ဆန္းတဲ့ တစ္ခ်က္ေပါ့။ သူ႔ကိုယံုၾကည္ေနမိတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္၊ ကၽြန္မရဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကိုဖြဲ႔သီေပးရာ ႏွလံုးသားနယ္ေျမအျဖစ္၊ ကၽြန္မရဲ့ ဘဝပိုင္ရွင္အျဖစ္နဲ႔ေပါ့။တုန္လႈပ္မႈကင္းကင္းနဲ႔ သူ႔ကို ကၽြန္မလက္ခံေနမိခဲ့တယ္။ ေစစားရာ လမ္းေၾကာင္းေလးတစ္ခုေပၚမွာ ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ သံသယကင္းကင္းနဲ႔ ျဖဴစင္စြာ ခံစားေပ်ာ္ဝင္လာခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ မထင္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိဳးေကြ႔ေလးတစ္ခုကို သူက ရွာေဖြေလွ်ာက္လွမ္းသြားခဲ့တာ ကၽြန္မ မသိလိုက္ဘူး။ သူကလဲ ခ်ိဳးေကြ႔သြားခ်ိန္အထိ ကၽြန္မကို သံသယကင္းကင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြအေပၚေပ်ာ္ဝင္ေနေအာင္ စြမ္းေဆာင္သြားခဲ့ေသးတယ္။ ကၽြန္မ လိုက္မမီလိုက္ဘူးေပါ့။ ဟုတ္တယ္ ကၽြန္မ လံုးဝလိုက္မမီလိုက္တဲ့ သူေလွ်ာက္သြားတဲ့ အခ်ိဳးေကြ႔ေလးကို သူက ေၾကညာမွ သိခြင့္ရခဲ့သူပါေလ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ဘာျဖစ္ျဖစ္သစၥာမပ်က္ခဲ့တာက ဆံုဆည္းဖို႔ရာ လမ္းစကို မေပ်ာက္ပ်က္ေစခဲ့တာေပါ့။ သူကေတာ့ သစၥာတရားကို တြင္တြင္ကိုင္စြဲျပီး ကၽြန္မေရွ႔ ခယေနဆဲပဲ။ ကၽြန္မကေတာ့ လံုးဝေမွ်ာ္လင့္မထားေပမယ့္ တုန္လႈပ္မႈကင္းကင္းနဲ့ သူ႔ရဲ့သစၥာကို လက္ေတြ႔ပိုင္ဆိုင္ဆံုဆည္းနိုင္ဖို႔အေရး ေတြးေတာခဲ့ရေတာ့တာေပါ့။ သူကလဲ ကၽြန္မကို သံသယကင္းကင္းနဲ့ ယံုၾကည္ေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မႏွလံုးသားနဲ့ထပ္တူ ခံစားနားလည္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမသားသဘာဝ ခ်စ္သူရဲ့ယုယမႈေတြကို အခ်ိန္တိုင္းမွာ ခံစားခ်င္ခဲ့၊ ခ်စ္သူရဲ့ နွလံုးသားကလာတဲ့ သံစဥ္လွလွေတြကို အခ်ိန္တိုင္း ေပ်ာ္ဝင္ေနခ်င္ခဲ့ တာေပါ့။ မရႏိုင္ေသးတဲ့ ကာလအပိုင္းအျခားတစ္ခုကို သူက ဖန္တီးထားခဲ့ေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ခြန္အားေတြကို ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ သူ႔အေပၚယံုၾကည္တဲ့စိတ္၊ သူ႔ရဲ့သစၥာကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ခ်စ္စကားလံုးေတြနဲ႔ ဖြဲ႔သီေပးတဲ့ ရံဖန္ရံခါ သဝဏ္လႊာေတြကိုသာ ကၽြန္မအခ်စ္ခြန္အားေတြအျဖစ္ အားအင္ရယူခဲ့ရတာပါေလ။ အဲဒီအခ်ိန္ပိုင္းေတြမွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း သူ႔အတြက္ဆိုတဲ့ သစၥာနဲ့သာ အရာရာကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာပါ။ ျဖဴစင္မႈအျပည့္နဲ႔ ပံုေဖာ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကၽြန္မတို႔ခ်စ္ျခင္းကို ကၽြန္မလံုးဝမစြန္႔လႊတ္နုိင္ဘူး ဆိုတာ ေသခ်ာေစတဲ့ တြန္းအား၊ ဖိအား ေတြကို သစၥာတရားနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာေပါ့။ ကၽြန္မရင္ဆိုင္ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကၽြန္မေဘးမွာ သူမရွိခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္မႏွလံုးသားနဲ႔ထပ္တူ သူလဲ ခံစားေပးေနခဲ့တယ္။ သူကိုယ္တိုင္လဲ ကၽြန္မစိတ္ခ်မ္းေျမ႔ေစေၾကာင္း ေဘးနားမဟုတ္တဲ့ အေဝးတေနရာကေနေတာ့ စြမ္းေဆာင္ေျဖရွင္းေပးေနတာေပါ့။ ကၽြန္မအတြက္ စိုးရိမ္မႈအျပည့္နဲ႔ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ခံစားခ်က္ေတြအားလံုးကို အပိုင္စားေပးခဲ့တာပါ။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြရွိရွိ၊ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြၾကံဳၾကံဳ၊ ဘာအတိုက္အခံေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႔ေတြ႔ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ သူရဲ့သစၥာက ခ်စ္ျခင္းတရားကိုခိုင္ျမဲ ေနေစခဲ့တယ္။ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကၽြန္မေတြးမိတာက သူ႔ရဲ့စကားလံုးေတြ၊ အႏွစ္သာရအျပည့္နဲ့ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ သူ႔ရဲ့ ကၽြန္မအတြက္အခ်စ္ေပၚမွာ ေပါက္ကြဲမႈေတြ၊ ကၽြန္မကို အဆံုးမရွိအစြန္းေရာက္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ကၽြန္မဦးေႏွာက္ထဲမွာ ျမင္ေယာင္ေနတာက သူ႔ရဲ့ တည္ၾကည္တဲ့အၾကည့္ရဲ့ေနာက္ကြယ္ က ခ်စ္ျခင္းတရားေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်မ္းေနတဲ့ ခိုင္မာတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံု၊ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတဲ့အရာေလးကို ခ်ိဳျမိန္စြာပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့ဆႏၵနဲ့အတူ ရင္းႏွီးစြာဖြင့္ဟ ခ်င္တဲ့ ႏူးညံ့တဲ့အျပံဳး၊ ပြင့္အန္မက်တက် ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႔အမူအရာမ်ားစြာနဲ႔ ကၽြန္မအတြက္အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ပံုေဖာ္ေပးေနတဲ့ သူ႔ရဲ့ ပံုရိပ္မ်ား။ ကဗ်ာမဆန္လြန္းတဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မအားမလိုအားမရေျပာမိတဲ့အခါတိုင္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာတတ္တဲ့သူ႔ရဲ့ တည္တံ့တဲ့ဟန္ပန္အျပည့္ရွိတဲ့ ရယ္သံ၊ ကၽြန္မစိတ္ျငိဳျငင္တဲ့စကားမ်ားၾကားတဲ့အခါတိုင္း အစြန္းေရာက္ေနတဲ့သူ႔ရဲ့အတၱနဲ႔ ပူေလာင္ျပင္းျပစိုးရိမ္စြာ ေျဖရွင္းေပးတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ႔ တုန္ရီတည္ၾကည္တဲ့ မာန္အျပည့္ပါတဲ့ စကားသံ၊ ကေလးတစ္ေယာက္လိုအခ်ိန္ျပည့္ဆိုးသြမ္းေနတတ္တဲ့ ကၽြန္မကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ခ်စ္တတ္တဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မလံုးဝ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ခဲ့တာ။ အခိ်န္အပိုင္းအျခားေလးတစ္ခုကိုေက်ာ္လြန္ျပီးတဲ့ေနာက္ ကၽြန္မဟာ ကၽြန္မခ်စ္ရတဲ့ ကၽြန္မကိုခ်စ္တဲ့သူဆီ ခ်စ္ျခင္းသစၥာတရားမ်ားကိုခြန္အားအျဖစ္ ရယူျပီး ဆံုဆည္းဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကမၻာေလာကၾကီးရဲ့ တစ္ေနရာမွာ သူ႔ရဲ့ရင္ခြင္ထဲ ထာဝရအတြက္ ကနဦးအစ အျဖစ္ ေရာက္ရွိပိုင္ဆိုင္ ေနရာယူခဲ့ရျပီေပါ့။ အဲဒီေန႔က မိုးလဲမရြာဘူး၊ ေနလဲမသာဘူး၊ ေလလဲမလာဘူး၊ တည္ျငိမ္ေနတဲ့ရာသီဥတုက သူကၽြန္မကိုခ်စ္တဲ့သစၥာတရားကို ကိုယ္စားျပဳေနတဲ့အလား၊ ေျဖာင့္ျဖဴးလြန္းလွတဲ့ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခရီးလမ္းကေလးကလဲ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦးရဲ့ အခ်စ္ကံၾကမၼာကို ကိုယ္စားျပဳေပးေနသလို၊ ......................။ အို.......... ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ ကၽြန္မျဖစ္တည္ခ်င္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ ေမာင့္ရဲ့ရင္ခြင္မွာ အခုေတာ့ေမွးစက္ေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ရခဲ့ျပီေလ။ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာထက္ တည္ျငိမ္တဲ့ အခ်စ္ေတြကိုေဘးနားထားခြင့္ရတဲ့အခါ မိန္းမသားျဖစ္တဲ့ကၽြန္မစိတ္ထဲ လံုျခံဳမႈအျပည့္နဲ့ပါ။ ကံၾကမၼာကို မယံုရဘူးဆိုျပီး ယိုးမယ္ဖြဲ႔စရာ ကၽြန္မတို႔ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ မရွိဘူးဆိုတာကို ကၽြန္မသက္ေသျပနိုင္ျပီ။ ဝမ္းသာဂုဏ္ယူမိတယ္။ ကဗ်ာဆန္ဆန္ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ကဗ်ာမဆန္တဲ့ ဘဝကို လက္တြဲျဖတ္သန္းခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေလာက္ ကဗ်ာဆန္တာမရွိေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ့။ကၽြန္မၾကည္ႏူးစြာအေတြးေလးနဲ႔ထပ္တူ ဘဝင္က်တဲ့အျပံဳးေလးတစ္ပြင့္ကို ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲေခါင္းေဝွ႔ျပီး ဖန္တီးလိုက္မိတယ္။ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြကလဲ ေမာင္ရင္အုပ္ကို ပြတ္ကာသီကာ ကစားေနမိေသးတယ္။ ေမာင္ကလဲခိုင္မာအားေကာင္းတဲ့ သူ႔လက္ေတြနဲ့ ကၽြန္မကိုေပြ႔ဖက္ထားေသးတယ္။ ရုတ္တရက္ ေမာင္က ကၽြန္မေခါင္းကို ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္ေတာ့ ေမာ့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ၾကည္ႏူးနွစ္သိမ့္တဲ့ ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတဲ့ ေမာင့္ရဲ႔တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံုကို လက္ခံရရွိလိုက္ျပန္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေမာင္က ကၽြန္မ မ်က္နွာျပင္ေလးတစ္ခုလံုးကို သိမ္ေမြ႔တဲ့အနမ္းမ်ားစြာနဲ့ မိတ္ဆက္ေပးျပန္တယ္။ ကၽြန္မအတြက္မနက္ခင္းတိုင္းမွာ ရရွိျမဲျဖစ္တဲ့ေမာင့္ရဲ့ လက္ေဆာင္အနမ္းေလးေတြေပါ့။ ဒါျပီးရင္ ေမာင္က တစ္ခါတစ္ေလ သူ႔ေျဖဖမိုးေပၚ ကၽြန္မေျခဖဝါးေလးကို ေပးတင္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ ကၽြန္မအရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ရတာေပါ့။ မိန္းမသားပီပီ ေမြးရာပါဗီဇ ဆိုးဆိုးေလးေတြပိုင္ဆိုင္တဲ့ ကေလးဆန္တဲ့ ကၽြန္မကို ေမာင္ကခြင့္လႊတ္ခ်စ္တဲ့အတြက္လဲ အရမ္းေက်နပ္ေနရတာေပါ့။ ေမာင့္လက္ဖဝါးေလးကို ကၽြန္မလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ တြန္းထိုးေဆာ့ကစားေနရင္း အနာဂါတ္ဆီကို ေမွ်ာ္ၾကည့္မိတဲ့အခါ ဘာျဖစ္ျဖစ္ရင္ဆိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္ျခင္းသစၥာခြန္အားေတြကို ကၽြန္မေတြ႔လိုက္ရတယ္။အေဝးကိုေမွ်ာ္ေငးမလားမိုးေပၚကိုေငးေမွ်ာ္မလား ေျမျပင္ကိုငံု႔ၾကည့္မလားအရာတိုင္းမွာ ကံၾကမၼာေတြရွိတယ္ဆိုေတာကၽြန္မနဲ႔ ခ်စ္သူအတြက္ ကံၾကမၼာေတြကိုရင္ဆိုင္ဖို႔အျပန္အလွန္ ခယခံစားေစတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ႔အတူခ်စ္ျခင္းတရားကိုသာ ခြန္အားအျဖစ္အသံုးခ်ဖို႔တြဲလက္တစ္စံုကိုဖ်စ္ညွစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသခ်ာတဲ့ခိုင္မာေသာ သေဘာတူညီမႈအျဖစသစၥာတရားကိုရရွိအသံုးခ်ၾကမယ္ရယ္လို႔.................................။ ..

Saturday, September 13, 2008

Love and Past


Dear
Always pass the past away of our Last event...

Near
Even though our mind is find out......

Here
Ever green and shine our fortune together with your kindly actions.............

Saturday, September 06, 2008

လွ်ိဳ့ဝွက္မိတဲ့ခံစားခ်က္မ်ား


ပန္းကေလးေတြေဝဆာေနတယ္။
ရနံ႔ေလးသင္းသင္းနဲ႔သာ ေနခြင့္ေလးေတာ့ရေနမယ္။
ဥယ်ာဥ္ထဲမွာေတာ့ ပန္းေပါင္းစံု ရန႔ံေတြသင္းထံုေနတာပါ။
ေရၾကည္မိုးေပါက္ ျဖန္းပက္ခ်ိန္မွာေတာ့ လွပမႈအေပါင္းသရဖူေဆာင္းကုန္ၾကတာေပါ့။

ဘဝေလးေတြ အမ်ားအျပားနဲ႔ျဖစ္တည္ခြင့္ရေနၾကတဲ့ လူ႔ေလာကထဲက မိန္းမသားေလးေတြရဲ့ သြင္ဟန္ကို
ပန္းေလးေတြနဲ႔ ခိုင္းႏႈိင္းေနၾကတယ္။

ပန္းကေလးေတြရန႔ံကို သင္းထံုေအာင္ ရာသီဥတုနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ပံ့ပိုးေပးရသလို မိန္းမသားေတြရဲ့ ဘဝေလးေတြ ရနံ့
သင္းထံုဖို႔ကို ေတာ့ ရာသီဥတုက တာဝန္မယူေပးႏိုင္ပါဘူး။

ခံစားခြင့္မ်ားစြာထဲက အခ်စ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္အေပၚ ရင္ခုန္ေပ်ာ္ဝင္ခြင့္ရပံုက မိန္းမသားေတြအတြက္ အရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္။
မိန္းမသား တစ္ေယာက္ ဟာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကို ထိေတြ႔ခြင့္စတင္ရရွိခ်ိန္မွာ သူမေတြ႔ရွိလိုက္ရတဲ့ အခ်စ္ပိုင္ရွင္ ရဲ့ တုံ႔ျပန္မႈ ကို ရက္စက္ခါးသီးစြာၾကံဳဆံုလုိက္ရခဲ့ရင္ေတာ့ သူမဘဝေရွ့ဆက္ရာလမ္းမွာ ေတြေဝအလိုမက်မႈမ်ားစြာနဲ႔ ခံယူခ်က္ေတြေျပာင္းလဲသြား
နိုင္ပါတယ္။

ထို႔နည္းတူ မိန္းမသားတစ္ေယာက္အတြက္ သူမခံစားရရွိလိုက္တဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကို ေပးစြမ္းသူရဲ့ ၾကင္နာတန္ဖိုးထားယုယမႈ
မ်ားကို တစိုက္မတ္မတ္ရရွိပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတဲ့ အခါ သူမေရွ့ဆက္ရာဘဝလမ္းမွာ ယံုၾကည္မႈမ်ားနဲ့အတူ အရာခပ္သိမ္းအေပၚသိမ္ေမြ႔
စြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါတယ္။

တခ်ိဳ့ေသာမိန္းကေလးမ်ားစြာမွာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ေငြေၾကးရလိုမႈအားအေပၚမွာသာ စေတးလိုက္ၾကရရွာတဲ့ သူမ်ားျဖစ္တာမို႔
သူမတို႔တေတြ ေရွ့ဆက္ရာဘဝလမ္းမွာ ရမက္ျပင္းျပင္းအင္အားၾကီးရာ အတၱတစ္ခုကိုသာ လက္ခံရရွိခံစားတတ္ၾကပါတယ္။

အေျခအေနမ်ားစြာတို႔ကို ေက်ာ္လြန္လာၾကရတဲ့ မိန္းမသားေတြအားလံုးရဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဖြင့္ဟဝန္ခံျခင္းမရွိတဲ့ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔လွတဲ့
ခ်စ္ျခင္းတရားကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။

တန္ဖိုးထားရာ၊ ၾကင္နာသနားရာ၊ ခံစားခ်က္တူညီမွ်ေဝေပးရာ တစ္စံုတစ္ရာေသာ နယ္ပယ္ေလးတစ္ခုခုကိုေတာ့ မိန္းမသားတိုင္း
ငံ့လင့္ေနၾကပါတယ္။

ဆိုးရြားလြန္းတဲ့ ဘဝေပးအေျခအေနေတြေၾကာင့္ ဘဝကို တန္ဖိုးဘယ္လိုမွသတ္မွတ္ခြင့္မရွိရွာတဲ့ အႏြမ္းပန္းကေလးမ်ားစြာရဲ့ရင္ထဲ
အသည္းထဲမွာလဲ လွပတဲ့အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေမတၱာတရားေလးေတြေတာ့ ခိုေအာင္းေနၾကမွာပါ။

ပန္းကေလးမ်ားနဲ့တူတဲ့ မိန္းမသားေလးေတြရဲ့ ဘဝကို မစာနာႏိုင္ရင္ေတာင္ လက္လြတ္စပယ္နင္းေျခခြင့္ရတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားျပီး ပုခက္လႊဲေသာလက္ကေလးမ်ားကို ေသြးေျခဥေစမယ့္ အျပဳအမူမ်ိဳးကို ရက္စက္ရင့္သီးစြာ
ျပဳမူျခင္းမွ ေရွာင္ေပးၾကပါလို့................။
..

Wednesday, September 03, 2008

သက္ျငိမ္မွတ္တမ္း

အသက္ရွဴသံမ်ားနဲ႔ အတူ
ရင္ခုန္သံနဲ႔ထပ္တူ တိုးတိတ္ညင္သာတဲ့ ခံစားခ်က္ကေလးေတြကို ႏူးညံ့သက္ေရာက္မိတဲ့အခါ
ထာဝရက်ကြဲသြားတဲ့ မာေက်ာေက်ာ အတၱကို ကိုယ္ငံု႔ၾကည့္မိတဲ့အခါ ရင္မွာႏွေျမာတသမိတဲ့ခံစားခ်က္ေလး စိုးစဥ္းမွ်မရွိတာကို
ဝမ္းသာမိတယ္.........။

မထင္မွတ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ လံုးဝေမွ်ာ္မွန္းမထားတဲ့ အရာတခ်ိဳ႔ကို အဲဒီအထဲမွာ ခံစားခ်က္ေတြ သံစဥ္ေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အရူးအမူးတိမ္းညႊတ္မိတဲ့အခါ ထာဝစဥ္သိုဝွက္ထားမိတဲ့ ရွက္ရြံ႔ရင္ခုန္ျခင္းကိုလည္း
ခါးသီးစြာစြန္႔လႊတ္လိုက္တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ခံစားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ကိုယ့္ရင္မွာ ရွက္ျပံဳးမဟုတ္တဲ့
အလွပဆံုးအျပံဳးတစ္ပြင့္ကိုလည္း ဖန္တီးလိုက္ျပီးသား.........။

ဟင္းလင္းျပင္အာကာသၾကီးကို ေမာ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ေႏြးေထြးတဲ့ျငိမ္သက္မႈတစ္ခုက အနားမွာညင္သာတဲ့ယုယမႈတေပြ႔တပိုက္နဲ႕
ယွဥ္လ်က္ရွိေနေသးတာကို မ်က္လံုးမဖြင့္ အသိစိတ္ကင္း ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ လံုးဝသိသာခံစားေနရတဲ့အခါ
ေဝယံထဲမွာ ရြက္လႊင့္ပ်ံသန္းယင္း လံုျခံဳမႈခပ္သိမ္းပိုင္ဆိုင္ေနရတယ္လို႔ ခံစားလိုက္တယ္.........။

ယံုၾကည္နားလည္မႈေတြ အားေပးနိုင္မယ့္စိတ္ေစစားမႈအားလံုး ျဖစ္တည္ေပၚေပါက္လာေစတဲ့ လက္မေရးပန္းခ်ီကားေလးတစ္ခ်ပ္
ကို အတူဆြဲေနတဲ့ ဘဝပိုင္ရွင္ကို အျမဲဆိုးႏြဲ႔ခ်င္ေနတဲ့အခါ ပြင့္လင္းစြာေပါက္ကြဲခြင့္ရေနတာကို ၾကည္ႏူးနွစ္သိမ့္ေပ်ာ္ေမြ႔ေနမိတယ္
ဆိုတာ သိျမင္ထားရတဲ့ေနာက္ ကိုယ္လံုးဝတစ္စံုတစ္ရာကို ယံုၾကည္မိသြားတယ္..........။




..

Saturday, August 30, 2008

အခ်စ္နိဒါန္း နားလည္မႈအလည္ ၾကင္နာမႈနိဂံုး

နံနက္ခင္း ေရာင္ျခည္လင္းစ ေန႔တစ္ရက္ရဲ့ နိဒါန္း

အခ်စ္ကိုလည္းစြဲလန္းခဲ့တယ္

ေလျပည္အေဝွ႔ ကန္ေရျပင္ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ ေန႔တစ္ေန႔ရဲ့ နိဂံုး

နားလည္မႈလည္းရခဲ့တယ္

စိတ္ေစစားရာ ခရီးရွည္မွာ စြန့္လႊတ္စြန့္စား ဆံုစည္းရာအေၾကာင္း အလြမ္းရဲ့ နိဂံုး

ၾကင္နာမႈနဲ့လည္းအဆံုးသတ္ခဲ့တယ္


.

Friday, August 29, 2008

ကိုယ္ေသမယ့္ေန႔မ်ားသိခ်င္ၾကရင္ျဖင့္

အဟား
ေရးသာေရးရတယ္ နည္းနညး္ေတာ့ အမဂၤလာဆန္သလားလို႔ ေနာ္
တမ်ိဳးေတာ့ဆန္းေနသလိုပါပဲ
သူငယ္ခ်င္းျငိမ္းက ပို႔ေပးလို႔ ကိုယ္တိုင္ ဝင္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္
ေသမယ့္ရက္က ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ ၂၀၆၆ ဆိုပဲ
ျပင္ဆင္ထားရအံုးမယ္ အခုလိုအတိအက်သိရေတာ့ေလ
ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာတစ္ခုက ကၽြန္မခ်စ္တဲ့ ေမာင္နဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔ ေသမယ္႔အခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ေလးကြာေနတယ္ရွင့္
အဲဒီအတြက္လည္း နည္းနည္းညွိခ်ိန္ရသြားတာေပါ့ ၾကိဳးစားၾကည့္ရအံုးမယ္ အခ်ိန္တူေအာင္လုပ္လို႔ရမလားလို႔
သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း ကိုယ္ေသမယ့္ရက္မ်ားတြက္ခ်င္ၾကယင္ျဖင့္
ဒီဆုိဒ္ေလးကုိ သြားၾကည့္ပါ
အေပ်ာ္ေပါ့...။။

ဝန္ခံခ်က္- ျငိမ္း ဆိုေသာ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေလးက gtalk ကေနတဆင့္ပို႔လိုက္တဲ့ လင့္ခ္ကေလးျဖစ္ပါတယ္။

...

Thursday, August 28, 2008

Get !!!

Oh..........
How things go my Love?
Oh...........
What is wrong my life?
Oh...........
Where am I?
Oh...........
What I do?
Oh....
My world, my life, my love,....
Not necessary to need for goal.
Now I need only one.
My desire is only in one of the success.
I deserve my life for my lovers.
Till now and forever,whatever I do,wherever I go......

Monday, August 25, 2008

အိပ္မက္အသစ္ စစ္စစ္

အိပ္မက္အသစ္
အခ်စ္ျမစ္မ်ားစီးဆင္း
ႏြမ္းယိျခင္းရာဇ၀င္မ်ား
လြင့္ပါးသြားေပ့ါ
မနက္ျဖန္
ေန႔သစ္
အာရုံအသစ္ကို
လတ္ဆတ္ပ်ိဳျမစ္ျခင္းမ်ားနဲ႔ၾကိဳ
ေနျခည္ႏုေပြ႔ဖက္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပန္းတစ္ခင္းဟာလည္း
ေမႊးသင္းျခင္း အျပည့္နဲ႔ကြယ္
ရင္ဆိုင္မယ္ခြန္အားမ်ား
ယံုၾကည္ထားတဲ့ တို႔ႏွစ္ဦးရဲ့ ၾကင္နာျခင္းမ်ား
ေႏြးေထြးခိုင္မာတဲ့ အနမ္းမ်ားဖူးပြင့္ေ၀လို႔
ရင္တစ္ခ်က္ခုန္တဲ့ အခိုက္တိုင္း
ငါတို႔ဘ၀ရဲ့ မြန္းၾကပ္ေလွာင္ပိတ္မႈေတြက
လြတ္ေျမာက္ခဲ့ျပီလို႔ေလ...........................
"မီးမီးေလးအတြက္"

ေန့သစ္အစ

ခံစားတြယ္တာရင္မွာသံစဥ္
ကမၻာတည္သမ်ွ ၾကင္နာရမွာ
အျပင္ပန္းမက အႏွစ္သာရက်က်
ေျပာျဖစ္တဲ့စကား နမ္းမိတဲ့အနမ္း
တစ္စံုတစ္ရာမကမ်ားစြာ
ေပးဆပ္ခ်င္ေသာ ထာ၀ရခ်စ္သူ
ကိုယ္သာျဖစ္ေနတာမို့
ေႏွာင္းအစဥ္ရင္မွာျမင္ေစဖို႔
ရည္ရြယ္မိတယ္ခ်စ္သူ
ေကာင္းကင္မေျပာင္းေန႔သာေျပာင္းလဲ
ထာ၀ရမစဲ သည္းမဲ့ဒီအခ်စ္မိုး
ကိုယ့္ရင္ကရြာသြန္းျဖိဳးေပးမွာ
ခ်စ္သူျဖစ္ေသာ ေမာင္ အတြက္ပါ
"ေန႔သစ္ကိုစမိတဲ့ ဒီေန႔အတြက္ အမွတ္တရ ေရးဖြဲ႔တဲ့ကဗ်ာ "

Thursday, August 21, 2008

ငါ့ဘ၀ ငါ့ဇ

ေန႔သစ္တစ္ခုေမြးဖြားေနတုန္း ခ်မ္းေနတုန္းပဲ
မိုးေကာင္းကင္ျပင္ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့လဲ မႈိင္းေနတုန္း
ဟိုအေရွ့ဘက္ဆီက ျပာျပာအစိုင္ခဲေလးတစ္ခု တေရြ႔ေရြ႔လာေနတုန္း
အမွတ္တမဲ့ေငးမၾကည့္မိဘူး
လွမ္းေျပာလိုက္တဲ့အသံ သဲ့သဲ့ေတာ့ၾကားလိုက္တယ္
ဒါေပမယ့္ ငါမသိဘူး
ဘာမွနားမရွင္းဘူး ဘာမွလည္းမၾကားေတာ့ဘူး
ငါ့ဆႏၵတစ္စံုတစ္ရာကို ျဖည့္ဆည္းလိုက္မိေတာ့မယ္
ၾကိဳးစားျပီးရုန္းထလိုက္ေတာ့ ဟိုးအေ၀းက ရင္းႏွီးတဲ့ငိုသံသဲ့သဲ့ကို
မၾကားခ်င္မွအဆံုး ဆက္တိုက္ၾကီးခံစားရေတာ့လည္း
ငါမငိုမိဘူး
ငါျပိဳလဲစရာ ခႏၶာကိုယ္က ခ်န္ထားရစ္တဲ့အထဲမွာ ပါသြားျပီ
လာျပီးမွားတယ္လို့မေျပာနဲ့
ငါမသိဘူး
ငါခံစားစရာ ႏွလံုးသားက အစံုလိုက္ရွိတယ္
လာျပီးရူးတယ္လို့မေျပာနဲ့
ငါမထိဘူး
ဘ၀မွာလမ္းေတြအမ်ားၾကီးရွိယင္ေတာင္ ငါကေတာ့ဒီတစ္လမ္းကိုပဲ အဆံုးထိေလွ်ာက္မယ္
ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ဆိုတာ ငါကလြဲလို႔ ငါ့ဘ၀ကသာသိတယ္
ငါ့ဘ၀က ငါနဲ့ထပ္တူက်က် ႏွလံုးသားတစ္စံုျဖစ္တယ္
ငါ့နွလံုးသားရွိရာအရပ္ကို ငါပိုင္ဆိုင္ထားမိမယ္
.

Monday, August 18, 2008

My heart in my mind

ၾကင္နာစကား ဘယ္အတြက္မ်ားမ်ား
တေန့တျခားေတာ့ ပိုေတြးတတ္တယ္
ေသခ်ာမယ့္အခ်စ္ ရင္တြင္းျဖစ္ကို
ဘယ္၀ယ္မသိ ကိုယ္ရွာမိေတာ့
ေလးညႈိ႔ရွင္လား ရင္ခြင္လား

..

Sunday, August 17, 2008

Poem for my Love


  • ေမာင့္ကိုခ်စ္တဲ့မီးေလးအခ်စ္ကို
  • ႏႈိင္းျပမရထာ၀ရမို့
  • ရင္မွာငံု႔ၾကည့္ အခ်စ္ရွိ
  • ၀မ္းသာၾကည္နဴးေမာင့္စိတ္ကူးမွာ
  • ဘာေတြရွိသလဲပံုေဖာ္ေပးမွာ
  • ထာ၀၇ပါ
  • ေမာင့္သာခ်စ္တဲ့မီးေလးပါ


--
ni

Thursday, August 14, 2008

သံုးရာသီသံုး


*သက္မင္းပိုင္
ခင္မင္ခ်င္ပါတယ္လို႔ အခါခါေျပာတိုင္း တိတ္ေနတတ္တဲ့ သူမကို
မယံုႏိုင္ဘူး ထင္မိတဲ့အမွား ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားအျဖစ္ေတြကိုလည္း သူမက အခါခါဖန္တီးေပးတတ္ျပန္ရဲ့
မထင္ရက္တဲ့သူမအတြက္ အတၱတစ္ပိုင္းတစ္စကို ပံုေဖာ္ေပးလိုက္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္ရရွိလာတဲ့အက်ိဳးဆက္တစ္ခ်ိဳ႔ကိုေတာ့
ေဆာက္တည္ရာမရ ခံစားခဲ့ရတယ္...

*ေခတ္စႏၵီ
တဆိတ္ရွိ ကမူးရႈးထိုးလုပ္တတ္လြန္းတဲ့ သူ႔အက်င့္ကို
အခါခါျမင္ရတိုင္း ေရွာင္ခြာခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို စိတ္ပ်က္မိပါတယ္ တိုးတိတ္လြန္းတဲ့ရင္တြင္းသံစဥ္ေတြကိုလည္း
သူက တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ ရွာေဖြခ်င္ပံုလည္းမရခဲ့ပါဘူး စိတ္ကုန္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္မိတဲ့အခါ တန္ျပန္ရရွိလာခဲ့တဲ့
ေၾကကြဲဖြယ္သူ႔လုပ္ရပ္ေတြကိုလည္း ယေန႔တိုင္ တဆစ္ဆစ္နာက်င္ခံစားေနခဲ့ရတယ္

*ေမျခိမ့္မိုး
ဆံုမိတဲ့အၾကည့္တစ္စံုရဲ့ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္မိတဲ့ကိုယ့္အျဖစ္က ေနာက္ဆက္တြဲစာမ်က္ႏွာေပါင္းမ်ားစြာကို
ကဗ်ာဆန္ဆန္ဖန္တီးမိတဲ့အခါ မအံ့ၾသေပမယ့္ ထူးဆန္းစြာရရွိလာခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ့ခ်စ္ျခင္းလက္ေဆာင္ကို ထာ၀ရေခြ်းသိပ္စရာအျဖစ္
ကိုယ္က အျမဲရင္ဝယ္ပိုက္လိုက္တဲ့အခါ သူက ကိုယ့္ေဘးနားမွာ အရိပ္သဖြယ္ျဖစ္တည္ေနခဲ့တယ္

*စုသက္ထရ္
ေစာင့္ၾကည့္ခံစားလာမိတဲ့ သူ႔ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြကို ေပါက္ကြဲလာေလမလားရယ္လို႔ တိတ္တခိုးေမွ်ာ္လင့္ေနမိတဲ့အခါ
မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခံရခက္တဲ့ေမးခြန္းေတြနဲ႔ သူက ထိုးႏွက္ခဲ့တယ္ နာက်င္စြာခံစားရင္းသူ႔ကိုသက္ဆံုးတိုင္ေစာင့္စားေနခဲ့မိတယ္

************************************

"၀ုန္း" ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူ လြင့္စင္လာတဲ့ေရစက္ေရေပါက္ေတြအားလံုး ေမျခိမ့္မိုးတစ္ကိုယ္လံုး ရႊဲရႊဲစိုသြားေလရဲ့
မ်က္ေမွာင္အသာက်ုံဳ႔ျပီး ေဘးဘီကိုေ၀႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတြ႔လိုက္ရတာက ေနထက္ျပင္းတဲ့အပူရွိန္ေတြထုတ္လႊတ္ဖို႔တာ၀န္ယူ
ထားတဲ့ပံုနဲ႔ ျပဴးျပဲျပီးၾကည့္ေနတဲ့မ်က္၀န္းတစ္စံုကိုစျပီးဆံုလိုက္ရတယ္ ေတာက္တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေခါက္လိုက္သံနဲ႔အတူ
တစ္ပါတည္းကပ္ပါလာတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ လက္ေဆာင္က ကိုယ့္ရင္ဘတ္တည့္တည့္ကို အရွိန္နည္းနည္းနဲ႔၀င္လာတယ္ေလ
ရင္ကိုလာထိတဲ့ ခပ္နုနုပုဝါေလးကို တယုတယဖမ္းယူရင္း သူ႔မ်က္၀န္းကိုတည့္တည့္စိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခနဲ႔တဲ့တဲ့အျပံဳးကို
ဟန္ပါပါျပံဳးေနတဲ့သူ႔ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ကိုယ့္ရင္ေတြအရမ္းကာေရာခုန္လိုက္တာေလ လက္နဲ႔မသိမသာဖိထားလုိက္ရတယ္
"မင္း အိပ္မက္ကနိုးေအာင္ငါလုပ္လိုက္တာေလ အခု လန္႔နိုးလာတာလား စိတ္ကေနရာမွန္ျပန္ေရာက္ျပီလား ေျဖစမ္းပါ"
ရုတ္တရက္ ကိုယ္ေတြေဝေနတုန္း သူကနိဒါန္းမပ်ိဳး ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းက ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ သူပက္လိုက္တဲ့
ေရထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေအးစက္ေနတယ္ဆိုတာကိုလည္း ခံစားလိုက္ရတယ္ ကိုယ္ခပ္ယဲ့ယဲ့ျပံဳးယင္း ေအးေဆးစြာျပန္ေျဖလိုက္တယ္
"အင္း ဆိုပါေတာ့လို႔ ေျပာယင္ ေမာင္ကစိတ္ဆိုးမွာလားဟင္"
"ဘာကြ"
ေဆာင့္ေအာင့္ထြက္လာတဲ့သူ႔အသံနဲ႔အတူ လက္တစ္ဘက္ကလည္း ကိုယ့္ပါးျပင္နားကို ရစ္သီေနေလရဲ႔ ေအာ္လိုက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္
စိတ္ကပိုညစ္လာတယ္ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္အတြက္လည္း ကိုယ္ကျပံဳးေပးေနရတယ္ေလ ေမာင္နားမလည္တဲ့ကိုယ့္ခံစားခ်က္ထဲက
တခ်ိဳ႔တဝက္ေတြေပါ့ေလ
"မင္းေခတ္စႏၵီကို ဘာလို႔ရန္သြားရွာတာလဲကြ သူကေမာင့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ မင္းသိရဲ့သားနဲ႔ကြာ"
ကိုယ္တိတ္ဆိတ္စြာျပံဳးေနမိတယ္ေလ ရင္ထဲမွာငိုေနတယ္ ဘယ္သူမွမသိေအာင္တိတ္တခိုးငိုတတ္ေနတာ ေမာင့္အခ်စ္ကိုတရားဝင္
ပိုင္ဆိုင္ျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းက စတာေပါ့
"ေမာင့္ကိုမင္းနားလည္ရဲ႔သားနဲ့ကြာ မင္းကိုေမာင္ခ်စ္လို႔အရာအားလံုးကိုေက်ာ္ျဖတ္ျပီးလက္ထပ္ခဲ့တာေလ ေမာင့္ခံစားခ်က္ေတြအကုန္လံုး
ေမာင္မင္းကိုေျပာထားျပီးသားပဲဟာ ေခတ္စႏၵီနဲ႔ေမာင့္ပတ္သက္မႈကိုလည္း ေမာင္မင္းကိုပြင့္လင္းခဲ့ျပီးျပီပဲ"
ကိုယ္အရမ္းခံျပင္းလာတယ္ စိတ္ကတဆင့္ႏႈတ္ဖ်ားအထိပ်ိဳ႔အန္လာတဲ့စကားလံုးတခ်ိဳ့က ႏႈတ္ဖ်ားကပြင့္ထြက္သြားတယ္ ေမာင့္အတြက္ခါးသီးမႈ
ေတြ ပါခ်င္ပါမယ္ မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး ကိုယ္ေျပာျဖစ္သြားတယ္
"ေမ့ကိုေကာ ေမာင္နားလည္လို႔လား ေမာင့္အီးေမးလ္ေတြထဲေန႔တိုင္းဝင္လာတဲ့သူ႔ရဲ႔ စာေတြက ေမ့ရင္ကိုပူေလာင္ေစတယ္ေမာင္ ေနာက္ျပီး
ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး ခ်က္တင္း၀င္ေနတာကိုေကာ ေမဘယ္လိုနားလည္ေပးရပါ့မလဲ တစ္ေန့လည္းမဟုတ္ ႏွစ္ေန့လည္းမဟုတ္
ေမာင္နဲ့စညားကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ ေစာင့္ၾကည့္နားလည္ေပးေနရတာ ေမာလာျပီေလ အဲဒါေၾကာင့္ေခတ္စႏၵီကို တရားဝင္ခ်ဲလိုက္တာပါေမာင္"
ေျပာျပီးကိုယ္မ်က္ရည္ေတြလိမ့္ဆင္းလာခဲ့တယ္ အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္လာတယ္ ရင္ထဲမွာလည္းက်ပ္တည္းလာတယ္ ငိုခ်လိုက္တယ္
ကိုယ္ပခံုးကိုအုပ္မိုးလာတဲ့လက္အစံုကို ခံစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြေျခာက္ခမ္းသြားျပန္တယ္ေလ
"ေမာင့္ကိုေမခ်စ္ခဲ့တာဘယ္လိုလဲဆိုတာေမာင္အသိဆံုးပါေနာ္ အခုလည္းေမာင့္ခံစားခ်က္အားလံုးကိုနားလည္ေပးေနခဲ့တာပဲေလ
ဒါေပမယ့္ေမက မိန္းကေလးပါေမာင္ အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့သေဘာရွိေကာင္းရွိနိုင္ေပမယ့္ ေမ့အတြက္က
ထာဝရအတြက္ေမာင္က အခ်စ္တစ္ခုတည္းဆိုတာ ေမာင္သိမွာပါေလ ဒါနဲ့ေတာင္ေမာင္ကေမ့ကိုနားလည္မေပးပဲ ေမ့လုပ္ရပ္အေပၚခပ္ရင့္ရင့္
အနိုင္ယူတာေတာ့မေကာင္းဘူးေမာင္ရယ္"
ေမာင္တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ သက္ျပင္းရွည္တစ္ခုနဲ႔အတူ ပြင့္လင္းစြားဝန္ခံခ်က္ကို ကိုယ္နားနဲ့ဆတ္ဆတ္ၾကားခဲ့ရတယ္ တရားဝင္ဇနီးအေပၚေမာင့္ရဲ႔ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပြင့္လင္းျခင္းလို႔ ကိုယ္ကမွတ္ယူေက်နပ္ခဲ့တယ္ေလ
"ေမာင္ေျပာမယ္နားေထာင္ေမ ေမာင္သူ႔ကိုခင္တယ္ သူနဲ႔စကားေျပာရတာအရမ္းေက်နပ္တယ္ သူေပးတဲ့စကားလံုးေလးေတြကလဲ
ေမာင့္အတြက္ႏွစ္သိမ့္ေက်နပ္ခြင့္တစ္ခုလို ခံစားေစတယ္ ေနာက္ျပီး ေမာင္သူနဲ႔ဆံုတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ခြန္အားသစ္ေတြရလာတတ္တယ္
ေမာင့္အလုပ္ေတြအဆင္ေျပတယ္ အဲဒီခြန္အားေတြနဲ႔ေမာင့္စိတ္ကေလးေပ်ာ္ရႊင္လာတယ္ လတ္ဆတ္လာတယ္ အဲဒီအရသာကို ေမာင္
သူ႔ဆီကရတယ္ ဒါေၾကာင့္သူဟာေမာင့္အတြက္ တစ္စိတ္တစ္ေဒသအေရးၾကီးတယ္ ဒါေပမယ့္ ေမာင္က ေမ့ကိုပဲသက္ဆံုးတိုင္လက္တြဲမယ္
ဒါေမာင့္အိုင္ဒီယာပဲ သူနဲ႔ေမာင္ပတ္သက္မႈဟာ ေမ့အတြက္အက်ံဳးမဝင္ဘူးကြာ ေမ သူ႔ကိုေမ့ထားပါ ေမ့အတြက္ ျပိဳင္ဘက္ေကာင္းမဟုတ္သလို
ရန္သူၾကီးလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ ေမသူ႔ကိုလ်စ္လ်ဴရႈေပးပါ အိုေကေနာ္"
ေျပာေျပာဆိုဆိုေျခလွမ္းက်ဲေတြနဲ့ေမာင္ထြက္သြားတယ္ လက္ထဲမွာေတာ့ ေမာင္ကိုင္ေနက် လက္ပ္ေတာ့အိတ္ကေလးက ကုိယ့္ကိုက်ည္စယ္ေန
ေလရဲ႔ ေမာင့္ကုမၸဏီမွာ ဒီလက္ပ္ေတာ့ေလးနဲ႔ သူနဲ႔ေမာင္ေတြ႔ၾကအံုးမွာကို ျမင္ေယာင္ေနမိပါတယ္ ကိုယ္သက္ျပင္းရွည္ကိုခ်လိုက္ယင္းက ေန႔ခင္းက သူနဲ႔ကိုယ္ စကားစစ္ခင္းခဲ့ၾကပံုကိုျပန္လည္ေတြးေတာေက်နပ္ေနမိပါတယ္
ေမာင္မရွိတုန္းလက္ပ္ေတာ့ကေလးကေပၚလာတဲ့ခ်က္တင္းမက္ေဆ့ခ်္ေလးကို ကိုယ္လွမ္းၾကည့္လိုက္မိတယ္ ရင္ထဲဒိန္းကနဲဝင္ေဆာင့္
လာတဲ႔ ေခတ္စႏၵီရဲ႔စာသားေလးက
"ဟိုင္း ငယ္ခ်င္း အိုေကလား" တဲ့
ကိုယ္လက္ယားလာတယ္ ေမာင္လည္းမရွိဘူး ဒီမိန္းမၾကည့္မရတာၾကာျပီ ေမာင္နဲ႔ညားျပီးကတည္းက ဒီမိန္းမကို ေမာင္ခ်က္ေနတတ္တာ
လံုးဝၾကည့္ရတာမဟုတ္ဘူး ေမာင္ကသူ႔နဲ့ဆိုရယ္ေမာေနတတ္လို႔သာ ကိုယ္ကေမာင္ေပ်ာ္ပါေစေတာ့ရယ္လို႔ စံုမွိတ္ထားတာပဲရွိတယ္
ခုေတာ့ စာသားေတြက ျမင္လိုက္ရတာ ဘဝင္မက်ေတာ့တာနဲ႔ ေမာင္လည္းမရွိတဲ့အတူတူ နည္းနည္းေတာ့ ေျပာထားလိုက္မယ္ဟဲ့ဆိုျပီး
ကိုယ္၀င္မိတာေလ ကိုယ္စေျပာလိုက္တယ္
"ေဟး"
"အိုေကလား အစစအရာရာေပါ"
"ဆိုပါေတာ့ကြာ"
"စားျပီးျပီလား"
"နိုးပါ"
"ဟင္းညေနေရာက္ေတာ့မယ့္ဟာကို စားေတာ့ေလ"
"ထားလိုက္စမ္းပါကြာ မင္းနဲ့ေတြ႔ရေတာ့မစားေတာ့ဘူး"
"........."
"ေဟ့ ဘာလ္ို့တိတ္ေနတာလဲ"
"........"
"ေဟ့ ေမးေနတယ္ကြာ"
"ငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔စကားေျပာေနလို႔ သူက ဒို႔နဲ့ လိုက္ဖက္ညီတယ္ ေလ ခဏေစာင့္"
"ေအာ္ အိုေက ဘိုင္"
"ေဟးေနပါအံုး "
"ကိုယ္မင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္ ကိုယ္အိမ္ေထာင္ရွိတယ္"
"........."
"ေဟ့သိလား"
"ရွင့္ကိုမုန္းတယ္ ရွင့္အခ်စ္ကိုရွင္ထိန္းသိမ္းရမယ္ေလ"
"ဘာအတြက္လဲ မရွင္းဘူး ဘယ္သူ႔အတြက္လဲေျပာပါအံုး"
"ဒို႔႔ပံုေတြျပန္ေပး"
"ဘာပံုလဲကြာ"
"ဓါတ္ပံုေလ ဆယ္ပံုေတာင္"
"မရွိေတာ့ဘူး မင္းကိုယ့္အခန္းထဲရွာၾကည့္ေပါ့"
"ဟာသြားပါျပီ"
"ေဆာရီး"
"မလုိပါဘူး"
"မင္းေနေကာင္းတယ္ေနာ္"
"ေကာင္းတယ္ ရွင္သာေနေကာင္းေအာင္ေန တဆိတ္ရွိကမူးရႈးထိုးနဲ့ ေပါက္ကြဲမေနနဲ့"
"............"
"ေဟ့ ရွင့္အလုပ္ကိစၥအိုေကျပီလား ေျပာပါအံုး ဒို႔ေပးတဲ့အၾကံေကာသံုးလိုက္ေသးလား"
"......"
"ေဟ့ေမးေနတယ္ေလ"
".........."
"ရွင္ေပ်ာက္ေနတာၾကာလို႔စိတ္ပူေနတယ္ သတိလည္းရေနတယ္"
"........."
"ေဟး ရွင္ရွိပါတယ္ေနာ္"
"......"
"ေဟ့အစ္ကို"
"ကိုယ္က အစ္ကုိမဟုတ္ဘူး အစ္ကို့တရားဝင္ဇနီးေမျခိမ့္မိုးပါ သူမရွိတုန္းမင္းကိုစကားေျပာခ်င္တာနဲ့ပဲ အခုလိုလုပ္လိုက္ရတာပါ"
".........."
"မင္းကိုယ္ရွိမွန္းမသိခဲ့ဘူးလား ဒါမွမဟုတ္ကိုယ့္ကိုအေရးထားစရာမလိုတဲ့သူလို႔မင္းထင္ထားတာလား"
"....."
"မင္းေၾကာင့္ကိုယ့္ရဲ့ေမာင္စိတ္ေပ်ာ္ရတယ္ခြန္အားေတြရတယ္လို့ၾကားရလို႔မင္းကိုေတြ႔ခ်င္တာေလျဖစ္နိုင္ပါတယ္ မင္းကစကားေျပာေကာင္းသား"
"......"
"အိုေကေနာ္ ဒို႔ကေမျခိမ့္မိုး ေမာင့္ရဲ့ဇနီး မွတ္ထားေပး ေမာင့္ကိုသိတယ္ဆိုေတာ့ ဒို႔ကိုလည္းသိေစခ်င္လို႔ပါ အိုေက ဘိုင္"
"ေနပါအံုးမေမျခိမ့္မိုး"
"ေျပာ"
"ကုိယ္က မင္းေမာင္နဲ႔ ခ်က္တင္းေဖာ္ထက္မပိုဘူး သူနဲ့ကိုယ္က ခင္မင္မႈကလြဲျပီးတျခားအရာေတြကိုလ်စ္လ်ဴရႈထားတာကို သေဘာေပါက္ထားေပး ပါေနာ္ မင္းဘာခံစားရမလဲဆိုတာမသိခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ မင္းေမာင့္ကို ခင္ေနမွာပဲ သူခင္ေနသေရြ႔ေပါ့"
"အိုေကပါတယ္ ဒါပဲဟုတ္လား"
"အိုေက"
အဟား စဥ္းစားလိုက္ယင္းနဲ့ကိုယ္ ရွက္ရယ္ရယ္မိတယ္ ငါ့နွယ္ေနာ္ ဘာေတြလုပ္မိေနပါလိမ့္ ေအာ္အခ်စ္ရဲ့တဒဂၤအမွားေတြကို အမွတ္တရ
ရင္မွာပိုက္ထားလိုက္ခ်င္ရဲ့
***************************************************************************************
အျပင္မွာမိုးရြာေနတုန္း ေခတ္ တစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီပူပူတစ္ခြက္နဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႔ခပ္မတ္မတ္ထိုင္ယင္း ေတာင္ေတာင္အီအီလုပ္ေနမိတယ္
ဒီေန႔လုပ္စရာကိစၥေတြျပီးသြားျပီ အင္း start menu bar ေပၚက gtalk box ေလးကလင္းေနတယ္ သူ႔ကိုေမွ်ာ္ေနမိတယ္ သူက ေခတ္အတြက္
ခ်က္တင္းေဖၚေပါ့ နာမည္က သက္မင္းပိုင္တဲ့ စေတြ႔ပံုကဆန္းတယ္ေျပာလည္းရတယ္ ေခတ္က အင္တာနက္မွာက်က္စားေနတဲ့အင္တာနက္
ယူစာေလ တစ္ေန့ ေခတ္ကိုမိတ္ဖြဲ႔တဲ့သူက သက္မင္းပိုင္တဲ့ ေခတ္ကို ဆိုက္တစ္ခုမွာေတြ႔တာနဲ့ပဲ အခုလိုခ်ိတ္ရတာပါတဲ့ ေခတ္ကလည္းအိုေက
ေပါ့ေနာ္ သူကသူ႔အလုပ္အေၾကာင္း သူ႔ဘ၀အေၾကာင္းမိတ္ဖြဲ႔တဲ့အေနနဲ့ေခတ္ကိုေျပာျပတယ္ ေခတ္ကလည္းလိုလိုလားလားျပန္ျပီး ဆက္ဆံခဲ့တယ္
ခင္မင္သြားတယ္ေပါ့ ေရာင္းေရာင္းေတြျဖစ္သြားတယ္ သူက ေခတ္ကို အရမ္း ခင္တြယ္တယ္ သူ႔အလုပ္ သူ႔ခံစားခ်က္ သူ႔အျမင္ အားလံုးကို
မွ်ေဝခံစားေစတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ သူေပါက္ကြဲတဲ့အခါ မ်က္ရည္ေတြနဲ့လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲဖုန္းဆက္ျပီးစကားေျပာတတ္တယ္ ေခတ္ကေတာ့ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္မိတာ
အခါခါပါပဲ သူ႔ကို နားလည္သလိုလိုထင္ရေပမယ့္ ေခတ္က သူ႔ခံစားခ်က္ကို သိပ္နားမလည္ဘူး ေခတ္ကသူ႔ရဲ့ပြင့္လင္းမႈကိုပဲ အေလးထားခင္မိတာ
သူတစ္ခါတစ္ေလ ေခတ္ကိုရင္ဖြင့္တတ္တယ္ ေပါက္ကြဲလာတဲ့ေဒါသအေပၚငိုေၾကြးျခင္းနဲ့အဆံုးသတ္တတ္တယ္ ေခတ္ကသူ႔ကိုသနားမိတယ္
သူခံစားရတာေတြကို အျမဲတမ္းႏွစ္သိမ့္ေပးေနခ်င္တယ္ေပါ့ သူေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အခါ ေပ်ာ္ရႊင္လာေအာင္ ေခတ္က စြမ္းေဆာင္ေပးနိုင္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ
ေခတ္ကိုယ္တိုင္ၾကည္နူးေနမိတယ္
ဒီေန႔ေတာ့ေခတ္မသိတဲ့သူ႔ဘဝတစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကိုထပ္သိလိုက္ရတယ္ သူ႔ဆီကေတာ့မဟုတ္ဘူး သူ႔ဇနီးတဲ့ စစခ်င္းေတာ့ေခတ္အံ့ၾသမိတယ္
ေနာက္ေတာ့ နားလည္ေပးလိုက္တယ္ ဒါေပမယ့္ ေခတ္ရဲ့သက္မင္းပိုင္အေပၚထားတဲ့ဆႏၵသေဘာထားကိုလည္း သူ႔ဇနီးဆိုတဲ့သူကို ေၾကညာလိုက္
မိတယ္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္မိေတာ့ ေခတ္ရင္ထဲမွာ သူက ေနရာတစ္ေနရာလား မဟုတ္ေသးဘူး သူက ေခတ္ရဲ့သူငယ္ခ်င္းေပါ့ အဲလိုလား
ထားလိုက္ပါ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေခတ္က သူ႔ကိုခင္တယ္ ဒါပဲ
"ေဟးေခတ္"
သူ႔ေခၚသံကို ကြန္ပ်ဴတာေပၚမွာျမင္လိုက္ရတယ္ ဝမ္းသာမိတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကုိယ့္ခ်က္တင္းေဖၚေတြအားလံုးကိုယ့္ကိုစကားမေျပာနိုင္ၾက
ခ်ိန္မွာ သက္မင္းပိုင္က ကိုယ့္ကိုေခၚလိုက္တာကိုး အဟား ဒါပဲလားဆို ဒါပဲေပါ့ လို႔ေျဖရုံပဲရွိမယ္
"ေဟး မင္း"
"ေဆာရီးကြာ ေန့ခင္းကကိစၥကို ကိုယ္ေတာင္းပန္တယ္ ေမျခိမ့္က ကေလးဆန္လို့ ခြင့္လႊတ္ေပးပါကြာ"
".....အင္း အုိေကပါတယ္ နားလည္ျပီးသားပါ "
"အိုေက ကိုယ္ေပ်ာ္သြားျပီ"
"အင္း"
"ေခတ္ ဗီဇာရျပီလား ဘယ္ေတာ့သြားမလဲ အလုပ္ကိစၥေတြေကာ ျပတ္ျပီလား"
"အင္း အိုေကတယ္ အားလံုးေပါ့"
"ဟိုေရာက္ယင္ေခတ္ဓါတ္ပံုပို႔ေပးအံုး ေခတ္ရဲ့စတိုင္လ္ကို အျမဲမီေနေအာင္ၾကည့္ခ်င္လို့ အိုေကလား"
"အိုေကပါ ပို့ေပးမယ္"
"ကိုယ္ဒီေန့နည္းနည္းေခါင္းရႈပ္သြားတယ္ ေခတ္နဲ့ေတြ႔မွရွင္းသြားတာ ေက်းဇူးေနာ္"
"အိုေက နုိးနိဒ္"
"စကားမစပ္ ေခတ္ သြားမွာ အေပ်ာ္သက္သက္ပဲလား တျခားရွိလား"
"အင္း စာေရးခ်င္လို႔ ေနာက္ျပီး ေစ်းကြက္အတြက္ ေလ့လာခ်င္လို႔နည္းနည္းေပါ့"
"ကိုယ့္ကိုလည္း အိုင္ဒီယာေတြမွ်ေဝေပးအံုး ေခတ္ေအာင္ျမင္မႈေတြကိုေကာေပါ့ ေနာ့"
"အင္းပါ"
"တာ့တာေနာ္"
"ေနအံုး ေမးခ်င္တယ္ ေျပာျပမလား မင္းနဲ့ ေမျခိမ့္အေၾကာင္း ဒို႔သိခ်င္တာ မင္းက ေမျခိမ့္ကိုဘယ္လိုခ်စ္တာလဲ သိခ်င္တယ္"
"ဘာအတြက္လဲေခတ္ ကိုယ္နဲ့ေမျခိမ့္က ေခတ္အတြက္ လိုအပ္လား"
"အင္းနည္းနည္းလိုအပ္သြားသလိုပဲ ေျပာျပ မင္း"
"ကိုယ္ေတာ့ ေခတ္အတြက္ အဲအပိုင္းက မလိုအပ္ဘူးထင္တယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေမျခိမ့္ဟာ ကိုယ့္ဘဝအတြက္ အေဖၚေလ"
"အဲဒီေတာ့"
"ဆိုလိုတာက ကိုယ္နဲ့ေမျခိမ့္အေၾကာင္းက ေခတ္နဲ့မွမဟုတ္ဘူး အားလံုးေသာတျခားသူေတြနဲ့ လည္း ေဆြးေႏြးစရာေခါင္းစဥ္တစ္ခု မဟုတ္သလို ပံုတစ္ပုဒ္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုအေနနဲ့လည္း စပ္စုစံုစမ္းခြင့္ ကိုယ္မေပးနိုင္လုိ့ပါပဲေခတ္"
"အဟား အိုေကပါ ဒို႔စပ္စုမိအျပစ္ရွိပါတယ္"
"အိုေက နားလည္ေပးတဲ့အတြက္"
"ဘိုင္ေနာ္"
"ဘိုင္"
ေခတ္ရင္ထဲျမားတစ္စင္းဝင္သြားတယ္ ဘယ္ကေနဘယ္လိုပစ္လုိက္တဲ့ျမားမွန္းေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာျပခ်င္ဘူး ဒါေပမယ့္ရင္ရဲ့တစ္ေနရာ မွာေတာ့စူးေနတယ္ေပါ့ ေယာက္်ားေတြရဲ့သေဘာထားမ်ားစြာထဲက တစ္ခုကိုသိနားလည္ခြင့္ရလိုက္သလိုလည္းခံစားလိုက္မိတယ္
ေခတ္ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ သက္တံ၂စင္းအျပိဳင္ထြက္ေနေလရဲ့ မိုးေလးလည္းဖြဲေနတုန္းပဲေလ
**************************************************************************************
"တီတီ"
ကားဟြန္းသံ ၾကားလိုက္ကတည္းက အလြတ္ရေနတဲ့ ဆရာ႔ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ အေျပးအလႊားၾကိဳဆိုလိုက္မိတယ္ ကမ္းေပးလာတဲ့ အတက္ခ်္ေက့စ္ကို ဦးညႊတ္လွမ္းယူယင္းက ဆက္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ဆ၇ာရဲ့ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္မိတယ္ ေသသပ္လွတဲ့အေနာက္တိုင္း
ဝတ္စံုနဲ့အတူ ခန့္ညားေအာင္ျမင္တဲ့ေျခလွမ္းေတြကို ဆက္တိုက္လွမ္းေနတဲ့ဆရာရဲ့အျပဳအမူအားလံုးဟာ စုသက္ထရ္ရဲ့ ရင္ထဲမွာအစဥ္စြဲ
ေနမိတဲ့သေကၤတေတြေပါ့
ဒီမွာ အလုပ္စဝင္ကတည္းက စုသက္ရင္ထဲလႈပ္ရွားရင္ဖိုေမွွ်ာ္လင့္ေနမိတဲ့ တဖက္သတ္အေတြးခံစားခ်က္တစ္စံုတစ္ရာကို ေလထဲမွာေတာင္
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရနိုင္မွန္းေတာ့ သိထားပါတယ္ သို့ေပမယ့္ ဒီရုပ္ပံု ဒီအသံ ဒီအေငြ႔အသက္ ရဲ့ခန့္ညားလြန္းလွတဲ့ ဆြဲေဆာင္နိုင္မႈေတြေၾကာင့္သာ
စုသက္ထရ္ ရွင္သန္ေနမိတာပါ အရူးလို႔ေျပာယင္ဝမ္းပန္းတသာလက္ခံလိုက္ရုံပါပဲ ဆရာ့ရဲ့တည္ၾကည္လြန္းတဲ့ပံုရိပ္ကို စုသက္ထရ္ခံစားလိုက္တာ
ရဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ စုသက္ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲအခ်စ္တစ္ခုလံုးကို ဖမ္းဆုပ္ၾကိဳးကိုင္ခံလိုက္ရသလို ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ လြတ္ေျမာက္ဖို့လည္း မၾကိဳးစားမိဘူး
ရုန္းထြက္ဖို႔ကပိုျပီးမျဖစ္နိုင္ပါဘူး ဘယ္သူမွမသိတဲ့ဒီအခ်စ္ကို သိမ္းဆည္းထားလိုက္ရမွာဝန္မေလးမိသလို ထုတ္ေဖၚျပသခြင့္ၾကံဳမယ္ဆိုယင္လည္း
စုသက္က တရားဝင္ျပသခ်င္ပါေသးတယ္
ဒီအခြင့္အေရးအားလံုးဟာ စုသက္ထရ္အတြက္ အလွမ္းကြာတဲ့ပန္းပဒုမၼာပါပဲ ရွိေစေတာ့ရယ္လို႔ တမ္းတျပီးတသသျဖစ္မေနခ်င္ပါဘူး
ေန့စဥ္ရေနတဲ့ ခ်စ္ရသူအနားအစဥ္ခစားခြင့္ေလးကိုသာ အေဖာ္ျပဳျပီး ခ်စ္ရသူရဲ့အရိပ္အေငြ႔ေလးကိုခံစားေနရရုံနဲ့သာေက်နပ္ေနလိုက္ရတာလည္း
ေနာင္တမရေတာ့ဘူး ေငးၾကည့္ေနမိတဲ့ စုသက္မ်က္၀န္းေတြကို စိတ္စုစည္းခံစားလိုက္တဲ့အခါ ဆရာ့ေဘးနားမွာ ေခါင္းငုံ႔ကာျပံဳးေနတဲ့
ေအးျမတဲ့ မ်က္ဝန္းပိုင္ရွင္ မမေမျခိမ့္ကိုလွမ္းျမင္လိုက္ရတယ္ ဆရာကေတာ့ တည္ၾကည္တဲ့သူ႔အသြင္အတိုင္း မေမျခိမ့္ကိုလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ့
တို့ဆိတ္က်ီစယ္ေနေလရဲ့။
စုသက္ထရ္ အေဝးကိုေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ ဒိုင္နာကားတစ္စီးအေပၚခရီးသည္ေတြတိုးေဝွ႔တက္ေနၾကေလရဲ့ ကားဒရုိင္ဘာကေတာ့
စတီယာရင္ကို ခပ္မိန့္မိန့္ကိုင္ယင္းေလဘာအသာေတာ့ေနတယ္ေလ။
*****************************************************************************************
ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ ေခါင္းငံု႔ထိုင္ေနတဲ့ေမျခိမ့္ကို ခ်စ္စနိုးက်ီစယ္ေနမိတယ္ ဒီေန႔ေမျခိမ့္ မူးျပီးအန္ေနလို႔ေဆးခန္းသြားျပရာက ဝမ္းသာရမယ့္
ရလဒ္ေလးတစ္ခုၾကားသိလိုက္ရတယ္ ေမျခိမ့္က ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေသြးကိုလြယ္ထားတာ ေလးလရွိျပီတဲ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ေက်နပ္လိုက္
မလဲ စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့ ေမျခိမ့္ကေတာ့ သူ႔ဟန္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲေခါင္းေလးငံု႔လို့ေပါ့ ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ့က်ီစယ္ေနမိတယ္ သူလည္းေက်နပ္စြာခံယူေနတယ္
အေဝးခပ္လွမ္းလွမ္းကထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ေရးဝန္ထမ္းမေလး စုသက္ထရ္က ေငးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ သူမေလးကတစ္မ်ိဳးဗ်
ကြ်န္ေတာ့ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရုိေသတယ္ ေျပာတဲ့အတိုင္းလည္းနာခံတယ္ တာဝန္အားလံုးကိုမညည္းမညဴလုပ္ေပးတတ္တယ္ တစ္ရံတစ္ခါ
သူမမ်က္ဝန္းကတစ္စံုတစ္ရာကို ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ေတြ႔ရတတ္တယ္ ကြ်န္ေတာ္မသိက်ိဳးကြ်ံျပဳထားရတာလည္းၾကာျပီ သူ႔ကိုနားလည္မိေပမယ့္
သူလိုခ်င္တဲ့အရာက ကြ်န္ေတာ့္ဆီမွာမက်န္ေတာ့ဘူး အပိုင္စားရရွိထားတဲ့ ေမျခိမ့္ကိုလည္းအသိမေပးရက္ဘူး စုသက္ထရ္ရဲ့ခံစားခ်က္အားလံုး
ေပ်ာက္ပ်က္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းေပးမိတယ္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေမာ္ၾကည့္လာတဲ့ ေမျခိမ့္ရဲ့ေအးျမတဲ့မ်က္ဝန္းကိုဆံုေတြ႔လိုက္ရယင္ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ခံစားခ်က္အားလံုး သိမ္းက်ံဳးရယူသြားတာေမျခိမ့္ပဲဆိုတာပိုေသခ်ာလို႔သာေနေတာ့တယ္
ေခတ္ နဲ့ ကြ်န္ေတာ္ စကားေျပာခင္မင္ခြင့္ရတာကို အရမ္းၾကည္ႏူးတယ္ဗ်ာ တစ္ခါတစ္ရံ ေမ့ကိုမေျပာခ်င္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အခက္အခဲေတြအားလံုး
ကို ေခတ္နဲ႔ရင္ဖြင့္တိုင္ပင္မိတယ္ ေခတ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္လည္အၾကံေပးေဝဖန္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္အေတာ္ေလးကိုေပါ့ပါးသြားတတ္ပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္က ေခတ္ကို ခင္မင္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမျခိမ့္ေလးေၾကာင့္ ေခတ္နဲ့ကၽြန္ေတာ္ ခပ္တန္းတန္းျဖစ္သြားမွာကိုလည္း
သိပ္မလိုလားမိတာအမွန္ပါ ေမျခိမ့္ေလးရဲ့ႏူးညံ့တဲ့ စိတ္သေဘာထားေလးေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္အေတြ႔အၾကံဳအခက္အခဲေတြကို ေခတ္နဲ့တိုင္ပင္
ျဖစ္လာတာပါ ေခတ္ က ေခတ္မီတယ္ ျဖတ္လတ္တယ္ ပြင့္လင္းတဲ့သေဘာထားနဲ႔အရာရာမွာဆက္ဆံတတ္တယ္ မာေၾကာခက္ထန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ ခ်က္အေတြးအေခၚေတြနဲ့ သူ႔ဘဝကိုေအာင္ျမင္စြာရပ္တည္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်တယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ေမျခိမ့္ေလးမ်က္ရည္ဝဲေစတဲ့
အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခံစားရပါတယ္။ ေမျခိမ့္ေလးနဲ့နားလည္မႈေတြတိုးျပီးတည္ေဆာက္နိုင္ဖို့လည္းၾကိဳးစားမိပါတယ္။ ေမျခိမ့္ကေတာ့
သူ႔ဟန္အတိုင္းေခါင္းညိတ္သေဘာတူတတ္တဲ့သူေလ။ ေနာက္ေတာ့လည္းကၽြန္ေတာ့္အိမ္ေထာင္ေရးကသာသာယာယာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ေတြးရင္းနဲ႔ ရင္ခြင္ကိုငံု႔ၾကည့္မိေတာ့ ေမ့ရဲ့အသက္ရွဴသံသဲ့သဲ့နဲ႔အတူ နူးညံ့ညင္သာတဲ့လက္အစံုေလးကုိ နမ္းရႈိက္လိုက္မိတယ္
ဟိုးအေဝးကို ေငးၾကည့္မိေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ ငွက္သံုးေကာင္ေပါ့ တစ္ေကာင္ကခပ္ခြာခြာ ပ်ံထြက္သြားတယ္ က်န္တဲ့၂ေကာင္က တစ္ေကာင္နဲ့
တစ္ေကာင္အစာခြံ႔ေနေလရဲ့။
******************************************************************************************
ျပီးပါျပီ
နီနီဝင္း (၁၄-၈-၀၈)
ေန႔လည္ ၂နာရီ ၅၆မိနစ္(ျမန္မာစံေတာ္ခိ်န္)

မိုးဥတုအလြမ္း

တဖြဲဖြဲမစဲပဲသည္းတဲ့မိုး
ဒီေန႔ေမွာင္ေမွာင္မွာထန္လြန္းတဲ့မိုး
၀န္းက်င္တစ္ခြင္ပ်ပ်အလင္းခင္းက်င္းေပးတဲ့မိုး
လ်ွပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္အျပိဳင္က်ဲေစတဲ့မိုး
မသည္းေတာင္ဖြဲေနတဲ့မိုး
ဒီဥတုမွာၾကံဳရတဲ့ေမ့မရအျဖစ္ေတြရယ္နဲ႔
ဂႏၱ၀င္စာတင္တဲ့မွတ္တမ္းမ်ားကိုလည္း
သူကထားရစ္ခဲ့
ၾကိဳတင္စီစဥ္ရင္လြဲ
မတံု႔မဆိုင္းစုတ္ခ်က္တိုင္းအရာထင္ေစဖို႔
အားသြန္ကာလွမ္းလိုက္ခ်င္ရဲ႔
အဘယ္မွာေသာင္ကမ္းကပ္မယ္
ထင္ရာေတာ့မစိုင္းခ်င္ပါဘု
ဟိုတစ္ခါအျဖစ္ဆိုးကိုလ
ျပန္လည္ကာရင္မဆိုင္ခ်င္လို႔
သူတျပန္ကိုယ္တေက်ာ့ရယ္နဲ႔
ျပန္လည္ကာေျဖေတြးေတြးလိုက္မယ္
မိုးသာခ်ိန္ထြက္လာတဲ့ေနမင္း
ေန႔အခါေရာင္စဥ္လႊမ္းယင္ကြယ္
သက္တံေတြခါခါထြက္လိမ့္မယ္
ေဆြးရစ္ေမ့အလြမ္း...

Wednesday, August 13, 2008

မေမ့မိမူး မိုးေမ့ျမဴး

အိမ္အျပန္ဒီလမ္းကိုက မေမ့နိုင္မိပါရက္ကယ္နဲ႔
ရင္ခြင္အသာငံု႔ၾကည့္စဥ္မေတာ့
ယစ္မူးဖြယ္ဒီအခ်စ္ကိုလ
ဘယ္ခါပိုင္ပိုင္ ဆိုင္မယ္သူ႔ကို
မိုးေမွ်ာ္ကာေမာ့ၾကည့္သာေပါ့
အေဟာ၀တ ၾသခ်ေလာက္ေအာင္ေတာ့
ေမ့မ်က္ကြယ္ ျမဴးမိေပါ့တကယ္
...

Friday, August 08, 2008

For anything Special

ကၽြန္မဘေလာ့ခ္ကိုလာလည္သူမ်ားအားလံုးအတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါတယ္
ကြ်န္မခံစားရသမွ်ကိုလည္း ေရးဖြဲ႔ေနပါမယ္
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ဟာသေလးေတြဖန္တီးေနခ်င္ပါတယ္
ခုေတာ့ ကၽြန္မတတ္သမွ်မွတ္သမ်ွစာစုေလးေတြကို ၀တၳဳမက်တက်ေရးသားေနဆဲပါ
ကဗ်ာေတြကေတာ့ ေမာင့္အတြက္ သီးသန္႔ေလးေတြပါ
သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ဘေလာ့ခ္နည္းပညာအမ်ားစုကို ရယူခ်င္ယင္ေတာ့ ဒီကို သြားပါ...
ျမန္မာမ်က္လံုးကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတို႔အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာနည္းပညာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့ ေစတနာဗရဗြ ထားရွိတဲ့သူေတြ ဖန္တီးထားတာပါ
အဲဒီဆိုဒ္မွာ ဗိုင္းရပ္ေတြအမ်ားစု ကိုနွိမ္နင္းမယ့္နည္းလမ္းေလးလည္းထည့္ေပးထားလို႔
၀င္ေရာက္လည္ပတ္သင့္ပါတယ္လို႔
မြန္အမ်ိဳးသားေလးတစ္ေယာက္ဖန္တီးေနတဲ့ဘေလာ့ခ္ေလးပါ
သူ႔ေစတနာေလးနဲ့ ဘေလာ့ခ္စလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္နည္းလမ္းေလးေတြ တင္ေပးေနတာကို
ေတြ႔ခ်င္ယင္ေတာ့ ဒီကို သြားပါေနာ္
ကိုညီလင္းဆက္ဖန္တီးထားတဲ့ ျမန္မာအားလံုးအတြက္ ရြာေလးတစ္ရြာရွိပါတယ္ လာလည္ျပီးမ်ိဳးတူရာစုျပီး
ေရာင္းေရာင္းဖြဲ႔ မယ္ အိမ္ကေလးကိုလည္း ေျမကြက္၀ယ္စရာမလိုပဲ ေဆာက္ခ်င္ၾကယင္ျဖင့္ ဒီမွာ ပါေနာ္။
ကၽြန္မဆီလာလည္တဲ့သူမ်ားအားလံုး ခ်မ္းေျမ႔ပါေစလို႔