ေသသပ္လွပေသာ

(က)

ခ်စ္သူ... မိုးေကာင္းကင္ေအာက္ ေျမျပင္တေနရာမွာ နာရီသံေတြအၾကား တို႕ႏွစ္ေယာက္ အသက္႐ွဴသံခ်င္း ဖလွယ္ခဲ့ၾကတယ္... ထို႕အတူ မင္းမ်က္ဝန္းကအရိပ္ နဲ႕ တို႕မ်က္ဝန္းကအရိပ္ ေတြ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ဖြဲ႕ျဖစ္ခဲ့ေတာ့... မင္းနဲ႕တို႕ ဟိုးခပ္ေဝးေဝး မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းႀကီးေပၚက သက္တံဆီ ခရီးနွင္ဖို႕ တို႕အတူ ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့ၾကေသးတယ္... ဒါေပမယ့္ေလ မင္းရဲ့ပတ္ဝန္းက်င္က ေလျပင္းေတြရဲ့ ေဝွ႕ယမ္းႏွိပ္စက္မႈ ေအာက္မွာ တို႕ဟိုယိမ္းဒီယိမ္းပဲ... မင္းလည္းသိပါတယ္... မင္းလည္း တို႕အတြက္ တံတိုင္းတခုလို ကာရံေပးခဲ့ေသးတာပဲေလ...

မလြန္ဆန္နိုင္တဲ့ ကံၾကမၼာလို႕ ရယ္ပြဲဖြဲ႕ခြင့္မသာတဲ့ အျဖစ္ေတြ အပ်က္ေတြ အဆိုးဆံုးစကားလံုးေတြ စြပ္စြဲခံရမႈေတြနဲ႕ မင္းနဲ႕တို႕ လွပတဲ့အိပ္မက္တခ်ိဳ႕ကို ျပင္းအားႀကီးမုန္တိုင္းဆိုးေတြက ဝင္ေမႊ႕တာလည္း အလူးအလဲခံခဲ့ရတာမို႕ ေလထဲကတိုက္အိမ္ ေလထဲမွာပဲ ၿပိဳပ်က္သြားခဲ့ရေသးတယ္ေနာ္...

မထူးျခားပါ... ဆိုတဲ့ ေတးသြားေလးကိုၾကားတုိင္း တို႕ မင္းကို သတိရမိတယ္... မင္းရင္မဆိုင္ရဲခဲ့တဲ့ တစံုတရာကို တို႕ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားခဲ့ပါတယ္... ျပဳျပင္ခြင့္ ထိန္းသိမ္းခြင့္မရေတာ့တဲ့ အာတိတ္ေရခဲျပင္လို တို႕ရင္ထဲက ေအးျမတဲ့အၾကင္နာေတြ မင္းအတြက္ ခ်န္ထားခ်င္ေပမယ့္ တို႕ခံစားခဲ့ရတဲ့ တစံုတရာေသာ တိုက္ခိုက္မႈေတြအၾကားမွာ ပူေလာင္တဲ့ေၾကကြဲျခင္းေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တာလည္း မင္းအတြက္ တို႕စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္... မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ... လို႕ မင္းေမးရင္ တို႕မွာ ေျဖဖို႕အေျဖလည္းမရွိပါဘူး... ခ်စ္သူ ေရ.... မင္းဟာ တို႕နားမွာ ခ်စ္သူအျဖစ္မရွိေတာ့ေပမယ့္ တို႕ရင္ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္သူဆိုတဲ့ နာမ္စားကို မင္း မူပိုင္ရထားေသးပါလား... တို႕အေတြးေတြထဲမွာ... ခံစားခ်က္ေတြ သြန္ခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္အခါတိုင္းမွာ ထြက္က်လာတတ္တဲ့ ရင္တြင္းျဖစ္စာသားေလးေတြ ထဲမွာလည္း မင္းဟာ ခ်စ္သူဆိုတဲ့ လွပတဲ့နာမ္စားအျဖစ္ ေနရာယူဆဲပါပဲလား...

Change ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ ဒီၾသကာသေလာကတခြင္မွာ တြင္က်ယ္ေနတဲ့အခ်ိန္... တို႕ရင္ထဲမွာ ခ်စ္သူဆိုတဲ့နာမ္စားကို သံုးႏႈန္းခြင့္ေပးႏိုင္တဲ့သူဟာ မင္းအျဖစ္နဲ႕ပဲ မေျပာင္းမလဲ ေနရာယူခြင့္ေပးထားမိဆဲမို႕ တို႕နဲ႕မင္းၾကားမွာ ဒီ Change ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ အဓိပၸါယ္မရွိသလို အေထာက္အကူမျဖစ္သလို အသံုးမဝင္သလိုပါပဲေနာ္....

တို႕မွတ္မိေနေသးတယ္... ခပ္စိမ္းစိမ္းအုပ္အုပ္ စံပယ္ၿခံဳေတြၾကားမွာ မင္းနဲ႕တို႕ မိုးဖြဲဖြဲကိုအံတုရင္း စံပယ္ပြင့္ေလးေတြ အပြင့္၁၅၀၀ ဆြတ္ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္... အမွတ္တရခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ဆိုၿပီးလည္း စံပယ္ၿခံဳေတြေဘးက တဖက္ရပ္တဲေလးထဲမွာ မင္း တို႕အတြက္ လွပတဲ့ စံပယ္ကံုးေလးသီေပးခဲ့ေသးတယ္... မွတ္မွတ္ရရ မင္းနဲ႕တို႕ ခ်စ္သူျဖစ္တဲ့ေန႕ေလးမွာပါပဲ...

ျဖဴစင္ခဲ့ပါတယ္ ခ်စ္သူရယ္... မင္းအခ်စ္ေတြ တို႕အေပၚ ျဖဴစင္မႈအျပည့္နဲ႕ ေမႊးပ်ံ႕ေစခဲ့တာ မင္းေပးခဲ့တဲ့ အဲဒီစံပယ္ကံုးေလးအတိုင္းပါပဲ... တို႕နဲ႕မင္း ေလျပင္းေတြအၾကား ကြဲကြာသြားရခ်ိန္အထိ မင္းနဲ႕တို႕ ျဖဴစင္စြာပဲ ...

စံပယ္ကံုးေလးက ခပ္ေျခာက္ေျခာက္ျဖစ္သြားတဲ့တေန႕... တို႕ကို မင္း ႀကိဳးၾကာငွက္ေလး တစ္ေထာင္ စကၠဴေလးေတြနဲ႕ခ်ိဳးၿပီး ေပးခဲ့ေသးတာေနာ္... မင္းမွတ္မိရဲ့လား... တို႕ အဲဒီေန႕က မင္းေမေမရဲ့ ဖုန္းကို လက္ခံစကားေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဝဒနာတခ်ိဳ႕နဲ႕ ေနမေကာင္းျခင္းႀကီးစြာျဖစ္ေနခဲ့တုန္းက... မင္း တို႕အတြက္ စိုးရိမ္တႀကီး ေပြ႕ဖက္ထားရင္း တို႕ေဝဒနာေတြ သက္သာေစေၾကာင္း မင္းအယူအဆနဲ႕မင္း တို႕ကို စကၠဴႀကိဳးၾကာ အခုတစ္ေထာင္ တစ္ထိုင္တည္းလုပ္ၿပီး တို႕အခန္းေလးထဲ ႀကိဳးေလးေတြနဲ႕ သီထားေပးခဲ့တယ္... အဲဒီေန႕က တို႕ ႀကိဳးၾကာခန္းစီးေလးကို လက္နဲ႕တို႕ထိေဆာ့ကစားရင္း မင္းရဲ့ေက်ာျပင္ထက္မွာ မင္းလည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ရင္း အရမး္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္...

စဉ္းစားေနတဲ့တခဏမွာေတာင္ တို႕ရင္ထဲ အဲဒီအခ်ိန္ကို လတ္ဆတ္စြာျပန္လည္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရလာတာပါ... မင္းလည္း ဒီလိုပဲေနမွာေနာ္...

ဒီေလာက္အဆင္ေျပတဲ့ ေပ်ာ္ခြင့္ေတြရတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအျဖစ္ ထာဝရရပ္တည္ခ်င္ေပမယ့္... မင္းနဲ႕တို႕ ေဝးကြာေအာင္ သူမ ဆိုတဲ့ သူမက ဖန္တီးခဲ့တယ္... မင္း သူမကို ဘာမွ မတံု႕ျပန္ဘဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာ... တို႕ နားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ လက္မခံႏိုင္ခဲ့တာ မဆန္းပါဘူးေနာ္... မင္းဘဝမွာ တို႕သာ အဓိကဆိုရင္ သူမ စြပ္စြဲတဲ့ တို႕အေပၚထိုးႏွက္တဲ့ စကားလံုးေပါင္းမ်ားစြာကို မင္း တစုံတရာေတာ့ ကာကြယ္ေပးသင့္တယ္... ဒါ... တို႕အယူအဆတခုပါ... ျပႆနာဆိုတာ ျဖစ္ၿပီးေမ့ပစ္ဖို႕ အသင့္ေတာ္ဆံုး ကိစၥတခုပါ... ဒီလုိမွမဟုတ္ရင္ လူတေယာက္ရဲ့အသက္ရွင္မႈဟာ အဲဒီျပႆနာေအာက္ ေပ်ာက္ရွပ်က္စီးသြားရမွာေပါ့... အဲဒါကို တို႕လံုးဝအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး...

ၾကမ္းတမ္းခဲ့တယ္... အဲဒီျပႆနာရဲ့ အခ်ိန္ကာလတခုဟာ တို႕အတြက္ အရမ္းကို ေလးလံတဲ့အျဖစ္သနစ္ပါပဲ... ဒါေပမယ့္ တို႕ ေက်ာ္လႊားခဲ့တယ္... မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႕ တို႕ ေက်ာ္လႊားပစ္လိုက္တာပဲ... ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၿပီးသြားခဲ့တယ္... ဒီလိုၿပီးဆံုးဖို႕ အျပန္အလွန္ တစံုတရာေတာ့ ေပးဆပ္ရယူထိုးႏွက္ၾကတာေတြ ရွိခဲ့တယ္... အဲဒီအတြက္ မင္းနဲ႕တို႕ လက္ခံႏိုင္ဖို႕ အခ်ိန္ေတြေစာေသးတယ္လို႕ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ယူဆခဲ့ၾကတယ္ေနာ္...

သူမကေတာ့ အေဝးတေနရာမွာ တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို မဲ့တဲ့တဲ့အၿပံဳးတခု အမုန္းအာဃာတမ်က္ဝန္းတစံု နဲ႕ လက္ပိုက္ျပီးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ေလ...

မင္းကို တို႕ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ ခ်စ္သူ... မင္းဟာ တို႕အခ်စ္ဦးပဲ... ဒါေပမယ့္ တို႕ မင္းရဲ့ စိတ္ခံစားမႈေကာ အျပဳအမူေကာ တို႕အတြက္ မင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ အေရးပါသလဲ... မင္းရဲ့ တို႕အတြက္ရပ္တည္မႈက ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအဆရွိသလဲ စသျဖင့္ တို႕ ဆန္းစစ္မိခဲ့တာ တို႕အခ်စ္စာတမ္းအတြက္ အဓိကက်တဲ့ ဦးတည္ခ်က္တခုမို႕ပါပဲ...

ေဆာရီးပါ ခ်စ္သူ... မင္းနဲ႕တို႕ အခုခ်ိန္မွာ တေနရာစီ သီးသန္႕ရပ္တည္ျဖစ္ေနၾကေပမယ့္ မင္းရွိတဲ့ ေနရာေလးျဖစ္တဲ့ Jasmine love ဆိုတဲ့ ဝက္ဘ္ဆိုက္ နဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ထဲက မင္းရဲ့ ေပ့ခ်္ကို ဝင္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ဘူး...

တခါတရံ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က မင္းအေၾကာင္း စကားစခ်င္ၾကတယ္... တို႕ လက္မခံျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...

ဒီအတိုင္းပဲ... တို႕ မင္းအေၾကာင္းေတြးရင္း စာေၾကာင္းေတြခ်ေရးရင္း မေမ့ျဖစ္ခဲ့တဲ့အျဖစ္ႀကီးဟာ... တေန႕ေန႕ တို႕ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အခ်စ္ကို ျပန္လည္တူးဆြလက္ခံခ်င္ၾကတဲ့အခ်ိန္အထိ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ျဖစ္ေနအံုးမွာပါ.....

............

(ခ)

Jasmine Love ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႕ ကိုယ္ မင္းအေၾကာင္းေတြ ေတြးရင္း ေရးရင္း ကိုယ့္ရဲ့ မင္းကိုလြမ္းမိတဲ့ အခ်ိန္ကာလေတြကို ျဖတ္သန္းျဖစ္ေနခဲ့တာ မင္းသိတယ္မဟုတ္လား...

မီးေလးေရ.. မင္းကို ကိုယ္ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ ခ်စ္ဆဲ ခ်စ္သြား မွာပါ...

မွတ္မွတ္ရရ ဒီေန႕ဟာ မင္းနဲ႕ကိုယ္ စတင္ေတြ႕ရွိျဖစ္တဲ့ ေန႔စြဲပဲ... သံုးႏွစ္ျပည့္ၿပီ.... ကိုယ္ အဲဒီေန႕က မင္းကို အြန္လိုင္းတေနရာမွာ ေတြ႕ရွိခဲ့တာ... မင္းလက္ေခ်ာင္းေလးတခ်ိဳ႕ကို Peace သေကၤတေလးေထာင္ထားၿပီး မ်က္မွန္ဝိုင္းေလးၾကား ခပ္ေတာက္ေတာက္မ်က္ဝန္းအစံုနဲ႕ ကိုယ့္ကို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္... အမွန္ေတာ့ မင္းတင္ထားတဲ့ မင္းဓာတ္ပံုေလးကို ကိုယ္ၾကည့္ရင္း မင္းကို ခင္မင္ခြင့္ရခ်င္သြားတာ... မဆိုင္းမတြ မင္းဆီ ကိုယ္ မိတ္ဆက္စာ လွမ္းပို႕လုိက္မိတယ္... မင္းဘက္က အေတာ္နဲ႕ ျပန္စာမလာခဲ့ဘူး... ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတြကို စဥ္းစားရင္း မင္းဆီ ကိုယ္ ထပ္ခါထပ္ခါ စာေတြပို႕ခဲ့တယ္... ဒီလိုနဲ႕ တခုေသာလရဲ့ ဆယ္ရက္ေန႕မွာ မင္းရဲ့ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္လက္ခံေၾကာင္း ျပန္စာေလးကို မဂၤလာအေပါင္းခေညာင္းစြာ ကိုယ္ရရွိခဲ့တယ္.... သိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္..

အဲဲဒီေနာက္ မင္းနဲ႕ကိုယ္ အျပန္အလွန္မိတ္ဆက္ျဖစ္တယ္... ဘဝအေၾကာင္း လတ္တေလာလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း မင္းသဘာဝ ကိုယ့္သဘာဝ မိသားစုေတြအေၾကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ ခံစားရခ်က္ေတြ မင္းေဝဖန္တဲ့ ကိုယ့္ဘဝအေၾကာင္း ဒါေတြနဲ႕ ကိုယ္ မင္းကို ရင္းႏွီးခဲ့ရတယ္... ႐ိုးသားျဖဴစင္စြာနဲ႕ ပ်ိဳျမစ္ႏုနယ္တဲ့ မင္းကို ကိုယ္ အရမ္းခ်စ္မိသြားတယ္... မင္းေမြးေန႕ေလးမွာ ကိုယ္ မင္းကို Birthday wish ေလးေျပာျဖစ္ရင္းက မင္းကို ကိုယ္ခ်စ္သြားမိၿပီဆိုတာ တုန္လႈပ္စြာသိခဲ့ရတယ္...

ခ်စ္သူေလးေရ... မင္းသေဘာထားကို ကိုယ္လံုးဝ မၾကားရဲဘူး... မင္းနဲ႕ကိုယ္ အခုလို တရင္းတႏွီးေျပာဆိုေဆြးေႏြးခြင့္ရေနတာကိုက ကိုယ့္အတြက္အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးတခု... ဒါေၾကာင့္ မင္းကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုဖြင့္ေျပာရမလဲကြာ... ကိုယ္ ဒီလိုနဲ႕ တရက္မွာ မင္းကို တိုက္ဆိုင္စြာ ခံစားခ်က္ေတြ ဖြင့္ဟျဖစ္ခဲ့တယ္... ဒါကလည္း မင္းရဲ့ ထက္ျမက္တဲ့စကားလံုးေတြေၾကာင့္... မင္းကို ပြင့္လင္းခဲ့တာ.. မင္းဘက္က မဆိုင္းမတြ အေျဖတခုေပးခဲ့တယ္... ခ်စ္တယ္ဆိုတာေတာ့မဟုတ္ေသးေပမယ့္ ကိုယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္... မင္းေျပာတဲ့ မင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ မင္းရဲ႕ အိပ္မက္ Family Life Style ေလးထဲက မင္းရဲ့လက္တြဲေဖာ္ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြ... ကိုယ္ မင္းကို ပိုခ်စ္သြားခဲ့တာ မင္းနဲ႕စကားေျပာျဖစ္ရင္း ေျပာျဖစ္ရင္းက ခ်စ္မိတာေတြကလည္း ပိုပိုခဲ့တယ္...

မင္းရဲ့ တရံတခါ ကပ္သီးကပ္ဖဲ့ ေမးခြန္းေတြ Critical ေမးခြန္းေတြ အၾကား ကိုယ္ေခါင္းစားခဲ့ရတယ္... ဒီလိုနဲ႕ မင္းနဲ႕ကိုယ္ ျဖဴစင္တဲ့ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ေနာက္....

မင္းရဲ့ ကိုယ့္အေပၚ ယံုၾကည္မႈနဲ႕နားလည္မႈ တခ်ိဳ႕တဝက္ဟာ တစံုတရာေသာကိစၥတခုအေပၚမွာ ပေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္... မင္းစိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာရမွာပဲေလ... အဲဒီေတာ့ မင္း နဲ႕ ကိုယ္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အေဝးတေနရာစီ တိတ္တဆိတ္ လမ္းခြဲခဲ့ၾကတယ္...

ဒီေန႕... မင္းကို အရမး္သတိရတယ္... မင္းရဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ ေသးသြယ္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ေနမိတယ္... မင္းလက္ဖဝါးေလးေတြေပၚမွာ ကိုယ္ေရးျခစ္ခ့ဲတဲ့ မင္းခ်စ္တဲ့ ေၾကာင္ကေလး Garfield ပံု နဲ႕ မင္းေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြရဲ့ ကိုယ့္ရင္ထဲကလာတဲ့ အေျဖေတြ... မင္းလက္ကေလးကို ကိုင္ၿပီး တယုတယေရးျခစ္ခဲ့တာေတြ... ကိုယ္ ဘယ္ေမ့လို႕ရမလဲကြာ...

ခ်စ္သူေလးေရ... မင္း တေန႕ေန႕မွာ ကိုယ့္ကို ျပန္လည္လိုအပ္လာေတာ့မယ္ဆိုရင္... အဲဒီေန႕ဟာ ကမၻာႀကီးက အပူခ်ိန္ေတြ သိသိသာသာ ေလ်ာ့က်သြားပါလိမ့္မယ္... သစ္ပင္ေတြ ပိုစိမ္းလန္းလာလိမ့္မယ္.... ေဂဟစနစ္ႀကီးလည္း ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္လာပါလိမ့္မယ္...

အခုေတာ့ မိုးမရြာတဲ့ မိုးရာသီ မွာ တရံတခါ လွ်ံက်လာတဲ့ ေရခဲျမစ္ေတြရဲ့ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕မႈေတြေၾကာင့္ တေနရာ တေဒသေတြဆီမွာ ေရလွ်ံတာေတြလည္း မိုးသည္းသည္းၾကားမွာ ကိုယ္ျမင္ေနရေသးတယ္... သက္ျပင္းကို ခပ္ရွည္ရွည္မႈတ္ထုတ္မိရင္း ခ်စ္သူေလးရဲ့ အသံေလးကို မိုးစက္က်သံေတြကို အားျပဳရင္း သံစဥ္ျပန္ရွာေနမိတယ္..

......

(ဂ)

အေဝးတေနရာဆီက ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ ပန္းခ်စ္သူ သီခ်င္းသံကို နားဆင္ေနမိတယ္... လက္ေခ်ာင္းေတြကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကီးဘုတ္ေပၚမွာ ေမာက္စ္ေပၚမွာ ဟန္ခ်က္ညီညီ လွလွပပ ေနရာယူေနၾကတယ္....

သူမ Jasmine Love ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ကို ဝင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္... လွပတဲ့ ႀကိဳးၾကာ ခန္းဆီးေလးေနာက္ကြယ္က ပံုရိပ္ေလးႏွစ္ခု... ေသခ်ာမသဲကြဲ... စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ လူသားႏွစ္ေယာက္ တေယာက္က တေယာက္ေက်ာေပၚမွာ... ရယ္ေမာလို႕... ပံုေလးက သိပ္ဆန္းၾကယ္လွတာမဟုတ္ေပမယ့္ ဂရပ္ဖစ္ ဒီဇိုင္းပညာနဲ႕ ေပါင္းစပ္ဖန္တီးထားတာမို႕ တမ်ိဳးတဘာသာ စိတ္ဝင္စားစရာေလးေကာင္းေနတယ္...

ဒါ သူ႕ပညာေတြေပါ့... သူမ သိပ္သိတာေပါ့... သူဟာ သူ႕အႏုပညာအားနဲ႕ အရာရာကို သူ႕လက္ေပၚေရာက္ရင္ လွပသြားေအာင္ ဆန္းၾကယ္သြားေအာင္ လူတကာ စိတ္ဝင္တစားခံစားမႈေတြျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ ေမွာ္အစြမ္းေတြ Talent ေတြရွိတဲ့သူပဲ...

အဲဒီပံုေလးရဲ့ေအာက္က စာသားေတြကို သူမဖတ္မိေတာ့ ဘာတဲ့... “တို႕ႏွစ္ဦး ခ်စ္ျခင္းျဖည့္ခဲ့တဲ့ ဒီေန႕အတြက္ အမွတ္တရ...” ဆိုၿပီး ရက္ လ နဲ႕ ခုႏွစ္ကို အျပည့္အစံု ထိုးထားတာေတြ႕ရျပန္တယ္...

သူ သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့သူမွန္း သူမအတြက္ ပိုၿပီးေသခ်ာသြားေစတာ ဒီ ဘေလာ့ကို သူမၾကည့္ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ကစတာပါပဲ.... သူ႕ရဲ့အခ်စ္ေတြကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ေနတဲ့ ကေလးမေလးကိုလည္း သူမ တစံုတရာ ခံစားခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနမိပါတယ္... ႀကံႀကံဖန္ဖန္ သူမက သူ႕ကို အမုန္းပြားေနမိတာကိုလည္း သူမကိုသူမ မသံုးသပ္တတ္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပဲ... ဘာေတြျဖစ္သြားမိတာလဲ... အေသခ်ာေတာ့ ထပ္မေတြးျဖစ္ေတာ့ေပမယ့္ သူမကိုယ္ပိုင္ ဖန္တီးခ်က္ေတြနဲ႕ သူမရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို သက္သာရာသက္သာေၾကာင္း ေျဖသိမ့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္...

ဒါေတြဟာ အိုဇုန္းလႊာေပါက္ၿပဲျခင္းနဲ႕ တုိက္ရိုက္ပတ္သက္ေနသလား.... သူမဖတ္ရတဲ့ ၿဂိဳလ္ကိုးလံုးတစ္တန္းတည္း က်ေနတာမို႕လား... ေန လ ကမၻာ တတန္းတည္း က်ေနတာမို႕ ဆြဲအားေတြ သက္ေရာက္မႈေတြ ပိုၿပီး ျပင္းလာတာမို႕လား... ေတြးရင္း သူမ ၿပံဳးေနမိျပန္တယ္...

ေတြးေနရင္း သူမ Facebook ထဲက သူ႕ရဲ့ Jasmine Love ဆိုတဲ့ ေပ့ခ်္ ကို ဝင္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ Wall post ထဲ ေနာက္ဆံုးေရးထားတဲ့ Message ေလးကို ဖတ္လိုက္ရခ်ိန္မွာ... သူမ ေခါင္းကိုေမာ့ ခါးကိုေကာ့ၿပီး ဟားတိုက္ရယ္ေမာလိုက္မိတာ လြတ္လပ္စြာ ပါပဲ...

သူမဖတ္လိုက္မိတဲ့ wall post ထဲက စာသားေလးကေတာ့...

Romanticism : Jasmine Love passed away last night. I'm so sorry for him. Let's pray for Jasmine Love.

အဲဒီ Message ရဲ့ ေအာက္မွာ ဝမ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ စာသားမ်ားစြာက ေကာ္မန္႕ေတြအေနနဲ႕ ေနရာယူထားၾကတာပါ...

သူမ သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္ျခင္းအတိၿပီးေသာ ခံစားခ်က္တေပြ႕တပိုက္ျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာကေန ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္... သူမေျခလွမ္းေတြက .....

........

(ဃ)

ခ်စ္သူေလးေရ....မင္းဆီ ကိုယ္အေရာက္လာခဲ့ၿပီ.... အို.. မင္းပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ၾကည္ေတြနဲ႕ ပါလား... မင္းလက္ထဲမွာ စုတ္တံေလး... ဟာ... သိပ္လွတဲ့ပန္းခ်ီကားေလးပါလားကြာ... မင္းဖန္တီးထားတာေပါ့... လွလိုက္တာ... ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလြန္းတဲ့ စံပယ္ခင္းေတြထဲက ေကာင္ေလးနဲ႕ေကာင္မေလး... သူတို႕လက္ထဲကေန ပ်ံထြက္သြားတဲ့ ႀကိဳးၾကာ႐ုပ္ေလးေတြ... ေကာင္းကင္ယံထဲ အျပည့္ ပ်ံသန္းေနၾကပါလား....
ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးက အနက္ေရာင္ဂါဝန္ေလးနဲ႕... ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို ေပြ႕ဖက္ထားဟန္ရွိေပမယ့္ ေကာင္ေလးက အရိပ္ပဲရွိေနပါလား.... ဟာ... ဒါဆို!!!
ခ်စ္သူေလးေရ... ကိုယ္မင္းအနားမွာ အၿမဲရွိေနေပးေတာ့မယ္ေလ... မင္းေရးဆြဲသမွ် ပန္းခ်ီကားေလးေတြေသသပ္လွပသြားေအာင္ ကိုယ္ မင္းကို အၿမဲအားေပးရင္း ကူညီေနပါရေစ.....

.........

ခပ္ေဝးေဝးတေနရာမွ လွမ္းၾကည့္ေနေသာ သူမသည္ ပန္းခ်ီေရးဆြဲရင္း ငိုေၾကြးေနရွာေသာ ေကာင္မေလးေဘးနားက အရိပ္တခုကို တအံ့တၾသၾကည့္ေနရင္း.... အာေမဍိတ္သံအျဖစ္... “Jasmine” လို႕ လႊတ္ခနဲ ေအာ္မိရင္းက သူမေမာင္းႏွင္စီးနင္းလာတဲ့ ဆိုင္ကယ္ကို တဟုန္ထိုး ေမာင္းထြက္သြားပါေတာ့တယ္....