တန္ေဆာင္တိုင္ည

ျမဴခိုးေဝတဲ့ေဆာင္းတစ္ည
လျပည့္အလွနဲ႔အတူ
မီးေရာင္စံုေတြကခုန္ေနတဲ့
အေဝးေျပးလမ္းမၾကီးရဲ့အဆံုး
မမုန္းႏိုင္ေအာင္စီးဆင္းသန္မာဆဲ
ျမစ္ငယ္ေလးတစ္ခုရဲ့ေရအလ်င္နဲ႔အတူ
တလႈပ္လႈပ္ေျပးလႊား မီးခြက္လွလွေလးေတြ
ဟိုဟိုဒီဒီေငးၾကည့္ ျမင္သာျမင္ၾကင္ခြင့္မရတဲ့
အမိႏို႔ခ်ိဳရည္ကိုေတာင့္တ လြမ္းဆြတ္သံေတြအားလံုး
မီးပန္းအလွေအာက္ က်ေပ်ာက္သြား..............။
အလွေပၚအယဥ္ဆင့္
သူသူငါအျပိဳင္က်ဲ အလွဖြဲ႔ေတြနဲ႔အျပံဳးတစ္ဆုပ္က
ရင္ထဲမွာလႈိင္းထန္ေစတဲ့အခါ
လက္ထဲမွာေႏြးေထြးမႈတစ္ခုဖမ္းဆုပ္ထားတာ
ခံစားမႈထပ္တူက် ျပိဳင္တူအခါခါျပံဳးမိၾကရဲ့.....။
ေက်ာထဲစိမ့္တဲ့ ဒီဥတုအေအး
ခပ္ေအးေအးေလးရင္ဆိုင္ရင္းေပါ့
အေျပးကေလးခြာလွမ္း
အျပန္လမ္းလည္းမေဝးခဲ့ဘူးကြယ္....။
တစံုတရာက်ေပ်ာက္သြားလား
ဘာကိုမွအေလးနက္မထား
အငိုဆိုတဲ့အက္ရွင္အတြက္
ထားခဲ့တဲ့ဒီမ်က္ရည္
ျမစ္ငယ္ေလးရဲ့ေသာင္ျပင္မွာခ်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ရင္ထဲကတန္ေဆာင္တိုင္ည.........။